Τι μέλλει γενέσθαι με τις νεοφυείς Ενώσεις Περιφερειακών Ενοτήτων;


Λάρισα, 09 Μαρτίου 2017
 
ΠΡΟΣ :  Κοινοβουλευτικούς Εκπρόσωπους Θεσσαλίας
 
ΚΟΙΝ. :  Μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Άμυνας
             ΜΜΕ – Στρατιωτικοί Συντάκτες
               
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Του Προέδρου της Ε.Σ.ΠΕ.Θ Στέφανου Κουκουράβα
 
ΘΕΜΑ : Συλλογική Έκφραση Ελλήνων Στρατιωτικών (Ενώσεις Στρατιωτικών)
 
ΣΧΕΤ. :  α.  Ν.1264/1982
            β.  Ν.4407/2016 (ΦΕΚ 134 Α)
 

Αξιότιμοι Κύριοι/ες Βουλευτές,

Σκοπός της παρούσας είναι η ενημέρωσή σας σχετικά με τον προβληματισμό μεγάλης μερίδας συναδέλφων, επί της διαμορφούμενης κατάστασης και των προοπτικών του χώρου της συλλογικής έκφρασης των Ελλήνων Στρατιωτικών. Θα επιχειρήσω να προσεγγίσω το θέμα, κάνοντας μια ανασκόπηση στις πρόσφατες εξελίξεις, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την ψήφιση του (β) σχετικού, υπό το πρίσμα κάποιου που ασχολείται ενεργά με τον χώρο και βιώνει την εφαρμογή του εκ των έσω.
 
Η θεσμική αναγνώριση των Ενώσεων, υπήρξε γεγονός ιστορικής σημασίας. Κατά το διάστημα, όμως, που μεσολάβησε, από την ψήφιση του νόμου μέχρι και σήμερα, παρατηρήθηκε διάσπαση της συλλογικής  έκφρασης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, λόγω της  αθρόας εμφάνισης νεοσύστατων σωματείων. Τα συγκεκριμένα σωματεία (Ενώσεις «σφραγίδες»), με ολιγάριθμα μέλη, δεν συνιστούν σοβαρές περιπτώσεις συλλογικής έκφρασης και πέραν του ότι είναι «θνησιγενείς», δυστυχώς, θα χρησιμοποιηθούν λόγω του μικρού μεγέθους, ως μέσον εξυπηρέτησης προσωπικών ιδιοτελών επιδιώξεων και συμφερόντων.
 
Δικαιολογημένα ο νησιωτικός χώρος έχει ομολογουμένως ιδιαιτερότητες, λόγω της θαλάσσιας απόστασης, όσον αφορά τη σύσταση Περιφερειακών Ενοτήτων στα νησιά. Αντιθέτως όμως, η δικαιολογία περί μεγάλων αποστάσεων μεταξύ των ΠΕ της Ηπειρωτικής Ελλάδας, προδήλως δεν στέκει και είναι τουλάχιστον αστείο να γίνεται επίκληση αυτής, όσον αφορά τη θέσπιση ύπαρξης παράλληλων πρωτοβαθμίων οργανώσεων (Περιφερειακών Ενοτήτων), καθόσον η σύστασή τους, θέτει εκτός σκοπού, τις ήδη υπάρχουσες και νομίμως λειτουργούσες Περιφερειακές Ενώσεις.
 
Κατ’ αυτό τον τρόπο, η πρωτογενής και ανόθευτη συλλογική έκφραση, μέσω των μητρικών Περιφερειακών Ενώσεων που ίδρυσαν την Πανελλήνια Ομοσπονδία (ΠΟΕΣ) από μαζικό, πολυσυλλεκτικό, ανεξάρτητο και αδέσμευτο δημοκρατικό ρεύμα, κινδυνεύει   να μετατραπεί σε άνευρο μόρφωμα. Μια εξέλιξη που θα έσπρωχνε την αγνή συλλογική έκφραση των στρατιωτικών σε γνώριμες στο ευρύ κοινό, συμβατικές συντεχνιακές πρακτικές και σε λογικές του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού.
 
Η Ε.Σ.ΠΕ.Θ, της οποίας έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος, είναι νόμιμα αναγνωρισμένο σωματείο, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η σύσταση της οποίας ανατρέχει στο έτος 2012. Επιδίωξη της Ε.Σ.ΠΕ.Θ είναι η προαγωγή του επιπέδου διαβίωσης και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας (ασφαλιστικό, ωράριο, αμοιβές, επαγγελματική κατάρτιση), για το στρατιωτικό προσωπικό των ΕΔ. Είναι απολύτως σαφές ότι, ουδεμία εμπλοκή επιδιώκουν ή νομιμοποιούνται να έχουν οι Ενώσεις, με θέματα διοικητικής και επιχειρησιακής φύσεως ή με θέματα αμυντικής διπλωματίας. Παράλληλα, η Ε.Σ.ΠΕ.Θ έχει εναρμονιστεί πλήρως με τις διατάξεις του Ν.4407/2016, με την υπ.΄ αριθμ.’ 89/27-9-2016 διάταξη Εκούσιας δικαιοδοσίας του Ειρηνοδικείου Λάρισας, και είναι καταχωρημένο στα βιβλία σωματείων του αυτού δικαστηρίου με αριθμό μητρώου 55/2012. Όλα τα σχετικά νομιμοποιητικά έγγραφα έχουν προσκομιστεί, ήδη, από 31.10.2016 στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ). Έτσι, από  σωματείο του αστικού δικαίου που ήταν πριν την εναρμόνιση, έχει πλέον πάρει την μορφή του νόμιμου σωματείου.
 
Με αφορμή την πρόσφατη τροποποίηση του (α) όμοιου «Για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων», ο οποίος τυγχάνει εφαρμογής ανάλογα με τις ειδικές ρυθμίσεις που προβλέπονται στο νόμο και στους εν ενεργεία στρατιωτικούς, όλων των  κλάδων και βαθμών των ΕΔ και των Κοινών Σωμάτων, ανεξαρτήτως προέλευσης, έχω να επισημάνω τα εξής:
 
Το άρθρο 50 του (β) σχετικού «Ρύθμιση θεμάτων αρμοδιότητας ΥΠΕΘΑ και άλλες διατάξεις» επέφερε, μεταξύ άλλων, σημαντικές τροποποιήσεις στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τις προϋποθέσεις σύστασης των  πρωτοβαθμίων σωματείων. Ειδικότερα, με το παραπάνω άρθρο τροποποιήθηκε το (α) όμοιο, καθόσον  στην παρ 4 του άρθρου 30, αναφέρονται τα ακόλουθα: «4. Οι εν ενεργεία στρατιωτικοί επιτρέπεται να συστήσουν: α. Σε κάθε Περιφέρεια (Ο.Τ.Α) ή Περιφερειακή Ενότητα του Ν. 3852/2010 (Α΄ 87), όπως ισχύει κάθε φορά, μια πρωτοβάθμια Περιφερειακή Ένωση εν ενεργεία Στρατιωτικών, με την επωνυμία: «Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας ή Περιφερειακής Ενότητας ....», στην οποία δύνανται να εγγραφούν οι υπηρετούντες στις Μονάδες, που εδρεύουν στα γεωγραφικά όρια της Περιφέρειας ή Περιφερειακής Ενότητας αυτής, εν ενεργεία στρατιωτικοί όλων των Κλάδων και βαθμών, ως και των Κοινών Σωμάτων, ανεξαρτήτως προέλευσης. β. Μία Πανελλήνια Ομοσπονδία των πρωτοβάθμιων Περιφερειακών Ενώσεων, ως δευτεροβάθμιο σωματείο, με την επωνυμία: (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών). 5. Κάθε εν ενεργεία στρατιωτικός δικαιούται να είναι μέλος μόνο του σωματείου της Περιφέρειας ή της Περιφερειακής Ενότητας στην οποία εδρεύει η Μονάδα όπου υπηρετεί, κατά τις διατάξεις της προηγούμενης  παραγράφου».
 
Ήδη, με μια πρώτη ανάγνωση και από την γραμματική ερμηνεία, γίνεται καταφανώς αντιληπτή η νομική αντινομία που δημιουργείται, καθόσον:
α.   Αυτό που προκύπτει ως ερμηνεία σχετικά με την δυνατότητα και τις  προϋποθέσεις σύστασης πρωτοβαθμίων συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι ότι δύναται αυτές να συσταθούν είτε σε έδρα της Περιφέρειας (π.χ Λάρισα για την περίπτωση της Θεσσαλίας), είτε σε έδρα Περιφερειακής Ενότητας (Λάρισα, Μαγνησία, Τρίκαλα, Καρδίτσα) με την προϋπόθεση ότι, εντός των γεωγραφικών ορίων αυτών, υπάρχει Μονάδα των ΕΔ.
β.   Όπως ρητά ορίζεται στην παρ. 5 του  άρθρου 30Γ του (α) σχετικού, κάθε εν ενεργεία στρατιωτικός δικαιούται να είναι μέλος μόνο του σωματείου της Περιφέρειας ή της Περιφερειακής Ενότητας στην οποία εδρεύει η Μονάδα όπου υπηρετεί, κατά τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου.
 
Αυτό, λοιπόν, που προκύπτει ως συμπέρασμα είναι ότι, η θέσπιση της δυνατότητας ύπαρξης παράλληλων πρωτοβαθμίων σωματείων σε επίπεδο τόσο Περιφερειακής Ενότητας όσο και σε επίπεδο Περιφέρειας έχει ως αποτέλεσμα, καταρχάς, τη σύγχυση των στελεχών.
 
Ειδικότερα σε ότι μας αφορά, στην πόλη της Λάρισας -η οποία αποτελεί έδρα τόσο Περιφερειακής Ενότητας όσο και της Περιφέρειας Θεσσαλίας- συνυπάρχουν, πλέον, δύο πρωτοβάθμιες οργανώσεις. Παράλληλα, με βάση την τελολογική ερμηνεία των διατάξεων για τη σύσταση των συνδικαλιστικών ενώσεων,  η λειτουργία πρωτοβάθμιων ενώσεων εντός της ιδίας Περιφερειακής Ενότητας με ταυτόσημους σκοπούς είναι αδύνατη, καθόσον η κατάσταση αυτή προσκρούει, μεταξύ άλλων,  σε βασικές διατάξεις του Συντάγματος σχετικά  με την ύπαρξη σωματείων με κυριότερη αυτή του άρθρου 23, βάσει της οποίας: «το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ' αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου».
 
Συνεπώς, όσον αφορά το αστικό διαμέρισμα της Λάρισας, κάθε παρόμοια κατάσταση, ήτοι κάθε συνύπαρξη περισσοτέρων οργανώσεων σε πρώτο βαθμό, παραβιάζει την ολοκληρωμένη και ομαλή άσκηση των δικαιωμάτων, τηςπροϋπάρχουσας εδώ και έτη, οργάνωσης με τον διακριτικό τίτλο «Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Θεσσαλίας (ΕΣΠΕΘ)», με έδρα το δήμο Λάρισας.
 
Το πιο σημαντικό όμως νομοθετικό ατόπημα, σχετίζεται με τους σκοπούς που οφείλουν να υπηρετούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, υπό την έννοια ότι η θέσπιση ύπαρξης παράλληλων πρωτοβαθμίων οργανώσεων στην έδρα μιας Περιφέρειας (υπό την έννοια της συνύπαρξης με τις μερικότερες των Περιφερειακών Ενοτήτων) θέτει εκτός σκοπού την ήδη υπάρχουσα και νομίμως λειτουργούσα συνδικαλιστική οργάνωση, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ΕΣΠΕΘ, η οποία λειτουργεί  αδιαλείπτως από το έτος 2012, αριθμεί εκατοντάδες μέλη και διεκδικεί επάξια μέχρι τώρα τα δικαιώματα των στελεχών των ΕΔ με δυναμική παρουσία και αποτελέσματα σε επίπεδο διεκδικήσεων.
 
Και για να κατανοήσει κανείς το παραπάνω νομικό παράδοξο, αρκεί να φανταστεί την ύπαρξη -γιατί όχι- περισσοτέρων δευτεροβαθμίων οργανώσεων (Ομοσπονδιών). Η ασυμφωνία που προκύπτει είναι φανερή.  Για την αποκατάσταση της τάξης και την άμβλυνση των υφισταμένων διαφοροποιήσεων αλλά και την εξάλειψη της δημιουργηθείσας σύγχυσης στα στελέχη, επιβάλλεται η άμεση διακοπή λειτουργίας όσων πρωτοβάθμιων Ενώσεων Περιφερειακών Ενοτήτων ιδρύθηκαν σε δήμους που αποτελούν την έδρα πρωτοβάθμιων σωματείων, στους οποίους (δήμους) προϋπήρχαν αναγνωρισμένες σωματειακές οντότητες (Ενώσεις Περιφερείας), με βάση το μέχρι τότε ισχύον θεσμικό πλαίσιο. Παράλληλα, απαιτείται να γίνουν βελτιωτικές παρεμβάσεις ώστε η υφιστάμενη νομοθεσία να καταστεί ρυθμιστικά πλήρης. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, να συνυπάρχουν δύο πρωτοβάθμιες οργανώσεις με συναφείς σκοπούς, ανεξαρτήτως επωνυμίας, με έδρα την ίδια πόλη (δήμο) πρωτεύουσα Περιφερείας (ΟΤΑ) και Περιφερειακής Ενότητας (Νομού).
 
Αξιότιμοι Κύριοι/ες Βουλευτές,
 
Υπό το πρίσμα όλων των ανωτέρω, η αναγνώριση αυτών των νεοφυών Ενώσεων που συστάθηκαν αθρόα τους τελευταίους μήνες ελέγχεται, αν μη τι άλλο, για αντισυνταγματικότητα, καθώς η αθρόα σύσταση αυτών θέτει εκτός σκοπού τις ήδη υπάρχουσες Περιφερειακές Ενώσεις, καθώς επίσης προκαλεί διάσπαση της δυναμικής όσον αφορά τη συλλογική έκφραση των στρατιωτικών, όπως προαναφέρθηκε.
 
«Εις παλαιός κανών του πολέμου λέγει ότι εκείνος, ο οποίος θα κατατμήση τας δυνάμεις του, θα ηττηθεί το ταχύτερο»  (ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ Β΄).
 
 
-Ο-
Πρόεδρος της Ε.Σ.ΠΕ.Θ
 
 
 
Στέφανος Κουκουράβας
Share on Google Plus

About Newsroom

Δημοσιογράφος Αρκαδίας με πολυετή εμπειρία στο χώρο των ΜΜΕ. Είναι Υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων σε γνωστά πρόσωπα και επιχειρήσεις στην Ελλάδα.Έχει κάνει μετεκπαιδευση στο Λονδίνο.Καθηγήτρια Δημοσιογραφίας.Μέλος Κιβωτού Ολιστικής Παιδείας Ενόπλων Δυνάμεων, μέλος Συλλόγου Εφέδρων Πελοποννήσου- Μέλος Δημοσιογραφικών Ενώσεων. Διευθύντρια Δημοσίων σχέσεων UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action Art, Παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής ¨Μαζί στην Πρώτη Γραμμή. Μεταπτυχιακό στην Διαδικτυακή Δημοσιογραφία

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση των άρθρων χωρίς την έγκριση της ιδιοκτήτριας .
Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Η μη αναφορά στην πηγή διώκεται ποινικά