- Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα η Π.Α. έχει απολέσει διακόσια (200) περίπου πολεμικά αεροσκάφη και εκατόν είκοσι (120) χειριστάς.
- Χίλιες πεντακόσιες (1500) ώρες πτήσεως ετησίως για τις αναχαιτήσεις
- Μόνο για καύσιμα των Αφών η Π.Α. ξοδεύει 15 εκ. ευρώ ετησίως.
Του Επισμηναγού (Ι) ε.α.
Γεωργίου Β. Κασσαβέτη
τ. Δ/ντος Συμβούλου ΕΑΑΑ
Εδώ και σαράντα (40) περίπου χρόνια ένας ακήρυκτος και άγνωστος στους πολλούς πόλεμος μαίνεται καθημερινά στον πολυτάραχο και θυελλώδη εναέριο χώρο του Αιγαίου. Από τον Ιούλιο του 1974 το στρατιωτικο-πολιτικό κατεστημένο της Τουρκίας, εκμεταλλευόμενο την απαράδεκτη ηττοπάθεια όλων των Ελληνικών Κυβερνήσεων των τελευταίων ετών και την υποκρισία των υποτιθέμενων συμμάχων μας, επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα , ήτοι την defacto διχοτόμηση του εναερίου χώρου του Αιγαίου και την ανάθεση της προστασίας των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου στην Τουρκική Αεροπορία...............
τ. Δ/ντος Συμβούλου ΕΑΑΑ
Εδώ και σαράντα (40) περίπου χρόνια ένας ακήρυκτος και άγνωστος στους πολλούς πόλεμος μαίνεται καθημερινά στον πολυτάραχο και θυελλώδη εναέριο χώρο του Αιγαίου. Από τον Ιούλιο του 1974 το στρατιωτικο-πολιτικό κατεστημένο της Τουρκίας, εκμεταλλευόμενο την απαράδεκτη ηττοπάθεια όλων των Ελληνικών Κυβερνήσεων των τελευταίων ετών και την υποκρισία των υποτιθέμενων συμμάχων μας, επιχειρεί να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα , ήτοι την defacto διχοτόμηση του εναερίου χώρου του Αιγαίου και την ανάθεση της προστασίας των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου στην Τουρκική Αεροπορία...............
Το βάρος του ιδιότυπου αυτού πολέμου έχει αναλάβει εκ των πραγμάτων αποκλειστικά η Πολεμική μας Αεροπορία. Η κατά κύματα εισβολή των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, άλλοτε οπλισμένων και άλλοτε όχι, πότε στο Βόρειο και πότε στο Νότιο Αιγαίο, αναγκάζει την Πολεμική Αεροπορία σε μια διαρκή ετοιμότητα και σε μια άκρως αντιοικονομική διασπορά, ώστε να είναι σε θέση να αναχαιτίσει τους παράνομους εισβολείς, οι οποίοι γράφοντας στα παλαιότερα ‘‘των πασουμιών τους’’ τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, όχι μόνο δεν υποβάλλουν σχέδια πτήσεως, προκειμένου να εισέλθουν στο ελληνικό FIR, αλλά παραβιάζουν ακόμη και τον εθνικό εναέριο χώρο μας.
Η Πολεμική Αεροπορία ούτως ή άλλως είναι το μόνο εκ των τριών Όπλων που αιμοδοτεί και εν ειρήνη. Η αιμοδοσία αυτή όμως επιτείνεται, διότι τα α/φ εμπλέκονται καθημερινά σε επικίνδυνες αερομαχίες, στις οποίες εκτός του ότι δεν χρησιμοποιούνται πραγματικά πυρά, σε τίποτα δεν διαφέρουν από τις αντίστοιχες ενός πραγματικού πολέμου. Συνεπώς δεν είναι τυχαίο ότι από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα η Π.Α. έχει απολέσει διακόσια (200) περίπου πολεμικά αεροσκάφη και εκατόν είκοσι (120) χειριστάς.
Το οικονομικό κόστος του μαινόμενου αυτού καθημερινού πολέμου είναι πραγματικά δυσβάστακτο. Με δεδομένο ότι η Π.Α. εκτελεί περίπου χίλιες πεντακόσιες (1500) ώρες πτήσεως ετησίως για το σκοπό αυτό και ότι κάθε ώρα πτήσεως στοιχίζει από 7.000 - 11.000 ευρώ – ανάλογα με τον τύπο του α/φ – τότε μόνο για καύσιμα η Π.Α. ξοδεύει κατά μέσο όρο γύρω στα 15 εκ. ευρώ ετησίως. Αν στο κόστος αυτό προσθέσουμε και το κόστος της συντηρήσεως, των ανταλλακτικών και της αναπλήρωσης των χαμένων α/φ, τότε αυτό εκτοξεύεται σε αστρονομικά νούμερα .
Αν όμως το οικονομικό κόστος αυτού του ακήρυκτου καθημερινού πολέμου στον εναέριο χώρο του Αιγαίου είναι δυσβάστακτο για τη χώρα μας και ιδίως υπό τις ενεστώσες συνθήκες της οικονομικής κρίσεως, υπάρχει ένα άλλο κόστος το οποίο είναι ανεκτίμητο, ασύλληπτο, ιλιγγιώδες. Πρόκειται για το κόστος της ανθρώπινης ζωής των ηρώων αεροπόρων, που πιστοί τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι θυσιάζονται κάθε χρόνο υπερασπιζόμενοι την ακεραιότητα της χώρας, την ένδοξη ελληνική ιστορία και την τιμή και αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.
Οι ελληνόψυχοι αυτοί ήρωες αεροπόροι, όπως και οι συνάδελφοί τους των άλλων Όπλων εμποτίζονται από τη Σχολή με το σλόγκαν ‘‘οι αξιωματικοί δεν έχουν επάγγελμα, αλλά αξίωμα’’. Το αξίωμα τους περιποιεί τιμή και ως εκ τούτου δεν αποτιμάται σε χρήματα. Συνεπώς τα 900 περίπου ευρώ μηνιαίως που λαμβάνει ένας Aνθυποσμηναγός, δεν αποτελεί το αντίτιμο των επιφυλακών, των υπηρεσιών, των αργιών και της επικίνδυνης δουλειάς του, αλλά το συμβολικό αντίτιμο του τιμητικού αξιώματος.
Πρόκειται γι’ αυτούς που κάποιος υπεύθυνος Υπουργός Εθνικής Αμύνης δήλωσε προ ετών ότι ‘‘πετούν για τα χρήματα και όχι για την πατρίδα’’ και κάποιοι αντιμιλιταρισταί δημοσιογράφοι ΄εγραψαν ότι κατά τη διάρκεια της ειρήνης ‘‘κάθονται’’. Τέλος πρόκειται γι’ αυτούς που η πολιτική ηγεσία τους θυμάται μόνο μετά από κάθε αεροπορικό δυστύχημα. Τότε και μόνο σπεύδει να τους θρηνήσει με κροκοδείλια δάκρυα και διαποίκιλτους «επαγγελματικούς» επικηδείους, οι οποίοι βρίσκονται σε κραυγαλέα αντίθεση με την πραγματικότητα, τότε και μόνο τους αποδίδει μετά θάνατον, όσα παρέλειψε να τους παρέξει εν ζωή, τότε και μόνο με περισσή ιδιοτέλεια και δολερή σκοπιμότητα, φρεσκάρει στη μνήμη των άμοιρων συγγενών, συναδέλφων και φίλων τους τις αραχνιασμένες υποσχέσεις που έδινε απλόχερα, χωρίς ποτέ να υλοποιήσει, με μοναδικό στόχο να καταλαγιάσει την οργή και τον πόνο τους και να υφαρπάξει και πάλι τις ψήφους τους στις επόμενες εκλογές.
Κλείνοντας είναι ανάγκη να υπενθυμίσουμε στους έχοντες την ευθύνη της ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητος της χώρας, ότι η εκπαίδευση και ο εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων με υπερσύγχρονο υλικό, που τα τελευταία χρόνια είναι ανύπαρκτος, είναι άνευ ερείσματος ,αν πρωτίστως δεν εξασφαλίζεται υψηλό ηθικό των στελεχών τους, το οποίο αποτελεί τον πλέον καθοριστικό παράγοντα για τη μαχητική τους ικανότητα. Και ως γνωστό ηθικό με 900€ το μήνα δεν πωλείται, κι ούτε με δακρύβρεκτους μεταθανάτιους επαίνους αγοράζεται.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου