Τις τελευταίες ημέρες, είδαν το φως της δημοσιότητας ειδήσεις σχετικές με σκέψεις του Κου ΥΕΘΑ περί περικοπής του πτητικού επιδόματος από τους ιπταμένους που βρίσκονται εκτός ‘’…πρώτης γραμμής’’.
Δεν γνωρίζουμε τους λόγους που έχουν, αν πραγματικά έχουν, οδηγήσει το Υπουργείο να κάνει αυτές τις σκέψεις. Αν λοιπόν, υπάρχει βάση αλήθειας αυτών, το πρώτο που θα λέγαμε είναι ότι το θέμα είναι πολύ σοβαρό και δεν αφορά μία απλή και αναγκαία οικονομική μείωση αποδοχών, αλλά είναι θέμα που αγγίζει την ‘’αιχμή του δόρατος’’ της Εθνικής Στρατιωτικής Ισχύος της Χώρας. Όση ακόμα έχει απομείνει. Κάποια σχετικά δημοσιεύματα που διαβάσαμε στον ηλεκτρονικό, κυρίως, τύπο, για το θέμα, είναι εντελώς επιπόλαια, επικίνδυνα και άκρως συκοφαντικά.
Η Χώρα μας είχε και θα έχει ανάγκη από ικανές Ένοπλες Δυνάμεις, τις οποίες θα στελεχώνουν ελληνίδες και έλληνες με υψηλό ηθικό, έτοιμοι να κάνουν το καθήκον τους. Η κρίση και οι οικονομικές επιπτώσεις αυτής, από το 2010 έχουν επηρεάσει σοβαρά όλους τους τομείς λειτουργίας των Ε.Δ. Αν ακόμα υπάρχει ισχυρό αξιόμαχο αυτών και συνεχίζουν να είναι σοβαρός παράγων αποτροπής του τουρκικού νεοθωμανικού αναθεωρητισμού , αυτό οφείλεται κυρίως και πρωτίστως στο προσωπικό τους. Ένα ιδιαίτερο τμήμα αυτού του πολλαπλασιαστού ισχύος, όπως από όλους χαρακτηρίζεται το προσωπικό των Ε.Δ, είναι οι ιπτάμενοι της Π.Α. Δεν θα ήταν υπερβολή αν πούμε ότι είναι από τις λίγες περιπτώσεις στην σύγχρονη ιστορική μας διαδρομή που ‘’…τόσο λίγοι προσέφεραν τόσα πολλά’’, μετά το 1974 και τα τραγικά μας λάθη στην υπόθεση της Κύπρου. Η ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας έγινε στον αέρα. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό δεν έγινε από μόνες τους τις ιπτάμενες μηχανές, αλλά από την θέληση, τις ικανότητες και κυρίως τη ψυχή αυτών που ήταν μέσα σε αυτές στον ουρανό του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου, αρκετές των οποίων έμειναν εκεί για πάντα ‘’…τις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.’’
Το λειτούργημα του Αξιωματικού, το επάγγελμα για τους ρεαλιστές, σύγχρονους και μοντέρνους, είναι εντελώς ιδιαίτερο και αυτό είναι αποδεκτό από όλα τα Κράτη και τις κοινωνίες. Αυτός είναι και ο λόγος που αντιμετωπίζεται με σχετική ιδιαιτερότητα από όλα τα Κράτη. Πολύ ιδιαίτερο υποσύνολο αυτού του συνόλου αποτελούν οι ιπτάμενοι των Πολεμικών Αεροποριών όλων των χωρών, όχι διότι αυτοί ως άτομα είναι ξεχωριστοί από τους άλλους, αλλά διότι αυτό που κάνουν έχει μεγάλες και ξεχωριστές απαιτήσεις, πνευματικές, ψυχικές και σωματικές. Ένα σύγχρονο μαχητικό αεροσκάφος κοστίζει σήμερα, από 60 εκ. δολ. έως και 100 εκ. δολ. Αυτή την τεράστια δημόσια περιουσία πρέπει να την εμπιστευθούμε στην απόλυτη διαχείριση ενός νέου 25-26 ετών. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η εκπαίδευση τους είναι ειδική και συνεχής και πέρα των 4 ετών στην Σ.Ι. Και κάτι ακόμα που νομίζουμε ότι είναι επίσης ιδιαίτερο και ίσως όχι πολύ γνωστό. Οι ιπτάμενοι της Π.Α, αλλά και των άλλων Όπλων, έχουν την ‘’άδεια’’ να πετούν μόνο για ένα χρόνο και αφού περάσουν επιτυχώς τις προβλεπόμενες ιατρικές εξετάσεις στο Κέντρο Αεροπορικής Ιατρικής της Π.Α. Αυτό ξεκινάει πριν από την πρώτη πτήση στην Σ.Ι και συνεχίζεται κάθε χρόνο μέχρι τη αποστρατεία. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος κρατικός λειτουργός που χάνει την δουλειά του με μία, έστω και μικρή, απόκλιση από τις προβλεπόμενες τιμές σε ιατρικές εξετάσεις.
Αναγνωρίζοντας όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις αυτού του επαγγέλματος, όλες οι πολεμικές αεροπορίες και όλα τα Κράτη έχουν θεσπίσει για τους ιπταμένους τους ξεχωριστά μισθολόγια, υψηλότερα από αυτά των άλλων συναδέλφων τους. Το πώς αυτά θα καταβάλλονται κάθε Κράτος έχει καθορίσει τους δικούς του τρόπους. Όμως σε όλες τις περιπτώσεις οι ιπτάμενοι από την ώρα που θα αποφοιτήσουν μέχρι να αποστρατευθούν
έχουν ιδιαίτερο μισθολόγιο, ανεξάρτητα αν είναι στην ‘’πρώτη γραμμή’’ ή σ τα ‘’μετόπισθεν’’. Οι ελληνικές Κυβερνήσεις, σε συνεργασία με τις Στρατιωτικές Ηγεσίες, επέλεξαν την μέθοδο της απονομής ενός επιδόματος ως αντίτιμο της επικινδυνότητας του επαγγέλματος και έτσι αυτό το ιδιαίτερο μισθολόγιο επικράτησε να ταυτίζεται με κινδύνους ‘’πρώτης γραμμής’’, δεύτερης κ.ο.κ. και όχι ως οι αναγκαίες και δίκαιες αποδοχές για την κατηγορία αυτού του προσωπικού, κλιμακούμενες φυσικά αναλόγως με βάση σταθερά και δίκαια κριτήρια. Το ύψος των αποδοχών είναι φυσικά θέμα δυνατοτήτων της Πατρίδας. Ή επιλογή αυτή ήταν αναμενόμενο να παρουσιάσει δυσκολίες, θα λέγαμε και υπερβολές, στην εφαρμογή της, κατά την εξελικτική πορεία του Αξιωματικού εντός της Π.Α, δίνοντας λαβές για παρερμηνείες και λάθος προσεγγίσεις. Αντί να αναγνωρισθεί ότι ο ιπτάμενος Αξιωματικός, απόφοιτος ΑΣΕΙ, είναι μία ειδικότητα μόνιμη σε όλη την σταδιοδρομία του και όχι μία παροδική εξειδίκευση, εφαρμόσθηκε και εδώ η τόσο προσφιλής στην ελληνική κρατική διακυβέρνηση μέθοδος της επιδοματικής πολιτικής , ως η ανάγκη για ιπταμένους αποφοίτους Σ.Ι. να ήταν παροδική.
Κύριε Υπουργέ,
Η αφαίρεση αυτού του επιδόματος από ιπταμένους εκτός ‘’πρώτης γραμμής’’, έτσι γενικά όπως γράφτηκε, θα είναι σεισμός πολλών ρίχτερ στον κορμό της Π.Α, αλλά κυρίως εκεί που επιτελείται το έργο αυτής, στις Μοίρες, στις Σμηναρχίες και στις Πτέρυγες της. Πώς είναι δυνατόν ένας ιπτάμενος Αξιωματικός ανερχόμενος στην ιεραρχία του Όπλου να λαμβάνει λιγότερες αποδοχές; Θα είναι, μάλλον παγκόσμια πρωτοτυπία. Ακόμα ποίος ιπτάμενος θα έχει φιλοδοξία, όρεξη και επιθυμία να εξελιχθεί μετά από το στάδιο του μαχητή, σε επιτελή και στέλεχος της Ηγεσίας; Η με κάποιο σωστό και αξιοπρεπή τρόπο, ενσωμάτωση του επιδόματος στις αποδοχές των ιπταμένων, χωρίς μειώσεις, αλλά με δίκαια κριτήρια για το ποίος και πόσο πρέπει να λαμβάνει, είναι μία αρμόζουσα προσέγγιση. Αν όμως ο λόγος ενασχόλησης του Υπουργείου με το θέμα, είναι μόνο η περιστολή των κονδυλίων για την Άμυνα της Χώρας, πιστεύουμε ότι έχει επιλεγεί ο πλέον λάθος τομέας και με επιπτώσεις ευθέως στην Αεροπορική Ισχύ αυτής. Δεν μπορεί μία ευνομούμενη και δημοκρατική Πολιτεία να λέει έμπρακτα στα στελέχη της: Τώρα που δεν σε έχω πολύ ανάγκη να πετάς στο Αιγαίο για να αναχαιτίζεις τους τουρκικούς σχηματισμούς, να σβήνεις φωτιές από το πρωί μέχρι το βράδυ, να μεταφέρεις ασθενείς με όλες τις καιρικές συνθήκες και σε άλλες σοβαρές αποστολές, σε πετάω σαν στημένη λεμονόκουπα να ζήσεις με τα προβλήματα της μέσης σου, του αυχένα σου και με τα μεγάλα λόγια που σου έλεγα όταν ήσουν στην ‘’πρώτη γραμμή’’. Όμως τις πράξεις αυτές και το νόημα που εκπέμπουν το αντιλαμβάνονται, το εισπράττουν και το ερμηνεύουν όλοι οι ιπτάμενοι της Π.Α.
Δεν γνωρίζουμε αν στις πρόσφατες αεροπορικές επιδείξεις της Π.Α., στο Παλαιό Φάληρο, ο εκφωνητής κατά την εικονική αερομαχία των δύο Μ-2000 με τα δύο F-16, ανέφερε ότι αυτό που βλέπαμε ήταν υποπολλαπλάσιο σε ένταση, δυσκολία και επικινδυνότητα αυτών που συμβαίνουν στο Αιγαίο, σχεδόν κάθε μέρα, για πάνω από 40 χρόνια, με οπλισμένα αεροσκάφη. Εκεί δεν υπάρχουν θεατές, ούτε χειροκροτήματα, αλλά και τις περισσότερες φορές, ούτε καθαρός ουρανός. Μόνοι, με την ευθύνη του καθήκοντος προς την Πατρίδα και τον Ελληνικό Λαό, μοναδική τους συντροφιά. Είμαστε βέβαιοι ότι η Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ θα προσεγγίσει το θέμα με την αρμόζουσα προσοχή και πατριωτική ευαισθησία, όπως και σε άλλες περιπτώσεις μέχρι τώρα έχουν κάνει.
Αντιπτέραρχος(Ι) ε.α Ευάγγελος Γεωργούσης
Επίτιμος Διοικητής Δ.Α.Ε
Πρόεδρος Συνδέσμου Αποφοίτων Σ.Ι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου