ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
του Συνταγματάρχη (ΣΔΓ) ε.α. Τσουκαράκη Ανέστη
τέως Προέδρου της Π.Ο.Ε.Σ.
Προς τον
Υπουργό Εθνικής Άμυνας, κ. Νικόλαο Παναγιωτόπουλο
Κε Υπουργέ.
Δια της παρούσης ανοικτής επιστολής μου, επιτρέψτε μου να σας γνωρίσω την πικρία στρατιωτικών που, απευθυνόμενοι σε εμένα, μού μετέφεραν την πλήρη απογοήτευσή τους για το γεγονός ότι σχεδόν τρία (3) χρόνια στην ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν φέρατε προς ψήφιση κανένα νομοσχέδιο για την καλυτέρευση της υπηρεσιακής και κατά συνέπεια οικογενειακής τους ζωής. Μόνο λίγες διατάξεις, φωτογραφικές τις ονόμασαν, σε σχέδιο νόμου που αναρτήθηκε προς διαβούλευση από το Υπουργείο Εσωτερικών, δηλαδή άσχετο Υπουργείο. Φαντάζομαι ότι είδατε, διαβάσατε ή τέλος πάντων σας μετέφεραν τα σχόλια επί της διαβούλευσης. Πολλά σχόλια, που βγάζουν απογοήτευση. Το αντιληφθήκατε ή μπα; Το γιατί το κάνετε ή γιατί το κάνατε αυτό, και να σας ρωτήσω δεν πρόκειται να απαντήσετε. Και να σας πω κάτι; Ούτε και με ενδιαφέρει να απαντήσετε. Οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι και βλέπουν και κρίνουν. Και να είστε σίγουρος ότι αποδίδουν και θα αποδώσουν «τα του Καίσαρως τω Καίσαρι». Τριάντα πέντε (35) χρόνια στην ενεργό υπηρεσία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έμαθα καλά, αυτό που και οι χιλιάδες συνάδελφοί μου έμαθαν μαζί μου. Όλα γίνεται προσπάθεια να επιλύονται πριν τις Εθνικές εκλογές. Είτε για να είναι οι (στρατιωτικοί) ψηφοφόροι δέσμιοι, είτε για να έχει η απερχόμενη πολιτική ηγεσία το επιχείρημα: «δυστυχώς το θέλαμε, αλλά δεν προκάμαμε». Κε Υπουργέ, εσείς θα προκάμετε;
Η ακρίβεια οργιάζει. Οι αυξήσεις σε αναγκαία αγαθά για τον βιοπορισμό του ανθρώπου δίνουν και παίρνουν. Τα νοικοκυριά των στρατιωτικών, όπως και κάθε νοικοκυριό, στενάζουν. Τα βγάζουν πέρα με δυσκολία. Οι μετακινήσεις των στρατιωτικών προς και από τις Υπηρεσίες τους με δικά τους μέσα, ιδίως στην περιφέρεια - βλέπετε τα υπηρεσιακά λεωφορεία μειώθηκαν και βαίνουν συνεχώς μειούμενα – καθίσταται πλέον αδύνατη, λόγω της τρομακτικής αύξησης των καυσίμων. Λεπτομέρειες θα μου πείτε. Δεν ενδιαφέρει κανέναν. Οι στρατιωτικοί πρέπει να είναι στις θέσεις τους ακόμη και εάν χρειαστεί να μεταβούν στις Υπηρεσίες τους «μπουσουλώντας». Οφείλει να ενδιαφέρει εσάς όμως κε Υπουργέ. Εσάς κε Υπουργέ.
Το θέμα που σήμερα δημοσιοποιώ με αυτή την επιστολή μου είναι άλλο. Σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 126 του κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων: «οι Υπουργοί οφείλουν να απαντούν γραπτώς στις ερωτήσεις των βουλευτών μέσα σε είκοσι πέντε ημέρες από την κατάθεσή τους, διαφορετικά, οι απαντήσεις θεωρούνται εκπρόθεσμες».
Είστε νομικός. Είστε βουλευτής. Είστε Υπουργός. Ήδη πέρασαν περί τους δύο (2) μήνες και ακόμη δεν απαντήσατε σε ερώτημα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αν και σύμφωνα με τον ως άνω κανονισμό οφείλατε να απαντήσετε. Τη 18 Ιανουαρίου 2022 δεκατρείς (13) βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σας ρώτησαν εάν: 1) είναι αληθή τα -μη αντικρουόμενα ως τώρα- δημοσιογραφικά στοιχεία ότι στο Γραφείο του Υπουργού Εθνικής Άμυνας (στο γραφείο σας δηλαδή) υπηρετεί ως συνδικαλιστής ένας αξιωματικός που έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για κλοπή κατ’ εξακολούθηση, 2) είναι συμβατή μια τέτοια τελεσίδικη ποινή για στέλεχος που υπηρετεί στο γραφείο της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ (στο γραφείο σας δηλαδή), 3) έχει διερευνηθεί η βασιμότητα των στοιχείων και των δημοσιευμάτων βάσει των οποίων ένας στρατιωτικός που υπηρετεί στο γραφείο του Υπουργού Εθνικής Άμυνας (στο γραφείο σας δηλαδή) φέρεται να έχει ασκήσει πολιτική καμπάνια για έναν υποψήφιο πρόεδρο στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ και να ζητά στοιχεία προσωπικών δεδομένων και 4) σε ποιες ενέργειες έχετε προβεί ύστερα από τις δηλώσεις σας στην Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων για πρωτοβουλίες που θα αναλαμβάνατε σε σχέση με τη μη σύμπτωση του συνδικαλισμού με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (με εσάς δηλαδή).
Γιατί άραγε δεν απαντήσατε; Ξέρετε τι μου μεταφέρουν στρατιωτικοί; Ότι συγκαλύπτετε. Γιατί το κάνετε αυτό; εάν το κάνετε. Σήμερα έτσι κι αλλιώς η απάντηση είναι εκπρόθεσμη, αλλά έχει ενδιαφέρον οι ενέργειές σας. Οι πράξεις σας και όχι τόσο η απάντησή σας στη Βουλή των Ελλήνων. Ναι, των Ελλήνων. Που σφίγγουν το ζωνάρι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου