Η πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση κατέδειξε πως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικότερα η ΠΑ και το ΠΝ έχουν αναλάβει πρόσθετο επιχειρησιακό έργο, αυτό της Ανατολικής Μεσογείου. Οι απαιτήσεις για την κάλυψη του προαναφερθέντος γεωγραφικού χώρου εκτός από ποιότητα είναι αναγκαίο να περιλαμβάνουν και ποσότητα.
Σήμερα, η ΠΑ διατηρεί σε υπηρεσία 230 μαχητικά αεροσκάφη έναντι 253 της τουρκικής αεροπορίας. Οι αριθμοί αποτελούν μια εκ των παραμέτρων της εξίσωσης δεδομένου πως δεν περιγράφουν την αληθινή κατάσταση στο αξιόμαχο της ΠΑ καθώς πολλοί παράγοντες υπεισέρχονται όπως οι διαθεσιμότητες των αεροσκαφών, ο αριθμός προσωπικού (ιπτάμενων, μηχανικών, τεχνικών) τα όπλα, η εκπαίδευση, το Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου, οι τακτικές και οι τεχνικές.
Η συρρίκνωση της ΠΑ συγκριτικά με παλαιότερες εποχές είναι σε μεγάλο βαθμό αναπόφευκτη. Το ερώτημα είναι ως ποιο βαθμό. Από την άλλη μεριά το ζήτημα που εγείρεται είναι πως γίνεται να μειωθούν οι οροφές αεροσκαφών και την ίδια στιγμή να αυξάνεται το προς εκτέλεση και υλοποίηση επιχειρησιακό έργο. Όπως μας έχουν εξηγήσει πολλάκις οι επιτελείς της ΠΑ το πεδίο επιχειρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο συνεπάγεται τρεις βασικές αποστολές για τη ΠΑ: την προστασία του ΠΝ, τις προσβολές στον τουρκικό στόλο ορθότερα ως Τακτική Αεροπορική Υποστήριξη Ναυτικών Επιχειρήσεων και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων στη Κύπρο. Παράλληλα, διατηρείται το πεδίο επιχειρήσεων του Αιγαίου, της Θράκης και φυσικά της ανάγκης η ΠΑ να πραγματοποιήσει επιχειρήσεις βομβαρδισμού τόσο στρατηγικών στόχων όσο και κατά της Τουρκικής Αεροπορίας.
Έχοντας ως βασικό γνώμονα στην παρούσα σύντομη ανάλυση μας, τα παραπάνω έργα προς εκτέλεση καθώς και την ανάγκη για τη διατήρηση ενός μεγάλου αριθμού αεροσκαφών για τις καθημερινές ανάγκες του ακήρυχτου πολέμου στο Αιγαίο, η ΠΑ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διατηρεί σε υπηρεσία λιγότερα από 200 αεροσκάφη και με διαθεσιμότητες της τάξης του 75% και ασφαλώς ικανή αναλογία ιπταμένων ανά αεροσκάφος.
Ως εκ τούτων, επιχειρηματολογήσαμε πολλές φορές μέσα από το DefenceReview.gr υπέρ της διατήρησης σε υπηρεσία των 32 F-16C/D Block 30 καθώς και των 18 Mirage 2000 BGM/EGM. Η ΠΑ δεν έχει την πολυτέλεια να αποσύρει πρόσκαιρα αεροσκάφη με υπόλοιπο ζωής. Η ΠΑ πρέπει να διατηρήσει σε υπηρεσία τα 32 Block 30 και να προχωρήσει σε έναν ελαφρύ εκσυγχρονισμό στα πρότυπα του CCIP Lite και κυρίως με την εγκατάσταση Link 16. Για τα 18 Mirage 2000 BGM/EGM η FOS (σύμβαση τεχνικής υποστήριξης) που υπογράφτηκε δίνει μηχανικές ανάσες ζωής στα αεροσκάφη ενώ η σύμβαση επαναπιστοποίησης των όπλων των Mirage και ειδικότερα των AM-39 Exocet Block II ικανοποιεί την απαίτηση για ένα ικανό και αξιόπιστο όπλο προσβολής των τουρκικών πλοίων. Συνεπώς, η ΠΑ πρέπει να διατηρήσει τα παραπάνω αεροσκάφη σε υπηρεσία επικεντρωμένα σε αποστολές Τακτικής Αεροπορικής Υποστήριξης Ναυτικών Επιχειρήσεων έως ότου εκτός των 18 νέων Rafale αποκτηθούν και νέα αεροσκάφη.
Απαραίτητο είναι να υπάρξει μέριμνα για τον άμεσο εκσυγχρονισμό των 38 F-16C/D Block 50 αξιοποιώντας τα απάρτια από τα αεροσκάφη που εκσυγχρονίζονται σε επίπεδο F-16 Viper με στόχο τα αεροσκάφη να έρθουν στο επίπεδο Block 52+ ADV. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εγκατάσταση τερματικών Link 16 τόσο στα Block 30 όσο και στα μαχητικά Mirage 2000-5 Mk2. Ζήτημα προς τεχνική και οικονομική διερεύνηση είναι η δυνατότητα εγκατάστασης τερματικών Link 16 στα Mirage 2000 BGM/EGM καθότι εγείρονται τεχνικές δυσχέρειες λόγω παλαιότητας των υπολογιστών πτήσης των αεροσκαφών.
Δεδομένου πως τα F-4E Phantom II βρίσκονται στη δύση του επιχειρησιακού τους βίου μετά και την αναστολή λειτουργίας της 339 μοίρας, η ΠΑ πρέπει να καταβάλει προσπάθεια ώστε να εκσυγχρονίσει μερικώς τα 32 Block 30 (πρόγραμμα CCIP Lite) και να διατηρήσει σε υπηρεσία τα 18 Mirage 2000 BGM/EGM τουλάχιστον έως την ολοκλήρωση παραδόσεων των 18 νέων Rafale. Ένα κώλυμα ως προς την επιχειρησιακή εκμετάλλευση των παλαιών Mirage είναι χωροταξικό καθώς στη Τανάγρα δεν υπάρχουν τόσα πολλά καταφύγια για τα Mirage 2000 BGM/EGM, τα 18 Rafale και τα Mirage 2000-5 Mk2.
Ζωτικής σημασίας είναι η απόκτηση τουλάχιστον 20 νέων αεροσκαφών (εκτός των 18 Rafale) ώστε να καλυφθεί το κενό που θα προκύψει από την απόσυρση των F-4E Phantom II. Ήδη τα αεροσκάφη αυτά οριακά υποστηρίζονται ενώ υπάρχει μεγάλη δυσκολία εύρεσης ανταλλακτικών λόγω παλαιότητας.
Στο σημείο αυτό θέλουμε να θίξουμε επιμέρους δύο θέματα. Το πρώτο σχετίζεται με την ανάγκη εύρεσης μεταχειρισμένων Mirage που θα επέτρεπαν την μετατόπιση της απόκτησης 20 νέων αεροσκαφών για τα τέλη του 2020. Για τη προοπτική απόκτησης μεταχειρισμένων Mirage απαιτούνται διερευνητικές επαφές με χώρες όπως η Ταϊβάν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με τα οποία άλλωστε έχουμε και στενές στρατιωτικές επαφές.
Το δεύτερο με την διερεύνηση αξιοποίησης ενός ελαφρού μαχητικού όπως το Μ346 FA το οποίο θα καλύπτει ανάγκες προκεχωρημένης αεροπορικής εκπαίδευσης και παράλληλα θα είναι σε θέση να αναλάβει επιμέρους αποστολές όπως εγγύς αεροπορικής υποστήριξης απαλλάσσοντας αποστολές από τα κύρια μαχητικά.
Το πλέον σημαντικό ζήτημα για τη ΠΑ είναι να εμπλουτίσει το οπλοστάσιο της με νέα όπλα αέρος – αέρος και νέα όπλα αέρος – εδάφους σε συνδυασμό με την προμήθεια των κατάλληλων ατρακτιδίων στοχοποίησης και ναυτιλίας. Επιπροσθέτως, μεγάλο βάρος είναι χρήσιμο να δοθεί στα ατρακτίδια ηλεκτρονικού πολέμου.
Αυστηρή προϋπόθεση για τη διατήρηση σε υπηρεσία 200 μαχητικών είναι να υπάρχουν διαθεσιμότητες της τάξης του 75% σε όλα τα μαχητικά. Και φυσικά να καλυφθούν τα κενά ιπταμένων με ικανή αναλογία χειριστών ανά αεροσκάφος. Άμεσα πρέπει να δοθούν κίνητρα να επιστρέψουν χειριστές που παραιτήθηκαν και να αυξηθούν οι εισακτέοι στη Σχολή Ικάρων.
Στη παρούσα ανάλυση θέλουμε να επικεντρωθούμε στις οροφές μαχητικών. Δεν θα επεκταθούμε στην επιτακτική ανάγκη να ανανεωθεί το Σύστημα Αεροπορικού Ελέγχου, τα Ιπτάμενα ραντάρ ή τάνκερ ή άλλων δυνατοτήτων συλλογής πληροφοριών και στοχοποίησης όπως με τα UAV.
Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές και ξεκάθαρο πως η ΠΑ εκτός από ποιότητα χρειάζεται και ποσότητα. Το επιχειρησιακό έργο της ΠΑ με την ανάγκη να επιχειρήσει στη Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Αεροπορικές επιχειρήσεις σε αυτά τα γεωγραφικά σημεία απαιτούν αριθμούς. Η έλευση ενός δικινητήριου αεροσκάφους όπως το Rafale F3R με μεγάλη ακτίνα δράσης, όγκου και ποικιλίας οπλικού φορτίου θα προσδώσει καίριες ικανότητες διεξαγωγής αεροπορικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο πάντα σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα μαχητικά της ΠΑ.
Η μεγιστοποίηση αυτής της επένδυσης θα ολοκληρωθεί με την απόκτηση μεσοπρόθεσμα άλλης μιας μοίρας Rafale F4.
Η πολιτική ηγεσία και οι πολιτικές ελίτ της χώρας πρέπει να αντιληφθούν και να κατανοήσουν βαθύτατα πως η αεροπορική ισχύς απαιτεί σκληρές οικονομικές θυσίες. Η ΠΑ για να συνεχίζει να διατηρεί ένα ικανοποιητικό ισοζύγιο ισχύος απέναντι στη Τουρκική Αεροπορία πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον 200 αεροσκάφη και παράλληλα να αντιπαραθέτει ποιοτική υπεροχή. Ελπίζουμε η πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση να αφυπνίσει συνειδήσεις και να συνεγείρει το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
defencereview
About Newsroom
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου