Περί στρατιωτικών Ομοσπονδιών,
Ακούμε συχνά πυκνά από όλους τους επίσημους συνδικαλιστικούς μας φορείς προτροπές να εγγραφούμε στους συνδικαλιστικούς φορείς, να γίνουμε πολλοί, να γίνουμε δυνατοί. Το ίδιο και το ίδιο, τόσες πολλές φορές που εκτιμώ ότι οι περισσότεροι από εμάς, από αντίδραση και μόνο, κινούμαστε προς την αντίθετη κατεύθυνση, αυτή της μη εγγραφής.
Οι περισσότεροι συνάδελφοι στο χώρο εργασίας μας ούτε καν γνωρίζουν πόσες Ομοσπονδίες έχουμε ή τον τίτλο τους. Οι υπόλοιποι -αποτελούν μικρό ποσοστό των στρατιωτικών- γνωρίζουν χρόνια τώρα και παρακολουθούν την συνδικαλιστική δραστηριότητα των επίσημων φορέων και μαντέψτε, έχουν πλήρως απογοητευτεί. Τόσο, που ο χώρος του συνδικαλισμού έχει μετατραπεί για αυτούς ως πεδίο διασκέδασης όπου τα ποπκορν έχουν την πρώτη θέση στην αναπαυτική θέση μπρος στην οθόνη στο show των εντάσεων, διαξιφισμών, μηνύσεων εκατέρωθεν των αντίπαλων Ομοσπονδιών κτλ.
Αγαπητοί συνάδελφοι, κάτι δεν πάει καλά εδώ και για αυτό δεν ευθύνεστε εσείς.
Ο στρατιωτικός συνδικαλισμός από την γέννησή του πήρε μια εντελώς λάθος πορεία που δυστυχώς ακόμα και στις μέρες μας ακολουθεί. Οι ενέργειες των επίσημων συνδικαλιστικών φορέων δεν έχουν φέρει αποτέλεσμα που να έχει άμεση επίπτωση στο χώρο εργασίας μας. Αν υπήρχε αποτέλεσμα θα τους γνώριζε όλο το στρατιωτικό κοινό. Θα μιλάγαμε μέσα στο χώρο εργασίας μας για αυτούς και τις μεγάλες αλλαγές που έχουν επιφέρει οι ενέργειές τους. Θα τρέχαμε όλοι να εγγραφούμε και να τους βοηθήσουμε όπως μπορούμε. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν συμβαίνει.
Ποια τα αίτια αυτής της έλλειψης αποτελέσματος;
Ένα και μοναδικό. Η παντελής έλλειψη διαύλων επικοινωνίας με το στρατιωτικό προσωπικό που εκπροσωπούν. Η μη αξιοποίηση των διαδικτυακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης για διάλογο, συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων, κατάθεση προτάσεων. Θα ήταν πολύ εύκολο να στηθούν όλα αυτά τα χρόνια ομάδες στο facebook με κατάθεση προτάσεων, να δημιουργηθούν ομάδες εργασίας, να οργανωθεί ένα σύστημα εντοπισμού στελεχών που μπορούν να προσφέρουν και να αξιοποιηθεί η γνώση και η εμπειρία τους. Να στηθεί ένας διαδικτυακός μηχανισμός συλλογής προτάσεων και ιδεών
Αντί αυτού χρησιμοποίησαν τα διαδικτυακά social media μόνο για προβολή και διαφήμιση. Ένα κλειστό club που θα ενεργεί για εμάς δίχως εμάς. Οι μόνες ενέργειές τους περιορίστηκαν σε σωρεία εγγράφων για συγκεκριμένα θέματα και προβλήματα που ακόμα μέχρι σήμερα υπάρχουν στο αρχείο για τα μάτια του κόσμου.
Να! Έχουμε κάνει 70 χαρτιά για το συγκεκριμένο θέμα. Να! 40 για το άλλο θέμα.
Μοναδική εξαίρεση κάποιοι δικαστικοί αγώνες κυρίως για οικονομικής φύσεως θέματα. Εκεί όντως μας έδειξαν ότι αν πραγματικά θέλουν να επιλύσουν ένα θέμα που αφορά πολλούς και επηρεάζει και τους ίδιους, θα το κάνουν. Με την μέγιστη δυναμική που προσφέρει η δικαστική οδός.
Ένα παράδειγμα για να διαπιστώσετε πως μας χειραγωγούν και μας δουλεύουν. Ας πάμε στο δικό μας χρόνιο θέμα της βαθμολογικής μας εξομοίωσης με τις εθελόντριες. Πόσα έγγραφα είδαμε για το θέμα αυτό από τους επίσημους συνδικαλιστικούς μας φορείς; Δεκάδες. Ποιος συνδικαλιστικός φορέας αποφάσισε να το επιλύσει δυναμικά μέσω της δικαστικής οδού; Κανένας.
Ένα άλλο αδιαμφισβήτητο παράδειγμα κοροϊδίας που έχει νομική υπόσταση και δεν τίθεται θέμα διεκδικήσεων αλλά εφαρμογής Προεδρικού Διατάγματος που αφορά την οργάνωση του χρόνου εργασίας μας, αφορά το ΠΔ 88/99. Αυτό το ΠΔ που αποτελεί ευρωπαϊκή οδηγία και η χώρα μας υποχρεούταν να εφαρμόσει από το 2005, μέχρι σήμερα δεν το εφαρμόζει. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις ώρες εργασίας μας, τις 24ωρες υπηρεσίες και την οργάνωση του χρόνου αυτού. Πιθανή εφαρμογή του θα επίλυε πολλά προβλήματα που σχετίζονται με όλα τα παραπάνω. Το συγκεκριμένο ΠΔ είναι ο βασικός λόγος που το Ηνωμένο Βασίλειο προέβη σε προσλήψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού στο σύστημα υγείας του για να καλύψει τις ανάγκες του και να πάψει να «τεντώνει» το προσωπικό στην εκτέλεση 24ωρων βαρδιών. Οι συνδικαλιστικοί μας φορείς τι έκαναν για την εφαρμογή του; Σωρεία εγγράφων. Ποιος από αυτούς επέλεξε να το επιλύσει δυναμικά μέσω της δικαστικής οδού; Κανένας.
Άρα, πρώτα διάλογος, επικοινωνία, ανταλλαγή απόψεων, κατάθεση προτάσεων
και μετά μετά εγγραφές…
ΥΓ. Πριν λίγους μήνες είχα δημιουργήσει μία σελίδα στο facebook με τον τίτλο "Επί της Ουσίας" όπου στο διαφανές πλαίσιο των διαδικτυακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης κλήθηκαν και οι δύο ομοσπονδίες μας να απαντήσουν σε ερωτήσεις συναδέλφων. Μαντέψτε πόσες απαντήσεις αναρτήθηκαν. Καμία
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου