ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΦΥΛΑΤΤΟΥΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ;
Η Πειθαρχία είναι το θεμέλιο του Στρατεύματος. Η Σιδηρά διατήρησή της,
αποτελεί για τους ηγέτες των Ενόπλων Δυνάμεων, υποχρέωση και ευθύνη. Η
Πειθαρχία δεν είναι δουλεία, αλλά καθήκον του ελεύθερου ανθρώπου.
Οιαδήποτε χαλάρωσή της, μεταδίδεται ταχύτατα και έχει πλέον αποτελέσματα
επικίνδυνης Επιδημίας. Η επιβαλλόμενη πειθαρχία στο Στράτευμα, πρέπει να
φθάσει το αυθόρμητο και το πηγαίο, διότι στην απαιτούμενη στο Στράτευμα
πειθαρχία, δεν υπάρχει δικαίωμα, χωρίς να προηγηθεί το καθήκον.
Στο παρόν κείμενο, θα επισημάνουμε, εκτός από την βασική ανάγκη
προμήθειας Υλικού και μέσων, που είναι ξεχωριστό θέμα, τρεις άλλους βασι
κούς παράγοντες, που αφορούν την Πολιτεία, οι οποίοι επηρεάζουν ά
μεσα τη δυνατότητα εκτέλεσης της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων,
ήτοι:
1. Ο Συνδικαλισμός! το μεγάλο επίτευγμα των εργαζόμενων των προηγ
μένων λαών έγινε, για να μπορούν να τιθασεύσουν τους κακούς και άδικους
εργοδότες. Στις Ένοπλες Δυνάμεις τον συνδικαλιστικό ρόλο, τον ενασκεί ο Διοι
κητής και δεν αντικαθίσταται με τίποτε. Ο Διοικητής πέραν της αποστολής του,
μετά των Στελεχών του, προετοιμάζει τους νέους, με την εκμάθηση της χρήσης
των όπλων και μέσων και στα της Μάχης. Είναι επίσης άμεσα υπεύθυνος για
τους νέους, από την είσοδο αυτών της πύλης του Στρατοπέδου, για την Υγεία
των, σωματική και ψυχική, την ψυχαγωγία των και την όσο το δυνατόν καλύτερη
σίτιση των. Και! αφού τους προετοιμάσει ψυχικά, σωματικά και γνώσεων, ά
ξιους υπερασπιστές της Πατρίδος, πρέπει να τους παραδώσει στις οικογένειές
2
των, αν όχι καλύτερους, τουλάχιστον όπως τους παρέλαβε. Αυτό δεν είναι α
πλό πράγμα, θέλει υπομονή, σθένος και συνεχή προσπάθεια.
Στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν εννοείται κακός ή άδικος Διοικητής, όταν η
εξουσία του διέπεται, από τους Στρατιωτικούς Κανονισμούς και νόμους της Πο
λιτείας, οι οποίοι ως δαμόκλειος σπάθη αιωρούνται άνωθεν του και όταν «Αν
θρώπων άρχει, κατά νόμον άρχει και ουκ αεί άρχει». Στις Ένοπλες Δυνάμεις
μπορεί και ο απλός Στρατιώτης για πρόβλημά του, ν’ αναφερθεί Ιεραρ
χικά μέχρι και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Επομένως! η ψήφιση νόμου στο παρελθόν, από όπου και αν προήρχετο,
περί λειτουργίας συνδικαλισμού στις Ένοπλες Δυνάμεις, ήταν λάθος, διότι αντί
κειται στο βασικό στοιχείο λειτουργίας και υπάρξεως των Ενόπλων Δυνάμεων,
την Πειθαρχία. Είμεθα κατηγορηματικά αντίθετοι στο θέμα αυτό. Δεν μπορεί
ν’ απαιτούμε ισχυρές και ετοιμοπόλεμες Ένοπλες Δυνάμεις με συνδικα
λισμό, ποίος θα είναι ο ρόλος του Διοικητή και ποίος ο ρόλος αυτών.
2. Ένα άλλο θέμα επίσης σοβαρό και βασικό για την δυνατότητα δη
μιουργίας εκπαιδευμένου και ισχυρού Στρατού, για την υπεράσπιση της Πατρί
δος, μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός μου, όπως λέμε, θα πρέπει οι
νέοι να έχουν ανάλογη παιδεία, από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο.
Οι νέοι μας στις Ένοπλες Δυνάμεις μαθαίνουν τα μέσα και τα όπλα πώς
θα τα χρησιμοποιήσουν στην μάχη και την τέχνη και τακτική τα κατά την Μάχη.
Επομένως πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι ότι, οι άξιοι υπερασπιστές
της Πατρίδος, δεν γίνονται μόνο με την Στρατιωτική εκπαίδευση, αλλά με
την Εθνική και Πατριωτική παιδεία στα Σχολεία μας και με ανάλογη α
γωγή από το σπίτι. Όπως ήταν ανέκαθεν η Ελληνική παιδεία και η Οικογένεια.
3
• Όταν μαθαίνει ο νέος στο Σχολείο το ποίημα για την Σημεία του Ιωάννη
Πολέμη:
«Πάντα κι όπου σ’ αντικρίζω,
με λαχτάρα σταματώ,
και περήφανα δακρύζω,
ταπεινά σε χαιρετώ…»
Είναι δυνατόν ο νέος αυτός, να μη γίνει άξιος υπερασπιστής της σημαίας
της Πατρίδος του;
• Όταν λέει ο πατέρας προς τον υιό του, που πηγαίνει να υπερασπιστεί
την πατρίδα του «… ή ταν, ή επί τας».
• Όταν σε μία χώρα οι πολίτες έχουν, υψηλό επίπεδο πατριωτισμού, είναι
δυνατόν η χώρα αυτή, να καμφθεί από απειλές, είτε κανονικές είναι, είτε ασύμ
μετρες;
Έτσι το Ελληνικό Έθνος έφθασε μέχρι σήμερα, παρά τα πάντοτε προ
βλήματά μας. Αυτά και πολλά άλλα παρόμοια υπήρχαν στα Αναγνώσματα των
Σχολείων μας. Σήμερα! ανοίξατε ένα αναγνωστικό των Σχολείων μας, να δείτε
όλα με τι αντικαταστάθηκαν, θα σας πιάσει απογοήτευση και θλίψη. Και! αυτό
έργο των προοδευτικών της συμφοράς.
3. Τέλος! Το θέμα της θητείας των νέων μας στα 18, δηλαδή! μόλις
τελειώσουν τις λυκειακές σπουδές και είτε πετύχουν στα ανώτατα εκπαιδευτικά
Ιδρύματα είτε όχι. Αυτό θα ήταν πολύ καλό, πρώτα για τους ίδιους, διότι θα
εισέλθουν στις Σπουδές, στην Εργασία, στην Κοινωνία, με εμπειρία και αυτο
πεποίθηση στον εαυτόν των, από την θητεία που απέκτησαν στις Ένοπλες Δυ
νάμεις. Ενώ! όταν αρχίσουν οι αναβολές στράτευσης και όταν τελικά παρου
σιάζονται, όσοι παρουσιάζονται που δεν έμειναν στο εξωτερικό, είναι
4
πλέον μεγάλης ηλικίας και ακατάλληλοι για στρατιώτες Μαχητές, οι ίδιοι δε α
πλά ταλαιπωρούνται, κατά την διάρκεια της θητείας των.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι ΔΕΚΟ, ούτε ιδιωτική επιχείρηση, αλλά
μία ισχυρά οργανωμένη δύναμη της Πατρίδος, τις οποίες εμπιστεύεται ο Ελλη
νικός λαός και τις τροφοδοτεί σε άψυχο και έμψυχο υλικό. Διότι εκτός του ότι
αποτελεί εγγύηση για την ακεραιότητα και την τιμή της Πατρίδος μας, δίδει στην
εκάστοτε Κυβέρνηση της χώρας, τη δυνατότητα διεξαγωγής εξωτερικής πο
λιτικής.
Εάν οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν στηρίξουν το οικοδόμημα των στις δογμα
τικές αρχές λειτουργίας των, τότε αυτές είναι ένα συνονθύλευμα επικίνδυνων
για την ασφάλεια της χώρας Δημοσίων Υπαλλήλων και καθιστάμενες αυτομά
τως και εκτός αποστολής των.
Υπάρχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις Κανονισμοί, Διαταγές, Νόμοι του
Κράτους και άγραφες Παραδόσεις, που διέπουν αυστηρά τις σχέσεις Ανωτέ
ρων και Κατωτέρων, Διοικητών και υφισταμένων, τους οποίους ουδείς έχει το
δικαίωμα να καταστρατηγήσει.
Τέλος! Απευθυνόμενοι στην Πολιτική Ηγεσία της χώρας (Συμπολίτευση
και Αντιπολίτευση) ˙ παρακαλούμε λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν τ’ ανωτέρω α
ναφερόμενα, διότι! το Μεταναστευτικό, η υπογεννητικότης των Ελλήνων
και τα μόνιμα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος, επιφυλάσσουν δυ
σοίωνο μέλλον για το Έθνος των Ελλήνων.
«Επιδίωξη των πολλών η ηδονή, των ολίγων η δόξα, των δε επιλέ
κτων η αρετή» (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ).
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου