Αγαπητε Αφαλη,αυτο που γραφεις πρωτη φορα το ακουω και πρωτη φορα το διαβαζω.
Αν δεχτουμε οτι οσα λεει ο κυριος Γωγος να μας πει επιτελους που γραφτηκαν ολα αυτα ...διοτι ;αφου ηταν νεαρος
ρεπορτερ σημαινει οτι καπου τα εγραφε...Ολα τα υπολοιπα εγω προσωπικα δεν τα πιστευω. και δεν πιστευω οτι εφυγαν ααεποπλανα απο διαφορα μερη της Ελλαδας εκτος απο τα δικα σας.Πιστευω ολα αυτα πρεπει να αποσαφινιστουν...Αυτο το οποιο γνωριζω οτι απο Κυπρο τοτε εφευγε ενα επιβατικο το οποιο μετεφερε κοσμο πολεμιστες,τραυματιες και φοιτητες κυπριους, .τους τραυματιες τους στρατιωτες Ελλαδιτες και Κυπριους τους παραλαμβαναμε εμειος και τουις περναμε στα στρατιωτικα νοσοκομεια και εκει τους πηγαιναμε ραδιοφωνα κ.α
ΤΟ πλοιο ητανε το ΠΑΤΡΙΣ του Ποταμιανου.
Dr. Ηρακλής Ζαχαριάδης
Πρόεδρος Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων (ΕΠΟΚ)
email: kypriakosellinismos@yahoo.gr
site: www.epok.gr
Ο Νίκος Συκιώτης
Όλως τυχαίως, μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων (το 2013) είχαμε την ανέλπιστη τύχη να επικοινωνήσουμε με ένα από τα παιδιά εκείνα, τον κ. Νίκο Συκιώτη, που τώρα ζει στην Αυστραλία, ώστε να μας δώσει τα στοιχεία που παραθέτουμε. Ο Νίκος Συκιώτης μάς εξήγησε ότι διαφορετικά αεροπλάνα απογειώθηκαν από διαφορετικά αεροδρόμια στην Ελλάδα και όχι μόνον από τη Σούδα και ότι τα δύο Ντακότα που έφθασαν αργοπορημένα από τη Λήμνο κατάφεραν να προσγειωθούν εφόσον έφθασαν λίγες ώρες αργότερα.
Οι στρατιώτες της αποστολής αυτής από τη Λήμνο (που δεν ήταν καταδρομείς, αλλά ειδικοί πεζοναύτες επικοινωνιών), αφού σώθηκαν από τα φιλικά πυρά που είχαν σταματήσει πλέον, για 3 εβδομάδες επιδόθηκαν σε μυστικές επικοινωνίες και υποστηρικτικές αποστολές, καθώς μέχρι μία μέρα πριν από τον Αττίλα 2, αποκαλύφθηκε η παρουσία και ο κρυψώνας τους και έγιναν στόχος βομβαρδισμών από τους Τούρκους στις 14 Αυγούστου 1974, ημέρα της δεύτερης τουρκικής εισβολής. Μόνο 2 από τους 36 της ομάδας εκείνης επέζησαν και μεταφέρθηκαν πίσω στην Ελλάδα με πλοίο του Ελληνικού Ναυτικού στο 411 Νοσοκομείο Αθηνών για ανάρρωση και ψυχολογική υποστήριξη. Ένας είναι ο Νίκος Συκιώτης.
Όπως μας εξήγησε, το 1999 ο ομογενής Τάκης Γώγος, σήμερα συνταξιούχος εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας «Νέος Κόσμος» στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, μίλησε και έγραψε για την αποστολή, γιατί το 1974 βρισκόταν ως νεαρός ρεπόρτερ στην Κύπρο και γνώριζε, επιρρίπτοντας ευθύνες για την «προδοσία» στους Αμερικανούς. Δυστυχώς, μαθαίνουμε ότι σήμερα ο Τάκης πάσχει από Αλτσχάιμερ και Πάρκισον και δεν είμαστε σίγουροι αν τα στοιχεία που κατέχει βρίσκονται σε ηλεκτρονική μορφή.
Το μέρος του δημοσιεύματος, που η θέση του είναι για τα μπάζα
Όλως τυχαίως, μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων (το 2013) είχαμε την ανέλπιστη τύχη να επικοινωνήσουμε με ένα από τα παιδιά εκείνα, τον κ. Νίκο Συκιώτη, που τώρα ζει στην Αυστραλία, ώστε να μας δώσει τα στοιχεία που παραθέτουμε. Ο Νίκος Συκιώτης μάς εξήγησε ότι διαφορετικά αεροπλάνα απογειώθηκαν από διαφορετικά αεροδρόμια στην Ελλάδα και όχι μόνον από τη Σούδα και ότι τα δύο Ντακότα που έφθασαν αργοπορημένα από τη Λήμνο κατάφεραν να προσγειωθούν εφόσον έφθασαν λίγες ώρες αργότερα.
Οι στρατιώτες της αποστολής αυτής από τη Λήμνο (που δεν ήταν καταδρομείς, αλλά ειδικοί πεζοναύτες επικοινωνιών), αφού σώθηκαν από τα φιλικά πυρά που είχαν σταματήσει πλέον, για 3 εβδομάδες επιδόθηκαν σε μυστικές επικοινωνίες και υποστηρικτικές αποστολές, καθώς μέχρι μία μέρα πριν από τον Αττίλα 2, αποκαλύφθηκε η παρουσία και ο κρυψώνας τους και έγιναν στόχος βομβαρδισμών από τους Τούρκους στις 14 Αυγούστου 1974, ημέρα της δεύτερης τουρκικής εισβολής. Μόνο 2 από τους 36 της ομάδας εκείνης επέζησαν και μεταφέρθηκαν πίσω στην Ελλάδα με πλοίο του Ελληνικού Ναυτικού στο 411 Νοσοκομείο Αθηνών για ανάρρωση και ψυχολογική υποστήριξη. Ένας είναι ο Νίκος Συκιώτης.
Όπως μας εξήγησε, το 1999 ο ομογενής Τάκης Γώγος, σήμερα συνταξιούχος εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας «Νέος Κόσμος» στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, μίλησε και έγραψε για την αποστολή, γιατί το 1974 βρισκόταν ως νεαρός ρεπόρτερ στην Κύπρο και γνώριζε, επιρρίπτοντας ευθύνες για την «προδοσία» στους Αμερικανούς. Δυστυχώς, μαθαίνουμε ότι σήμερα ο Τάκης πάσχει από Αλτσχάιμερ και Πάρκισον και δεν είμαστε σίγουροι αν τα στοιχεία που κατέχει βρίσκονται σε ηλεκτρονική μορφή.
Γιατί
Η ερευνήτρια ξέχασε να ζητήσει-ρωτήσει τον "μπαζοπολεμιστή",
Να της στείλει μία φωτοτυπία του πιστοποιητικού στρατού και των τιμών της πολιτείας, που λάβαμε όλοι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ, για να ξέρει πότε και που υπηρέτησε (βλέπε ιστοσελίδα μας ο σεμιτζής τιμηθείς ως μουφοκαταδρομέας πολεμιστής με άλλους οκτώ αθέατους, Πατεράκης Διονύσιος, που έστησε ο κ Χαρδαβέλλας και η παρέα).
Αν υπήρχαν αεροσκάφη τύπου dacota στην πολεμική αεροπορία, πόσους χώραγαν, 18χ2= 36, αν μετέφεραν πυρομαχικά, αν προσγειώθηκαν από την αντίστοιχη κρατική υπηρεσία, πότε αναχώρησαν,ποιος τους έδωσε την εντολή μετακίνησης, ποιος ο επικεφαλής, ποία η μονάδα τους, ποιος ο διοικητής τους, σε ποιες μάχες συμμετείχαν και τι μυστικές επικοινωνίες και υποστηρικτικές αποστολές είχαν, που ήταν ο κρυψώνας, πως σκοτώθηκαν οι 34, μανούλες δεν είχαν να τους αναζητήσουν, με ποίο πλοίο μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα οι δύο, πότε και από ποία χωματερή τους μάζεψαν, Ο ένας "μπαζοδιασωθείς" ήταν ο Νίκος Συκιώτης, ο άλλος πως λέγονταν, οι συγγενείς των 34 πήραν σύνταξη, κάποιο μετάλλιο από την πολιτεία.
(Σχετική είναι η ιστορία του μπαζοπολεμιστή Νίκου Συκιώτη, με αυτή του πολεμιστοκαμακά Κύπρου 1974 Μανόλη Δαρζέντα, (συνημμένη) τον οποίο τίμησαν, όπως και το Λαμόγιο Διονύσιο Πατεράκη τρομάρα τους οι κομάντος του αποκόμματος της Λεμεσού και ειδικότερα ο πρόεδρος Ανδρέας Χατζηκτωρής και στη συνέχεια η γενέτειρά του, γιατί έσπασε το καμάκι του στη καμαμοναυμαχία).
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα μας και στον ιδρυτή και εκλεγμένο πρόεδρο του πολεμικού συλλόγου "ΚΟΜΑΝΤΟΣ 74" κ Παναγιώτη Αφάλη τηλέφωνα 210-9241222 νκαι κιν 6934-779656.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου