Π.Ο.Ε.Σ. - Συνυπηρέτηση εκπαιδευτικών με συζύγους στρατιωτικούς

Π.Ο.Ε.Σ. - Συνυπηρέτηση εκπαιδευτικών με συζύγους στρατιωτικούς
ΘΕΜΑ Συνυπηρέτηση Εκπαιδευτικών με Συζύγους Στρατιωτικούς
ΣΧΕΤ : Υπ΄ αριθμ. πρωτ. 016/01.3.2019 έγγραφο Ε.Σ.ΠΕ.Ε.ΚΑ.

1. Σας αποστέλλουμε, συνημμένως, το σχετικό έγγραφο της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Καλύμνου και παρακαλούμε για την ενημέρωσή σας και υιοθέτηση των διαλαμβανομένων σε αυτό προτάσεων.

2. Παραμένουμε στη διάθεσή σας, τόσο εμείς όσο και η Ε.Σ.ΠΕ.Ε.ΚΑ., για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή πληροφορία.

3. Οι κ.κ. βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων, προς τις/τους οποίες/ους κοινοποιείται το παρόν, μετά του συνημμένου του, παρακαλούνται για την ανάδειξη του θέματος δια του κοινοβουλευτικού ελέγχου.


ΘΕΜΑ Θεσμοθέτηση Μεταθέσεων Συζύγων Στρατιωτικών (Εκπαιδευτικών) κατά Προτεραιότητα

α. ΦΕΚ Α’ 78/76 (ν.287, «Περί μέτρων τινών αφορώντων εις τους υπηρετούντας εις παραμεθορίους περιοχάς δημοσίους πολιτικούς υπαλλήλους.»)

β. ΦΕΚ Α’ 224/01 (ν.2946, «Υπαίθρια Διαφήμιση, Συμπολιτείες Δήμων και Κοινοτήτων και άλλες διατάξεις»)

γ. Αρ. πρωτ. 134945/Δ2/26-11-2004/ΥΠΕΠΘ («Συνυπηρέτηση Συζύγων Στρατιωτικών»)

δ. ΦΕΚ Α’ 27/07 (ν.3528, «Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.»)
                  
ε. ΦΕΚ Α’ 74/13 (ν.4139, «Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις»)
                  
στ. Αρ. πρωτ. 118746/Ε2/13-7-2018/ΥΠΕΠΘ («Διευκρινίσεις για το 4553/2018»)
                  
ζ. Αρ. πρωτ. 104/16-Νοε-18/Ε.Σ.ΠΕ.Ε.ΚΑ.

1. Επανερχόμενοι στο αίτημα του σχετικού (ζ) εγγράφου μας, θα θέλαμε να επαναφέρουμε την ανάδειξη ενός ιδιαιτέρως σοβαρού ζητήματος που αφορά τις συνυπηρετήσεις των στρατιωτικών με συζύγους εκπαιδευτικούς.

2. Πιο συγκεκριμένα, όπως είναι γνωστό, η σταδιοδρομία ενός στρατιωτικού συνοδεύεται από πλήθος μεταθέσεων, πολύ συχνά σε διαφορετικές Φρουρές ανά την Επικράτεια, γεγονός που δημιουργεί ένα μεγάλο εύρος δυσεπίλυτων προβλημάτων, όπως τις διαρκείς μετακινήσεις, τα αυξημένα έξοδα, τη δυσχέρεια ενσωμάτωσης στην κοινωνία ειδικά για τα τέκνα λόγω των διαρκών εναλλαγών σε σχολεία κλπ.

3. Παρά τις διάφορες πρόνοιες που έχουν επιχειρηθεί κατά καιρούς, όπως για παράδειγμα με τα σχετικά (γ) και (στ), έχει παρατηρηθεί ότι το πρόβλημα δεν έχει θεραπευτεί, παρά μόνο παραπέμπεται σε μελλοντικούς χρόνους, καθ’ όσον σε αρκετές περιπτώσεις η διαφορά εργασιακών ετών ανάμεσα στους δύο συζύγους και δευτερευόντως η δυνητικά χαμηλότερη μοριοδότηση σε σχέση με την οργανική θέση, δημιουργούν αυτό το πρόβλημα, που δύναται όπως διέπει όλη τη σταδιοδρομία του Στρατιωτικού αλλά και τον πολιτικό του βίο κατόπιν αποστρατείας του.

4. Με αφορμή την αδιαμφισβήτητη διαπίστωση ανωτέρω παρ. 3, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι, η ιδιαιτερότητα του στρατιωτικού επαγγέλματος είναι τέτοια, που ακόμα και διά μέσου των υφισταμένων προνοιών, είναι πιθανό να δημιουργούνται εξίσου μεγάλα προβλήματα, όπως εν προκειμένω το ότι διά των αποσπάσεων είναι πιθανό να υποβαθμίζεται σταδιακά η μοριοδότηση του/της εκπαιδευτικού και συνακόλουθα η θέση του/της στη σχετική επετηρίδα.

5. Ανωτέρω γεγονός έχει ως αποτέλεσμα, μετά την αποστρατεία του/της συζύγου στρατιωτικού να πρέπει, πλέον, να γίνονται μετακινήσεις από την αντίθετη πλευρά, ήτοι στον τόπο της οργανικής θέσεως του/της εκπαιδευτικού, ενώ πλέον λόγω ηλικίας θα καθίσταται σχεδόν αδύνατη, ακόμα και κατόπιν ολοκλήρωσης της σταδιοδρομίας, η επιστροφή στον τόπο συμφερόντων του στρατιωτικού, καθ’ όσον ως απόστρατος δεν θα έχει, πλέον, δικαίωμα συνυπηρετήσεως διά αποσπάσεως κατά προτεραιότητα για τον/τη σύζυγο εκπαιδευτικό.

6. Ως ε τούτου, είναι προφανές ότι η πρόνοια που υπήρχε ώστε να δύναται όπως ασκεί κατά το δυνατόν απερίσπαστος το λειτούργημά του, πλέον να δρα «τιμωρητικά», ενώ η μόνη εναλλακτική λύση που απομένει, εάν μπορεί να ονομαστεί έτσι καθ’ όσον δεν πρόκειται περί τέτοιας, είναι να χωρίζεται η οικογένεια στα δύο στην περίπτωση που ο/η στρατιωτικός δεν μπορεί να ακολουθήσει την/το σύζυγο εκπαιδευτικό, με όσα μπορεί να συνεπάγεται αυτό.

7. Ανατρέχοντας στο ισχύον νομικό πλαίσιο διαπιστώνουμε τα εξής:

α. Οι σύζυγοι των στρατιωτικών που είναι εκπαιδευτικοί, είθισται, στο πλαίσιο του άρθρου 21 του (β) σχετικού, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 91 του (ε) ομοίου, να λαμβάνουν κατά προτεραιότητα απόσπαση στην περιοχή που υπηρετεί ο στρατιωτικός, εάν, φυσικά, έχουν αιτηθεί σχετικά.

β. Είναι προφανές ότι ανωτέρω μέριμνα θεσμοθετήθηκε προκειμένου να θεραπεύσει την πολυετή «πληγή» της διατάραξης της συνοχής των οικογενειών των στρατιωτικών, στο πλαίσιο ικανοποίησης σχετικών αιτημάτων συνυπηρετήσεων που προκύπτουν κάθε χρόνο.

γ. Ωστόσο, πρέπει να επισημάνουμε ότι, ακόμα και μετά τη σχετική  θεσμοθέτηση του 2001, συνεχίζονταν να παρουσιάζονται συχνά, αρκετά προβλήματα, αφού οι αποσπάσεις παρουσιάζονταν να γίνονται σχεδόν χαριστικά, όπως εξάλλου προκύπτει και από το (γ) σχετικό: «Ως εκ τούτου καταβάλλεται από την υπηρεσία μας κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξυπηρέτηση συζύγων στρατιωτικών μέσα στο πλαίσιο των κείμενων διατάξεων».

δ. «3. Για μετακίνηση σε οργανική μονάδα που εδρεύει σε περιοχή άλλου δήμου ή κοινότητας, το οικείο όργανο υποχρεούται να μετακινήσει τον υπάλληλο που έχει εκδηλώσει επιθυμία μετακίνησης στη συγκεκριμένη οργανική μονάδα, εκτός εάν αιτιολογημένοι λόγοι συμφέροντος της υπηρεσίας δεν επιτρέπουν τη μετακίνηση του. Στις λοιπές περιπτώσεις το οικείο όργανο υποχρεούται να λάβει υπόψη του κριτήρια όπως ο τόπος κατοικίας του υπαλλήλου, η κατάσταση υγείας του, η οικογενειακή του κατάσταση και η συνυπηρέτηση συζύγου. 4. Η μετακίνηση εκτός νομού ή σε νησί γίνεται με τη διαδικασία της μετάθεσης.» (άρθρο 66, παρ. 3, 4 του (δ) σχετικού).

ε. «Η συνυπηρέτησις υπαλλήλου, υπηρετούντος εις υπηρεσίαν   παραμεθορίου περιοχής, μετά συζύγου αυτού, επίσης υπαλλήλου, είτε Δημοσίου είτε Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου ή Δημοσίας Επιχειρήσεως, επιφυλασσομένων των διατάξεων των παρ. 1 και 3 του άρθρου 5 του παρόντος, είναι υποχρεωτική δια την είς ήν ανήκει ο έτερος των συζύγων υπηρεσίαν εφ' όσον αύτη έχει εν τη περιφερεία του αυτού Νομού υπηρεσιακάς μονάδας παρ' αίς προβλέπονται θέσεις του βαθμού και του κλάδου του και υποβληθή παρ' αυτού σχετική αίτησις. Εάν δεν υφίσταται κενή θέσις, δύναται όμως να προκύψη τοιαύτη δια μεταθέσεως ετέρου υπαλλήλου, πλήν του κατά τας διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 5 του παρόντος τοποθετουμένου, η συνυπηρέτησις είναι επίσης  υποχρεωτική δια την Υπηρεσίαν του ετέρου των συζύγων.» (άρθρο 7 του (α) σχετικού).

στ. «Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.» (άρθρο 21, παρ. 1 του Συντάγματος).

ζ. «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» καθώς και «έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις» (άρθρο 4, παρ.1 και 2 του Συντάγματος, αντίστοιχα).

η. Συναφώς των ανωτέρω, στο άρθρο 67 του (δ) σχετικού περί μεταθέσεων των εκπαιδευτικών, αν και είναι προφανές ότι δεν υφίσταται ρητή (ξεχωριστή) πρόνοια για την αιτηθείσα περίπτωση, εντούτοις, δεν δείχνει να αποκλείεται. Κοινώς, διαφαίνεται ότι μια τέτοια δυνατότητα ωσάν το αιτηθέν, είναι πιθανό να ισχύει σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα, πλην των περιπτώσεων των στρατιωτικών.

8. Κατόπιν των ανωτέρω, καθίσταται πρόδηλο ότι η ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος του στρατιωτικού, με τις συχνές και, συχνά, «ιδιόρρυθμες» και απαιτητικές μεταθέσεις καθ’ όλη τη σταδιοδρομία του, δημιουργεί την ανάγκη μιας αντίστοιχης ιδιαίτερης μόνιμης πρόνοιας, η οποία, όμως, δεν μοιάζει να είναι πρωτόγνωρη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Εκτιμούμε πως, το μόνο που απαιτείται είναι, είτε σχετική νομοθέτηση, είτε μία έκδοση ΚΥΑ με το συναρμόδιο Υπουργείο (ΥΠΕΠΘ), που να ρυθμίζει οριστικά το συγκεκριμένο ζήτημα, μεριμνώντας:

α. για την κατ’ εξαίρεση υλοποίηση μεταθέσεων στον τόπο επιθυμίας των στρατιωτικών για τους διορισμένους εκπαιδευτικούς/συζύγους στρατιωτικών, με τους περιορισμούς του (στ) σχετικού, αφ΄ ενός ώστε να επιτυγχάνεται συνυπηρέτηση όσο οι στρατιωτικοί είναι εν ενεργεία, αφ΄ ετέρου για τη διατήρηση της συνοχής της  οικογένειας μετά την αποστρατεία.

β. τη διατήρηση της υφισταμένης διαδικασίας κατ’ εξαίρεση αποσπάσεως για όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις εκπαιδευτικών/συζύγων στρατιωτικών (ήτοι για όσες/ους δεν έχουν εισέτι διοριστεί), με τυχόν ευνοϊκούς περιορισμούς, ως στο (στ) σχετικό.

9. Παράλληλα θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι, ο λόγος της διαφοροποιήσεως ανωτέρω παρ. 8 α - β, σχετίζεται αφ΄ ενός με τη διασφαλίση της αυτονόητης προτεραιότητας των ήδη διορισμένων εκπαιδευτικών έναντι των αναπληρωτών σε σχέση με τις κενές θέσεις σε σχολεία, αφ΄ ετέρου για να μη δημιουργούνται προβλήματα σε περιοχές χαμηλής μοριοδοτήσεως που, προφανώς, είναι περισσότερο επιθυμητές γενικώς (όπως η Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα).

10. Επικουρικά με τα ανωτέρω, επιθυμούμε να καταστήσουμε σαφή τα εξής:

α. με την ανωτέρω πρόταση, ουδεμία προνομιακή αντιμετώπιση υπέρ του οιουδήποτε δρομολογείται, ενώ δεν αφορά πολύ μεγάλο αριθμό συναδέλφων ώστε να δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στο συναρμόδιο Υπουργείο, όπου εξάλλου κάθε χρόνο υφίστανται κενές θέσεις προς κάλυψη.

β. θα επιλύσει οριστικά μία χρονίζουσα αδικία εις βάρος των οικογενειών των Στρατιωτικών, που αποδεδειγμένα, προκύπτει κάθε χρόνο και δρα σωρευτικά για τον πολιτικό βίο του στρατιωτικού μετά την ολοκλήρωση των υπηρεσιών του προς την Πατρίδα.

γ. θα ελαττώσει, παράλληλα, τη συνολική γραφειοκρατία που απασχολεί πλήθος αρμοδίων Υπηρεσιών και διαδικασιών κάθε έτος.




Π.Ο.Ε.Σ. - Συνυπηρέτηση εκπαιδευτικών με συζύγους στρατιωτικούς 
Share on Google Plus

About Newsroom

Δημοσιογράφος Αρκαδίας με πολυετή εμπειρία στο χώρο των ΜΜΕ. Είναι Υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων σε γνωστά πρόσωπα και επιχειρήσεις στην Ελλάδα.Έχει κάνει μετεκπαιδευση στο Λονδίνο.Καθηγήτρια Δημοσιογραφίας.Μέλος Κιβωτού Ολιστικής Παιδείας Ενόπλων Δυνάμεων, μέλος Συλλόγου Εφέδρων Πελοποννήσου- Μέλος Δημοσιογραφικών Ενώσεων. Διευθύντρια Δημοσίων σχέσεων UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action Art, Παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής ¨Μαζί στην Πρώτη Γραμμή. Μεταπτυχιακό στην Διαδικτυακή Δημοσιογραφία

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση των άρθρων χωρίς την έγκριση της ιδιοκτήτριας .
Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Η μη αναφορά στην πηγή διώκεται ποινικά