Σας γνωρίζουμε ότι, η εισφορά αλληλεγγύης για πρώτη φορά
επιβλήθηκε με το άρθρο 29 του Ν. 3986/2011. Αρχικά προβλεπόταν να ισχύσει
μέχρι το φορολογικό έτος 2014, ωστόσο με τον Ν. 4305/2014 επεκτάθηκε και στο
φορολογικό έτος 2015, ενώ με την νέα της μορφή και με νέο τρόπο υπολογισμού
των κλιμακίων ενσωματώθηκε ως νέο άρθρο 43Α ΚΦΕ [(α) σχετικό].
2. Η ενσωμάτωση στον ΚΦΕ η οποία αποτελούσε και μια από τις πολλές
μνημονιακές υποχρεώσεις μας, έγινε με την παράγραφο 9 του άρθρου 112 του Ν.
4387/2016 [(γ) σχετικό] και είχε εφαρμογή στα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το
φορολογικό έτος 2016 και επόμενα. Η παρακράτηση της εισφοράς αυτής από τους
μισθούς και τις συντάξεις με τη νέα κλίμακα άρχισε από την 27.5.2016 (Ν.
4389/2016 άρθρο 44 παρ.4 και Ν. 4387/2016 άρθρο 112 παρ.9).
3. Με τη διάταξη του άρθρου 31 του (ε) σχετικού, αποφασίστηκε το
«πάγωμα» από 1.1.2021 έως και 31.12.2021 από την καταβολή εισφοράς
αλληλεγγύης για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα με σύμβαση εξαρτημένης
εργασίας. Σημειωτέων, περιλαμβάνονται και επιχειρήσεις όπως ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ και η
ΕΥΔΑΠ καθώς δεν είναι αμιγώς κρατικές.
4. Επιπλέον από τις διατάξεις του άρθρου 298 του ν. 4738/2020 με τις
οποίες προστέθηκαν παράγραφοι 49 και 50 στο άρθρο 72 του ν.4172/2013 (ΚΦΕ)
απαλλάσσονται πλέον από την υποχρέωση καταβολής εισφοράς αλληλεγγύης οι
μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και ειδικά για το
φορολογικό έτος 2020 απαλλάσσονται από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης
του άρθρου 43Α του ΚΦΕ τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2020 από
άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, από ακίνητα, εισόδημα από μερίσματα
(στην έννοια των οποίων εμπίπτουν και τα προμερίσματα, καθώς και οι προσωρινές
απολήψεις κερδών), όταν η λήψη της απόφασης για την έγκριση της διανομής τους
από το αρμόδιο όργανο του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας ελήφθη το
φορολογικό έτος 2020.
5. Συνεπώς μειώνονται από 1.1.2021 οι ασφαλιστικές εισφορές των
μισθωτών του ιδιωτικού τομέα ενώ εξαιρούνται από την απαλλαγή και επιβάλλεται
εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα από συντάξεις και τα εισοδήματα από
μισθωτή εργασία που καταβάλλονται σε υπαλλήλους που απασχολούνται σε
δημόσιες υπηρεσίες, αποκεντρωμένες διοικήσεις, ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού και νομικά
πρόσωπα αυτών, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και νομικά πρόσωπα
ιδιωτικού δικαίου εντός Γενικής Κυβέρνησης.
6. Με επιστολή που απέστειλαν στους αρμόδιους φορείς, ο πρόεδρος της
Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Χριστόφορος Σεβαστίδης, ο γ.γ. της Ένωσης
Διοικητικών Δικαστών, Βασίλης Φαϊτάς και η Πρόεδρος Πρωτοδικών Βανέσσα
Παναγιώτα Ντέγκα, ζήτησαν την κατάργηση της εισφορά αλληλεγγύης και για τους
μισθωτούς του δημοσίου τομέα και τους συνταξιούχους καθότι δεν δικαιολογείται
αυτή η υπεκφυγή νομοθετικής βούλησης προς μια αξιόλογη μερίδα του εργατικού
δυναμικού της χώρας, σε μια εισφορά μνημονιακού χαρακτήρα με υποτιθέμενη
ημερομηνία λήξεως, επικαλούμενοι δε περιεχόμενο της αιτιολογικής έκθεσης του
άρθρου 29 του ν. 3986/2011: «...Η δεινή αυτή δημοσιονομική κατάσταση πρέπει να
αντιμετωπιστεί άμεσα με σημαντικές τομές και πρωτοβουλίες και με τήρηση των
αρχών της ισότητας, της αναλογικότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Κάθε
πολίτης καλείται να συμμετέχει στην εθνική αυτή προσπάθεια και ανάλογα με την
ικανότητά του να συνεισφέρει στα δημόσια βάρη». Όπως προελέχθη, η μοναδική
κατηγορία πολιτών που υπόκειται στο εξής σε εισφορά αλληλεγγύης είναι οι
μισθωτοί του δημοσίου τομέα και οι συνταξιούχοι.
7. Σημείο εκκίνησης του προβληματισμού θα πρέπει να είναι η
νοηματοδότηση της έννοιας «αλληλεγγύη» ώστε εν συνεχεία να διερευνηθεί κατά
πόσο ειλικρινής καθίσταται η επίκλησή της από τον νομοθέτη. Ένα βασικό
εννοιολογικό χαρακτηριστικό της «αλληλεγγύης» είναι οι κοινοί δεσμοί που
αναπτύσσονται ανάμεσα σε ανθρώπους ή ομάδες ανθρώπων που αγωνίζονται
στην ίδια κατεύθυνση και έχουν την συνείδηση του κοινού συμφέροντος. Η
αλληλεγγύη λοιπόν προϋποθέτει κατά βάση ισότιμες, διαρκείς και ανιδιοτελείς
σχέσεις των μελών στηριγμένες στον απόλυτο σεβασμό. Ως εκ τούτου, η επιβολή
κοινωνικής αλληλεγγύης με τη μορφή του τυπικού νόμου και έτερων πράξεων της
κανονιστικής δρώσας Διοίκησης, αντίκειται εξ ορισμού στον αυθόρμητο χαρακτήρα
της καθώς υποκρύπτει μιας μορφής κρατική φιλανθρωπία. Αυτή η φιλανθρωπία
αντιμετωπίζει τη μεγέθυνση της φτώχειας και των ανισοτήτων σαν νομοτέλεια,
καθώς απαλλάσσει τα μεγάλα εισοδήματα και τα τεράστια επιχειρηματικά κέρδη από
την αναλογική κατανομή φορολογικών βαρών και ταυτόχρονα μεταθέτει την ευθύνη
συντήρησης των φτωχών στους λιγότερο φτωχούς. Η θεσμοποιημένη φιλανθρωπία
είτε ιδιωτική είτε κρατική, που δεν είναι «ούτε σα σταγόνα νερού σε φλογισμένο
καμίνι», βασίζεται σε ανισότιμες κοινωνικές σχέσεις που διαρκώς αναπαράγονται.
8. Ο περιορισμός της υποχρέωσης «εισφοράς αλληλεγγύης» μόνο στους
εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα και στους συνταξιούχους, πέρα από το γεγονός
ότι επιβαρύνει τους φορολογικά συνεπέστερους πολίτες, δημιουργεί πρόβλημα
ασυμβατότητας με το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος που ορίζει ότι «οι Έλληνες
πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις
τους». Το νόημα της συνταγματικής διάταξης είναι ότι οι νόμοι που επιβάλουν
φορολογικά βάρη δεν μπορούν να προβαίνουν σε αδικαιολόγητες διακρίσεις ή να
επιβαρύνουν δυσανάλογα και υπέρμετρα ορισμένες κατηγορίες πολιτών, πόσο
μάλλον μία μοναδική κατηγορία. Αλλά και με τα άρθρα 20 και 21 παρ. 1 του Χάρτη
Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ που καθιερώνουν την αρχή της απαγόρευσης
αθέμιτων διακρίσεων, η οποία, κατά πάγια νομολογία του ΔΕΚ/ΔΕΕ, επιβάλλει να
μην αντιμετωπίζονται διαφορετικά παρόμοιες καταστάσεις, εκτός αν η διαφορετική
αυτή μεταχείριση δικαιολογείται, ως ερειδόμενη σε αντικειμενικό και εύλογο κριτήριο.
Τέτοιο κριτήριο δεν υφίσταται εν προκειμένω, αφού, ως εκ της φύσης της επίμαχης
φορολογικής υποχρέωσης, κανένας αποχρών λόγος δεν δικαιολογεί τη
διατήρησή της ειδικά και μόνο στους μισθωτούς του δημόσιου τομέα και τους
συνταξιούχους.
9. Η κατά τον ανωτέρω τρόπο δυσμενής φορολογική μεταχείριση μόνο
των εν λόγω κατηγοριών φορολογούμενων καθίσταται σαφώς αυθαίρετη, αφού
στον ν. 4738/2020 δεν γίνεται επίκληση κανενός γενικού και αντικειμενικού κριτηρίου
που να ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες συνθήκες αυτών. Το τελευταίο τούτο
επιβεβαιώνεται από την ίδια την αιτιολογική έκθεση του νόμου που επέβαλε την
«εισφορά αλληλεγγύης», η οποία επικαλείται την ευθύνη «κάθε πολίτη». Για
συναφείς λόγους, άλλωστε, η συγκεκριμένη φορολογική επιβάρυνση μετά τον
περιορισμό της σε μία μόνο κατηγορία πολιτών παύει να είναι σύμφωνη με τις
απαιτήσεις της προβλεπόμενης στο άρθρο 25 παρ. 1 δ΄ του Συντάγματος αρχής της
αναλογικότητας.
10. Κατόπιν των ανωτέρω και προκειμένου να ισοσκελιστεί η κοινωνική
δυσαρέσκεια που προκαλούν οι κοινωνικές και εργασιακές ανισότητες φορολογικών
μεταχειρίσεων, αλλά και για τις ανάγκες της ομοιόμορφης εφαρμογής της
απαλλαγής από την ειδική εισφορά αλληλεγγύης σε όλες τις κατηγορίες των
εργαζομένων, η Ένωση Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας - ΕΣΠΕΛ
προτείνει την άμεση κατάργηση της μνημονιακής ειδικής εισφοράς
αλληλεγγύης, σε όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς από την
εφαρμογή των μνημονιακών νόμων το έτος 2011 έως και σήμερα, έχουν υποστεί τις
μεγαλύτερες μισθολογικές περικοπές ύψους περί 40%, αλλά και ως ελάχιστη
ανταπόδοση για την στάση τους απέναντι στις διαρκείς προκλήσεις και ανιδιοτελείς
τους προσπάθειες πάντοτε με ύψιστο σεβασμό στους νόμους και στα ψηφίσματα
του κράτους.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
-Ο-
Πρόεδρος
Πέτρος Μούστος
Ανχης (ΔΒ)
6936158679
-Ο-
Γεν. Γραμματέας
Απόστολος Θέος
Εσμίας (ΟΤΕΤΗ)
6977617429
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου