Από τα σημαντικότερα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο Έλληνας στρατιωτικός, πέραν των αποδοχών και των μεταθέσεων, είναι η εν είδη εθιμικού δικαίου απασχόλησή του πολύ πέραν του ωραρίου, χωρίς φυσικά πρόβλεψη ανάλογης αποζημίωσης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκτέλεση υπηρεσιών εσωτερικής ασφαλείας 24ωρης διάρκειας, η οποία για ορισμένους ιθύνοντες, απολύτως αυθαίρετα και φυσικά αντισυνταγματικά, φέρεται ότι δήθεν εντάσσεται στο στενό πυρήνα υποχρεώσεων που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της ειδικής αποστολής του στρατεύματος.
Η συγκεκριμένη στείρα τοποθέτηση – ερμηνεία δεν μας βρίσκει επ’ ουδενί σύμφωνους και συνιστά ΥΒΡΗ για το δημοκρατικό μας πολίτευμα, καθόσον οι υπηρεσίες εσωτερικής ασφαλείας είναι σαφές ότι δεν αποτελούν έκτακτη ανάγκη επιτακτικής φύσεως που αναλαμβάνεται προς διασφάλιση της εθνικής άμυνας, αλλά προγραμματισμένη δραστηριότητα διοικητικής φύσεως!
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι παρόμοιοι λεκτικοί ακροβατισμοί στην πλάτη ενός ολοκλήρου κλάδου λειτουργών του δημοσίου δεν χωρούνε πλέον.
Η Πολιτεία, μετά από δεκαετίες αδιαφορίας και εργασιακού σκοταδισμού, με το σχετικό, έλαβε ορισμένα βασικά μέτρα για τον εξορθολογισμό της κρατούσας κατάστασης με την καθιέρωση ανωτάτου ορίου υπηρεσιών, ανά μήνα.
Η συγκεκριμένη διάταξη, εξαιρετική ως πρωτοβουλία, αποτέλεσε ορόσημο που ανέτρεψε κατεστημένες αντιλήψεις δεκαετιών, αναφορικά με το εργασιακό καθεστώς των στρατιωτικών, οι οποίοι στερούμενοι συλλογικής έκφρασης δεν είχαν τη δυνατότητα υπεράσπισης των εργασιακών τους δικαιωμάτων, έναντι κάθε αδικοπραξίας του συστήματος.
Κατόπιν των παραπάνω, ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΑΣΜΥ) απέστειλε έγγραφο στο ΥΠΕΘΑ για την άμβλυνση του προβλήματος και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, καθόσον απαιτείται η βελτιστοποίηση των διατάξεων του σχετικού, λαμβάνοντας υπόψη τη βαθμολογική και βιολογική ωρίμανση του προσωπικού, ανά βαθμολογική κατηγορία (παράμετρος που είναι σε ευθεία συνάρτηση με τις απορρέουσες ευθύνες) ώστε να γίνει σταθμισμένα πιο αντιπροσωπευτική και αξιοκρατική η κατηγοριοποίηση των στελεχών, με τον επανακαθορισμό του μηνιαίου ανωτάτου ορίου υπηρεσιών (σε κάθε κατηγορία).
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΘΕΜΑ: Προσωπικό – Διοικητικά (Υπηρεσίες Εσωτερικής Ασφαλείας)
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Από τα σημαντικότερα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο Έλληνας στρατιωτικός, πέραν των αποδοχών και των μεταθέσεων, είναι η εν είδη εθιμικού δικαίου απασχόλησή του πολύ πέραν του ωραρίου, χωρίς φυσικά πρόβλεψη ανάλογης αποζημίωσης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκτέλεση υπηρεσιών εσωτερικής ασφαλείας 24ωρης διάρκειας, η οποία για ορισμένους ιθύνοντες, απολύτως αυθαίρετα και φυσικά αντισυνταγματικά, φέρεται ότι δήθεν εντάσσεται στο στενό πυρήνα υποχρεώσεων που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της ειδικής αποστολής του στρατεύματος.
Η συγκεκριμένη στείρα τοποθέτηση – ερμηνεία δεν μας βρίσκει επ’ ουδενί σύμφωνους και συνιστά ΥΒΡΗ για το δημοκρατικό μας πολίτευμα, καθόσον οι υπηρεσίες εσωτερικής ασφαλείας είναι σαφές ότι δεν αποτελούν έκτακτη ανάγκη επιτακτικής φύσεως που αναλαμβάνεται προς διασφάλιση της εθνικής άμυνας, αλλά προγραμματισμένη δραστηριότητα διοικητικής φύσεως!
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι παρόμοιοι λεκτικοί ακροβατισμοί στην πλάτη ενός ολοκλήρου κλάδου λειτουργών του δημοσίου δεν χωρούνε πλέον.
Η Πολιτεία, μετά από δεκαετίες αδιαφορίας και εργασιακού σκοταδισμού, με το σχετικό, έλαβε ορισμένα βασικά μέτρα για τον εξορθολογισμό της κρατούσας κατάστασης με την καθιέρωση ανωτάτου ορίου υπηρεσιών, ανά μήνα. Η συγκεκριμένη διάταξη, εξαιρετική ως πρωτοβουλία, αποτέλεσε ορόσημο που ανέτρεψε κατεστημένες αντιλήψεις δεκαετιών, αναφορικά με το εργασιακό καθεστώς των στρατιωτικών, οι οποίοι στερούμενοι συλλογικής έκφρασης δεν είχαν τη δυνατότητα υπεράσπισης των εργασιακών τους δικαιωμάτων, έναντι κάθε αδικοπραξίας του συστήματος.
Στο αρχικό στάδιο διαμορφώθηκε η αίσθηση ότι το συγκεκριμένο μέτρο να οδηγήσει επαγωγικά σε περιορισμό του αριθμού των υπηρεσιών, μέσω κατάργησης, ομαδοποίησης ή ενοποίησής τους, στο βαθμό που αυτό καθίσταται εφικτό. Δυστυχώς όμως, για μια ακόμη φορά τα δεδομένα αποδείχθηκαν απροσμάχητα, καθώς δεν κάμφθηκαν παγιωμένες αντιλήψεις ετών.
Τέθηκαν μεν οι βάσεις, όμως δεν έγινε η υπέρβαση που απαιτείται, ενώ παράλληλα εκτιμάται ότι δεν περιορίστηκαν απόλυτα τα φαινόμενα αυθαιρεσίας. Στο γεγονός αυτό, σε ένα βαθμό, συνετέλεσαν και οι αυξημένες υπηρεσιακές υποχρεώσεις, η επίκληση των οποίων έχει γίνει μόνιμη και σταθερή επωδός εδώ και μια δεκαετία.
Η αθρόα απομάκρυνση στελεχών, σε συνδυασμό με τις μειωμένες εισροές νέων συναδέλφων, η εμπλοκή του στρατεύματος στο μεταναστευτικό ζήτημα (συνδρομή σε δράσεις αστυνόμευσης που εμπίπτουν στη σφαίρα αρμοδιοτήτων άλλων κρατικών φορέων) και στη λειτουργία των Δομών Φιλοξενίας, συνιστούν απώλειες που δεν αντισταθμίστηκαν σε καμία περίπτωση.
Αντιθέτως, τα αθρόα λαμβανόμενα μέτρα υπέρ συγκεκριμένων κατηγοριών προσωπικού που έχουν εξαιρεθεί της εκτέλεσης υπηρεσιών 24ωρης διάρκειας με συνεχή παραμονή και διανυκτέρευση εντός Στρατοπέδου, επέτειναν το πρόβλημα. Η επέκταση του εργασιακού βίου στα 40 έτη, επιδείνωσε την καθημερινότητα του μέσου και χαμηλόβαθμου προσωπικού (κατά βάση απόφοιτοι ΑΣΣΥ, ΕΜΘ και ΕΠΟΠ) που καλούνται σε προχωρημένες πλέον ηλικίες (άνω των 45-50 ετών), να εργαστούν υπερωριακά εκτελώντας υπηρεσίες διαρκείας 24ωρών και πολλές φορές και πέραν αυτών.
Η υπέρμετρη σωματική και ψυχική καταπόνηση (στα όρια του απάνθρωπου ιδίως όταν είναι επαναλαμβανόμενη σε ηλικίες άνω των 45 ετών) είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και δεν χωράει αμφισβήτηση. Η απουσία κλινικών μελετών εκ μέρους της Υπηρεσίας για τη διερεύνηση των επιπτώσεων στην υγεία των εμπλεκομένων, ίσως μόνο τυχαία δεν είναι. Μάλιστα θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να γίνουν επιτέλους κάποιες ανώνυμες έρευνες, με μαζική συμμετοχή στελεχών επί εθελοντικής βάσης.
Κατόπιν των παραπάνω, για την άμβλυνση του προβλήματος και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, απαιτείται η βελτιστοποίηση των διατάξεων του σχετικού, λαμβάνοντας υπόψη τη βαθμολογική και βιολογική ωρίμανση του προσωπικού, ανά βαθμολογική κατηγορία (παράμετρος που είναι σε ευθεία συνάρτηση με τις απορρέουσες ευθύνες) ώστε να γίνει σταθμισμένα πιο αντιπροσωπευτική και αξιοκρατική η κατηγοριοποίηση των στελεχών, με τον επανακαθορισμό του μηνιαίου ανωτάτου ορίου υπηρεσιών (σε κάθε κατηγορία).
Ενδεικτικά, ως βάση συζήτησης και διαλόγου, προτείνονται τα εξής:
α. Ανώτεροι Αξιωματικοί
(1) Μέχρι 1 υπηρεσία, μετά τη συμπλήρωση 25 ετών υπηρεσίας και μέχρι 30 έτη υπηρεσίας το ανώτερο. Το συγκεκριμένο μέτρο εφαρμόζεται ατύπως σε όλα τα μεγάλα επιτελεία (εξαιρουμένου του ΓΕΣ), πλην όμως απολύτως επιλεκτικά και τεχνηέντως περιορίζεται στους Αξκούς βαθμού Συνταγματάρχη (ήτοι σε στελέχη προέλευσης αποκλειστικά από ΑΣΕΙ), δίχως να υφίσταται ανάλογη κανονιστική πρόβλεψη!
(2) Μέχρι 2 υπηρεσίες, στις λοιπές περιπτώσεις (έως 25 έτη υπηρεσίας).
β. Κατώτεροι Αξιωματικοί
(1) Μέχρι 1 υπηρεσία, μετά τη συμπλήρωση 30 ετών υπηρεσίας.
(2) Μέχρι 2 υπηρεσίες, μετά τη συμπλήρωση 25 ετών υπηρεσίας.
(3) Μέχρι 3 υπηρεσίες, μετά τη συμπλήρωση 20 ετών υπηρεσίας.
(4) Μέχρι 4 υπηρεσίες, στις λοιπές περιπτώσεις.
γ. Ανθυπασπιστές
(1) Μέχρι 2 υπηρεσίες, μετά τη συμπλήρωση 30 ετών υπηρεσίας.
(2) Μέχρι 3 υπηρεσίες, στις λοιπές περιπτώσεις.
δ. Υπαξιωματικοί
(1) Μέχρι 2 υπηρεσίες, μετά τη συμπλήρωση 32 ετών υπηρεσίας.
(2) Μέχρι 3 υπηρεσίες, μετά τη συμπλήρωση 25 ετών υπηρεσίας.
(3) Μέχρι 4 υπηρεσίες, μετά τη συμπλήρωση 15 ετών υπηρεσίας.
(4) Μέχρι 5 υπηρεσίες, στις λοιπές περιπτώσεις.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
-Ο Πρόεδρος
Ευάγγελος Στέφος
-Ο Αναπλ. Γεν. Γραμματέας
Αλέξανδρος Γκαραγκάνης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου