ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ : Οι μύθοι και η πραγματικότητα

ΠΡΟΣ : Εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»
(με παράκληση να δημοσιευθεί σε σημείο της εφημερίδας σας, αντίστοιχο του δημοσιεύματος «Νοσηρό κλίμα και φαινόμενα διαφθοράς στο βασίλειο ….» )


ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΙΑΤΡΟΙ : Μύθοι και πραγματικότητα

1.α. Σε όλες τις επιχειρήσεις κοινωνικού χαρακτήρα των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, συμμετέχει μεγάλος αριθμός Στρατιωτικών Ιατρών και λοιπών Υγειονομικών Ειδικοτήτων. Πρόσφaτα παραδείγματα  στα hotspots, στις επισκέψεις των στρατιωτικών υγειονομικών μονάδων σε παραμεθόριες και ακριτικές περιοχές , στις εναέριες διακομιδές ασθενών, στις συμμετοχές σε ειρηνευτικές (και όχι μόνο) αποστολές των συμμαχικών δυνάμεων κλπ  

β. Ένα μεγάλο μέρος των στρατιωτικών ιατρών και οδοντιάτρων υπηρετούν σε ακριτικές περιοχές, τόσο της ηπειρωτικής χώρας όσο και της νησιωτικής. Αυτές οι περιοχές χαρακτηρίζονται από έλλειψη ιατρών, ιδιαίτερα ειδικευμένων. Συνεπώς, οι στρατιωτικοί ιατροί, που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα σε αυτές τις περιοχές, ενισχύουν με τη δραστηριότητα τους τις αναιμικές υπάρχουσες δομές υγείας, προσφέρουν πολύτιμες επιπλέον επιλογές στον άκριτα ασθενή και ενισχύουν το αίσθημα ασφάλειάς του.

γ. Οι στρατιωτικοί ιατροί, ασκούν τα καθήκοντα τους σε στρατόπεδα και στρατιωτικά νοσοκομεία, όπου μόνο ένας συγκεκριμένος αριθμός δικαιούχων ασθενών έχει πρόσβαση. Χάρη στο ελεύθερο επάγγελμα, κάθε πολίτης έχει πρόσβαση στο στρατιωτικό ιατρό, ενώ χωρίς το ελεύθερο επάγγελμα οι μη δικαιούχοι ασθενείς δε θα μπορούσαν να επιλέξουν να δέχονται τις παροχές του στρατιωτικού ιατρού, κάτι που αποτελεί παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος της ελεύθερης επιλογής ιατρού.

δ. Οι ασκούντες ιδιωτικό επάγγελμα στρατιωτικοί ιατροί συνεισφέρουν πολλαπλά στην οικονομία, καθώς απασχολούν προσωπικό (νοσηλευτικό, γραμματειακό), ενοικιάζουν γραφεία, πληρώνουν φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, συμμετέχουν ενεργά στην ελληνική οικονομία, χωρίς να κοστίζουν στην πολιτεία, καθώς ασκούν το επάγγελμα στον ελεύθερο χρόνο τους.

ε. Η δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού επαγγέλματος λειτουργεί αντισταθμιστικά στις κατά γενική ομολογία πολύ χαμηλές αποδοχές των στρατιωτικών ιατρών, δεδομένης της φύσης του έργου τους και της εκπαίδευσής τους. Εκτιμάται ότι χωρίς τη δυνατότητα ιδιωτικού επαγγέλματος και με τις υπάρχουσες μη ελκυστικές αποδοχές, μια κρίσιμη μάζα ικανών στρατιωτικών ιατρών θα αποφάσιζε να μεταπηδήσει στην πρόωρη αποστρατεία. Ταυτόχρονα, το επάγγελμα του στρατιωτικού ιατρού θα γινόταν λιγότερο ελκυστικό στους υποψήφιους, με ότι αυτό συνεπάγεται στο επίπεδο των στρατιωτικών σχολών.

στ. Η άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος αποτελεί δυναμική διαδικασία εκπαίδευσης του στρατιωτικού ιατρού, καθώς διαχειρίζεται νέα περιστατικά και περισσότερα σε όγκο, αυξάνοντας την εμπειρία του, προς όφελος και της Υπηρεσίας. Με άλλα λόγια, η άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος αποτελεί δωρεάν συνεχιζόμενη εκπαίδευση για τον στρατιωτικό ιατρό.

ζ. Η αλλαγή του ισχύοντος νομικού πλαισίου και η διακοπή του δικαιώματος του στρατιωτικού ιατρού να ιδιωτεύει θα αποτελούσε μονομερή μεταβολή βασικής εργασιακής παραμέτρου, με ότι αυτό συνεπάγεται σε νομικό επίπεδο για την Πολιτεία. Είναι γνωστό ότι ένα από τα κίνητρα των στρατιωτικών ιατρών να εισέλθουν σε αυτήν την σταδιοδρομία είναι η παράλληλη δυνατότητα άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος. Κανείς από τους στρατιωτικούς γιατρούς «ΔΕΝ ΠΡΟΣΛΗΦΘΗΚΕ» ,αλλά μπήκε στη σχολή με διαφανείς διαδικασίες. Εργάζεται όπως και κάθε άλλος εργαζόμενος-λειτουργός ,με τη διαφορά ότι δεν πληρώνεται ούτε την υπερωριακή του απασχόληση, ούτε τις εφημερίες του, ούτε τις υπηρεσίες ετοιμότηταςΑν κάποιος έχει στοιχεία για παρατυπίες στον τρόπο λειτουργίας των στρατιωτικών ιατρών ή νοσοκομείων, θα ήταν προτιμότερο να αποτανθεί και να εμπιστευτεί τη Δικαιοσύνη ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΑΣ συγκεκριμένα γεγονότα και περιστατικά.

Η Υπηρεσία δεν έχει την δυνατότητα να απαγορεύσει την άσκηση του λειτουργήματος  στον ελεύθερο χρόνο, διότι η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δεν περιορίζεται.  ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΙΑΣΦΑΛΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΑΡΟΧΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ,ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ .
   Εάν κάποιος ισχυρισθεί ότι υπάρχει περιορισμός του αγαθού της υγείας λόγω της μη ελεύθερης πρόσβασης για όλους στα στρατιωτικά νοσοκομεία ,αυτομάτως  η Δημόσια Διοίκηση μπορεί να ισχυρισθεί, ότι αυτό δεν ισχύει ,διότι ,μπορεί οιοσδήποτε να βρει τον στρατιωτικό ιατρό στο ιδιωτικό του ιατρείο.

 
         2. Οι Στρατιωτικοί μας ιατροί,
              α. Με το που τελειώνουν ειδικότητα στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία και θα μπορούσαν ίσως να συνεχίσουν με το διδακτορικό τους, αντιμετωπίζουν το θέμα της μεταθέσεως σε υπηρεσίες εκτός κέντρου αλλά και των συνεχόμενων αποστολών σε παραμεθόριες περιοχές και νησιά της χώρας.
         β. Είναι υποχρεωμένοι να  υπηρετήσουν πολλά χρόνια σε θέσεις εκτός του ζωτικού χώρου που έχει ο γιατρός ανάγκη, δηλ. του νοσοκομείου. Συνολικά και κατά μέσο όρο, μπορούν να φθάσουν έως και  δέκα χρόνια Διοικήσεως!
         γ. Εισάγονται στη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (Σ.Σ.Α.Σ.) μέσω πανελλαδικών εξετάσεων με βαθμολογίες που ξεπερνούν τα 19.500 μόρια. Φοιτούν για 6 έτη στη Σ.Σ.Α.Σ. για να γίνουν πρώτα από όλα στρατιώτες και μετά αξιωματικοί. Παράλληλα φοιτούν στην Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. για να γίνουν ιατροί. Στην 6ετή φοίτησή τους  στη Σ.Σ.Α.Σ. κυριολεκτικά ακροβατούν μεταξύ της απαιτητικής φοίτησής τους στην Ιατρική Σχολή και της σκοπιάς, των περιπόλων, των υπηρεσιών, των τιμωριών, των προσκλητηρίων. Διαμένουν στη Σ.Σ.Α.Σ. τις καθημερινές και τις λοιπές ημέρες που έχουν υπηρεσία, όχι από επιλογή, αλλά επειδή το να είναι εσώκλειστοι, θυσιάζοντας τα φοιτητικά τους χρόνια, είναι αναγκαίο και αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσής τους (κάνοντας χρήση φυσικά των απολαβών-προνομίων που θα είχαν και ως φοιτητές σε οποιαδήποτε σχολή επιθυμούσαν να εισαχθούν, ελέω της πολύ υψηλής βαθμολογίας τους) .
            δ. Τελειώνοντας τη Σ.Σ.Α.Σ., άπαντες παίρνουν την πρώτη μονοετή τους μετάθεση για τα μεγάλα στρατιωτικά νοσοκομεία της Αθήνας, όπου κάνουν έως και δέκα (10),  24ωρες εφημερίες το μήνα,  στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και φυσικά δεν αμείβονται εξτρά για αυτές,  διότι στον Ελληνικό Στρατό οι εφημερίες λέγονται υπηρεσίες και οι υπηρεσίες δεν πληρώνονται και διότι στον Ελληνικό Στρατό δεν υπάρχει η λέξη υπερωρία ή ωράριο.
          ε. Μετά από αυτό το έτος παίρνουν άλλες δύο διετείς μεταθέσεις για στρατόπεδα, αεροδρόμια και φρεγάτες αντίστοιχα με τον κλάδο των Ε.Δ. που ανήκουν. Η συντριπτική πλειοψηφία, σε αυτά τα 4 έτη, πηγαίνουν υποχρεωτικά σε απομακρυσμένες μονάδες και νησιά, καθώς επίσης και σε υποχρεωτικές “ειρηνευτικές” αποστολές σε Αφγανιστάν, Κόσοβο, Σομαλία, Λίβανο κλπ. Αυτά τα 4 έτη, όπως είναι λογικό, απομονώνονται από την Ιατρική στην καλύτερη και πιο παραγωγική για σπουδές ηλικία τους (25-29 ετών). Αυτά τα 4 έτη αμείβονται από 1050 ευρώ και υποχρεούνται στις περισσότερες μονάδες να εκτελέσουν, από 5-15 24ωρες υπηρεσίες το μήνα, φυσικά χωρίς ούτε μισό ευρώ επιπλέον.
       στ.  Η ειδικότητα που θα ακολουθήσουν εξαρτάται από τις ανάγκες της υπηρεσίας και όχι από αυτούς, όσο ψυχοφθόρα είναι η σκέψη και μόνο του ενδεχομένου να μην ακολουθήσεις την ειδικότητα που αγαπάς.
        ζ.   Στη συνέχεια, σε ηλικία 29-30 ετών ξεκινούν ειδικότητα, της οποίας το γενικό μέρος γίνεται υποχρεωτικά σε στρατιωτικά νοσοκομεία και το ειδικό μέρος σε πολιτικά νοσοκομεία της Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Είναι δύσκολο να  μετατεθούν  στο εξωτερικό, ακόμη κι αν ζητήσουν άδεια άνευ αποδοχών! Όσο κάνουν ειδικότητα στα στρατιωτικά νοσοκομεία εκτελούν 7-10 εφημερίες μηνιαίως , χωρίς ρεπό και φυσικά χωρίς να αποζημιώνονται.
        η.   Η ειδικότητά τους λογίζεται ως εκπαίδευση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στις εν συνεχεία υποχρεώσεις τους και όχι ως εργασία.
       θ. Οι Στρατιωτικοί Ιατροί για να κάνουν μεταπτυχιακό στο εξωτερικό πρέπει να λάβουν άδεια άνευ αποδοχών και εφόσον τους το επιτρέψει η υπηρεσία, να μεταβούν.
       ι.  Ακόμα και η πρόταση πρόσληψης Στρ. ιατρών πτυχιούχων, στις Ε.Δ., κρίνεται και οικονομικά ασύμφορη για τη Δημόσια Διοίκηση, γιατί εκτός από την αδυναμία άμεσης προσαρμογής & την ελλιπή εκπαίδευση που θα έχουν και για να αποκτήσουν θα απαιτηθεί επιπλέον κόστος, ήδη έχουν δαπανηθεί για αυτούς στον βαθμό που  τους αναλογεί, οι αντίστοιχες παροχές της δωρεάν πανεπιστημιακής παιδείας και εκπαιδεύσεως. Εξάλλου θα αναγκαστούν να παραμείνουν λόγω του νέου ασφαλιστικού καθεστώτος των Στρατιωτικών, έως και το.….75ο έτος της ηλικίας τους (!!!) , στις Ε.Δ. (με δεδομένες τις προϋποθέσεις εντάξεώς τους, την λήψη πτυχίου-ειδικότητας και της υποχρεωτικής παραμονής τους στο στράτευμα για …40 έτη !!!)

    ια. Ο μισθός τους, όπως και των υπόλοιπων στρατιωτικώνείναι ο χαμηλότερος απ’ όλα τα ειδικά μισθολόγια του Δημοσίου εν αντιθέσει με λοιπές χώρες της Ε.Ε.,

Σύνδεσμος Αποφοίτων  Σ.Σ.Α.Σ.

Υ.Γ. Αναφορικά με τα θέματα του τμήματος Φυσικοθεραπείας στην Πεντέλη και των θέσεων των προϊσταμένων, έχουμε  εμπιστοσύνη στην ηγεσία του Υγειονομικού και τους χειρισμούς της & αναμένουμε τις επίσημες θέσεις τους, επί των αναγραφομένων. Όμως δεν κατανοούμε , πως συνδέονται & τι σχέση έχουν με το «όλον» των Στρατιωτικών Ιατρών. Τι σχέση έχουν με την αναφορά ότι ''μετατρέπονται σε «ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ» κλινικές στρατιωτικών νοσοκομείων κατά τις περιόδους των εορτών και των διακοπών'' ; Μήπως η σκέψη είναι ότι πρέπει να διαβάλλουμε τους πάντες και τα πάντα, άκριτα????
http://www.apofoitoissas.gr/articles/4111-2016-03-22-09-26-14
Share on Google Plus

About Newsroom

Δημοσιογράφος Αρκαδίας με πολυετή εμπειρία στο χώρο των ΜΜΕ. Είναι Υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων σε γνωστά πρόσωπα και επιχειρήσεις στην Ελλάδα.Έχει κάνει μετεκπαιδευση στο Λονδίνο.Καθηγήτρια Δημοσιογραφίας.Μέλος Κιβωτού Ολιστικής Παιδείας Ενόπλων Δυνάμεων, μέλος Συλλόγου Εφέδρων Πελοποννήσου- Μέλος Δημοσιογραφικών Ενώσεων. Διευθύντρια Δημοσίων σχέσεων UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action Art, Παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής ¨Μαζί στην Πρώτη Γραμμή. Μεταπτυχιακό στην Διαδικτυακή Δημοσιογραφία

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση των άρθρων χωρίς την έγκριση της ιδιοκτήτριας .
Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Η μη αναφορά στην πηγή διώκεται ποινικά