Με απόλυτη διαφωνία, δύο δικαστές υπέρ και δύο κατά, κρίθηκε η συνταγματικότητα του νόμου, ο οποίος δίδει μονάδες, για σκοπούς προαγωγής στην εκπαιδευτική υπηρεσία, στους άντρες οι οποίοι υπηρέτησαν θητεία στην Εθνική Φρουρά.
Παρά το γεγονός ότι το Διοικητικό Δικαστήριο, που συνεδρίαζε με τετραμελή σύνθεση, δεν κατάφερε να εκδώσει απόφαση πλειοψηφίας, αφού οι δύο άντρες δικαστές αποφάνθηκαν ότι ο νόμος είναι συνταγματικός, ενώ αντίθετα οι δύο γυναίκες δικαστές, ότι η επίμαχη διάταξη είναι αντισυνταγματική, εντούτοις, ο νόμος διασώθηκε λόγω του τεκμηρίου της συνταγματικότητας των νόμων.
Ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσέφυγε γυναίκα εκπαιδευτικός, η οποία προσέβαλε τον διορισμό έξι συναδέλφων της στη μόνιμη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Στο επίκεντρο της προσφυγής τέθηκε η πρόνοια της νομοθεσίας σύμφωνα με την οποία «στους άρρενες υποψηφίους χορηγείται, μόνο μία φορά για σκοπούς προαγωγής στην αμέσως επόμενη θέση προαγωγής, ένα δωδέκατο της μονάδας για κάθε συμπληρωμένο μήνα υπηρεσίας στην Εθνική Φρουρά…».
Η βασική θέση που προβλήθηκε ήταν ότι η εν λόγω πρόνοια της νομοθεσίας παραβίασε την αρχή της ισότητας και ότι συνιστούσε διάκριση λόγω φύλου.
Οι δικαστές του Διοικητικού Δικαστηρίου, Φίλιππος Κωμοδρόμος και Γιώργος Σεραφείμ, σημείωσαν στην απόφασή τους ότι «με δεδομένο ότι η άνω, προ της θέσπισης της επίμαχης διάταξης του Νόμου, ανισότητα επηρεάζει δυσμενώς όχι μόνο τον χρόνο διορισμού των αρρένων υποψηφίων, αλλά και όλα τα ωφελήματα που ακολουθούν έναν εκπαιδευτικό κατά τη διάρκεια της καριέρας του, όπως η εδώ κρίσιμη διάρκεια της υπηρεσίας για σκοπούς προαγωγής, αφού τον θέτει σε μειονεκτικότερη θέση έναντι των γυναικών συναδέλφων του στο κριτήριο της αρχαιότητας κρίνουμε, ότι όχι μόνο ήταν εύλογη η επίδικη πρόνοια για επιμέτρηση στην αρχαιότητα και του χρόνου της (υποχρεωτικής και προς το δημόσιο συμφέρον) στρατιωτικής θητείας των αρρένων υποψηφίων για τις επίδικες θέσεις, αλλά και αναγκαία προς αποκατάσταση της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών υποψηφίων, ήδη εγγεγραμμένων στους καταλόγους διοριστέων της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας». Υπό αυτά τα δεδομένα έκριναν ότι η πρόνοια του νόμου δεν είναι αντισυνταγματική.
Αντίθετα, οι δικαστές Αγνή Ευσταθίου και Έλενα Μιχαήλ έκριναν ότι η συγκεκριμένη πρόνοια, η οποία εισήχθη στη νομοθεσία το 2011, είναι αντισυνταγματική επειδή «(…) δεν δικαιολογείται η διάκριση για λόγους γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι η θητεία στην Εθνική Φρουρά. Τα δικαιώματα των υποψηφίων είναι τα ίδια και δεν διαφοροποιούνται ανάλογα με τις προσωπικές τους ιδιαιτερότητες, δεδομένου ότι ο κοινός παρονομαστής ομοιογένειας στοιχειοθετείται από το ενιαίο μέτρο κρίσης, που είναι η ικανότητα των διεκδικούντων θέση ή προαγωγή να εκπληρώσουν τα καθήκοντα της θέσης. Συνεπώς με τον επίδικο Νόμο, ένα από τα νομοθετικά αξιολογικά κριτήρια, αυτό της αρχαιότητας, αποτιμάται κατά παράβαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας». Οι εν λόγω δικαστές έκριναν πως υπήρχε παραβίαση της αρχής της ισότητας, η οποία κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα.
http://www.philenews.com/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου