Η ΠΟΕΣ επαναφέρει το μείζον θέμα της μη εφαρμογής του άρθρου 11 του
ν.4609/2019 που αφορά τη δυνατότητα αναγνώρισης πέντε (5) ετών χρόνου
υπηρεσίας στο διπλάσιο, διάταξη που, με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο
του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, επιχειρείται να
αντικατασταθεί αναιτίως με δυσμενέστερη και που παρουσιάζεται ως
καινοτόμος.
ΘΕΜΑ: Υπολογισμός Χρόνου Υπηρεσίας στο Διπλάσιο
ΣΧΕΤ. : α. Ν. 2439/1996 (ΦΕΚ Α΄ 219, «Ιεραρχία και εξέλιξη των
μονίμων αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλες διατάξεις»)
β. Π.Δ. 169/2007 (ΦΕΚ Α΄ 210, «Κώδικας Πολιτικών και
Στρατιωτικών Συντάξεων»)
γ. Ν.3865/2010 (ΦΕΚ Α’ 120, «Μεταρρύθμιση Συνταξιοδοτικού
Συστήματος του Δημοσίου και συναφείς διατάξεις.»)
δ. Ν. 3883/2010 (ΦΕΚ Α΄ 167, «Υπηρεσιακή εξέλιξη και
ιεραρχία των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, Θέματα διοίκησης των Ενόπλων
Δυνάμεων, Στρατολογίας και συναφείς διατάξεις»)
ε. Ν. 4609/2019 (ΦΕΚ Α΄ 67, «Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού
Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, Στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες
διατάξεις»)
στ. Σχέδιο νόμου Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
με θέμα «Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας,
ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις»
Κύριοι Υπουργοί.
Σας γνωρίζουμε ότι, οι στρατιωτικοί συνταξιοδοτούνται σύμφωνα με τους
όρους και προϋποθέσεις των σχετικών (β) και (γ), όπως έχουν τροποποιηθεί
και ισχύουν. Εντούτοις, υφίσταται μία σοβαρή αναντιστοιχία σε σχέση με
τη σταδιοδρομία των στελεχών.
Πιο συγκεκριμένα, το ασφαλιστικό στις ΕΔ διέπεται από τα άρθρα 20
έως 22 του (γ) ομοίου. Ειδικώς, το άρθρο 20, παρα.4 προβλέπει για τα
στελέχη των ΕΔ που πληρούν τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις του άρθρου,
ότι δικαιούνται (πλήρη) σύνταξη εφόσον έχουν συμπληρώσει «το εξηκοστό
(60ό) έτος της ηλικίας τους ή σαράντα (40) έτη συντάξιμης υπηρεσίας, στα
οποία συνυπολογίζονται αθροιστικά: α. Ο χρόνος πραγματικής συντάξιμης
υπηρεσίας, όπως αυτός προσδιορίζεται στις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών
και Στρατιωτικών Συντάξεων (π.δ. 169/2007), όπως ισχύει σήμερα. β. Ο
χρόνος συντάξιμης υπηρεσίας που λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο ή
τριπλάσιο μέχρι πέντε (5) έτη, όπως προσδιορίζεται στο άρθρο 40 του
Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων (π.δ. 169/2007), όπως ισχύει
σήμερα. γ. Ο χρόνος διαδοχικής ασφάλισης που αναγνωρίζεται ως συντάξιμος
σύμφωνα με την παράγραφο 10 του άρθρου 4 του νόμου αυτού.»
Εντούτοις, από το άρθρο 25 (παρα.7-8) του (δ) σχετικού καθώς και από
έτερους σταδιοδρομικούς νόμους (πχ για στελέχη προελεύσεως ΕΜΘ) τα έτη
υπηρεσίας μέχρι την αποστρατεία είναι ανά περίπτωση από τριάντα πέντε
(35) έως τριάντα επτά (37).: «7. Ως ευδοκίμως τερματίσαντες κρίνονται οι
Αξιωματικοί που έχουν συμπληρώσει πραγματική συντάξιμη υπηρεσία τριάντα
πέντε (35) ετών και κατά την κρίση των Συμβουλίων Κρίσεων με βάση τη
συνεκτίμηση των προσόντων τους σε όλη τη σταδιοδρομία τους, απέδωσαν το
μέγιστο των δυνατοτήτων τους και δεν κατέστη δυνατή η προαγωγή τους στον
επόμενο βαθμό, όπου αυτός προβλέπεται.
Αποστρατευτέοι κρίνονται οι αξιωματικοί που έχουν συμπληρώσει
πραγματική συντάξιμη υπηρεσία τριάντα πέντε (35) ετών και δεν διαθέτουν
τα απαιτούμενα για προαγωγή προσόντα ούτε θεωρούνται κατάλληλοι για την
ενάσκηση των καθηκόντων του βαθμού τους, λόγω ουσιώδους έλλειψης των
προσόντων αυτών στον κατεχόμενο βαθμό.»
Για το λόγο αυτό το (δ) όμοιο με το άρθρο 4, παρα.3 προέβλεψε την
παροχή δυνατότητας αναγνώρισης χρόνου υπηρεσίας στο διπλάσιο (ο οποίος
εσφαλμένα μνημονεύεται συχνά ως «πλασματικός» διότι σε καμία περίπτωση
δεν είναι τέτοιος) από τα στελέχη των ΕΔ: «Κατά τη διάρκεια της
σταδιοδρομίας των στελεχών των ΕΔ η διοίκηση υποχρεούται να τους παρέχει
τη δυνατότητα να υπηρετήσουν για χρονικό διάστημα συνολικά πέντε (5)
ετών σε θέσεις στις οποίες η συντάξιμη υπηρεσία προσμετράται στο
διπλάσιο ή στο τριπλάσιο σύμφωνα με την εκάστοτε υφιστάμενη νομοθεσία.».
Δυστυχώς στην πράξη διαπιστώθηκε ότι η ανωτέρω διάταξη δεν έχει
εφαρμογή σε μεγάλο αριθμό στρατιωτικών, οι οποίες/οι λόγω ειδικότητας ή
κάποιας άλλης σταδιοδρομικής ιδιαιτερότητας δεν έχουν τη δυνατότητα να
υπηρετήσουν σε Μονάδες που να τους διασφαλίζουν την ως άνω αναγνώριση
(ενδεικτικά νοσηλευτές, ιατροί, νομικοί, δικαστικοί γραμματείς κλπ).
Εν λόγω παράλειψη της νομοθεσίας θεραπεύτηκε πλήρως με το άρθρο 11
του (ε) σχετικού, σύμφωνα με το οποίο «1. Για την εφαρμογή των
παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 20 του ν. 3865/2010 (Α΄ 120) και της παρ.
3 του άρθρου 4 του ν. 3883/2010, πέραν των μονάδων και υπηρεσιών της
παρ. 5 του άρθρου 40 του π.δ. 169/2007 (Α΄ 210), προσμετράται αυξημένος
στο διπλάσιο ή τριπλάσιο μέχρι πέντε (5) έτη και ο χρόνος υπηρεσίας σε
μονάδες και υπηρεσίες, ανεξαρτήτως γεωγραφικού προσδιορισμού, στις
οποίες στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υπηρετήσει ασκώντας καθήκοντα
της ειδικότητάς τους.». Εντούτοις, εν λόγω ευεργετική διάταξη δεν
εφαρμόστηκε ποτέ, παρά τις συνεχείς οχλήσεις μας καθ’ όλα τα έτη έκτοτε.
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι, από την εφαρμογή
του (δ) ομοίου κι έπειτα έχουν πάψει να υφίστανται οι ευεργετικές
πρόνοιες του (α) σχετικού (ως άρθρο 16) σύμφωνα με τις οποίες, υπό τους
όρους και προϋποθέσεις που καθόριζε ο νόμος, υπήρχε η δυνατότητα
παραμονής στις ΕΔ έως τα 40 έτη πραγματικής υπηρεσίας.
Ως εκ τούτου από τα προαναφερθέντα προέκυψε μια σειρά από ιδιαίτερα
σοβαρά προβλήματα:
α. Λόγω της παγιωμένης άρνησης της Πολιτείας να μη συμμορφωνεται με
το νόμο που η ίδια ψήφισε [μη εφαρμογή του άρθρου 11 του (ε) ομοίου],
έχει θέσει μεγάλο αριθμό συναδελφισσών και συναδέλφων μας σε μια άτυπη
ομηρία αφού δεν τους παρέχει το δικαίωμα να κατοχυρώσουν πλήρη σύνταξη.
β. Η μη επέκτασή του ιδίου δικαιώματος προς τα στελέχη που προσεχώς
θα βρεθούν αντιμέτωπα με την αυτεπάγγελτη αποστρατεία λόγω κατάληψης
ορίων ηλικίας από αβλεψία του νομοθέτη (στελέχη προελεύσεως ΕΠΟΠ), δεν
μπορούν να κατοχυρώσουν δικαίωμα πλήρους σύνταξης, λόγω της ιδιαίτερα
μεγάλης απόκλισης που μετά βεβαιότητας θα έχουν από τα θεσμοθετημένα
όρια και η οποία μπορεί να ξεπερνάει ακόμα και τα δέκα (10) έτη
[ενδεικτικά, στέλεχος που προσλήφθηκε ως ΕΠΟΠ στην ηλικία των είκοσι
οκτώ (28) ετών, στην ηλικία των πενήντα (50) οπότε και θα αποστρατευθεί
εφόσον δεν τροποποιηθεί το σχετικό θεσμικό πλαίσιο, θα έχει είκοσι δύο
(22) έτη πραγματικής υπηρεσίας].
Εντούτοις, ενώ θα αναμέναμε την εφαρμογή του ισχύοντος νόμου με
ταυτόχρονη προσπάθεια θεραπείας των έτερων σοβαρών προβλημάτων, κατά τη
διαβούλευση του (στ) σχετικού Ν/Σ, στο άρθρο 19 διαπιστώσαμε έκπληκτοι
ότι μεθοδεύεται αναιτίως η κατάργηση της ευεργετικής διάταξης του άρθρου
11 του (ε), ακριβώς όπως είχαμε προειδοποιήσει ότι θα συνέβαινε.
Υπενθυμίζουμε ότι με το εν λόγω άρθρο, που δεν εφαρμόστηκε ποτέ,
θεσμοθετήθηκε η δυνατότητα αναγνώρισης πρόσθετων πέντε (5) ετών και
στους υπόλοιπους στρατιωτικούς, πέραν δηλαδή όσων δεν κατοχύρωναν τη
δυνατότητα που παρείχε ο ν.3883/2010, πρόνοια που δεν ήταν άδικη αφού,
έστω και στο τέλος της σταδιοδρομίας τους, η Πολιτεία αναγνώριζε την
προσφορά των στελεχών που βρίσκονταν διαρκώς στην παραμεθόριο και το
Στόλο. Πλέον, αυτή η αναγνώριση που έμεινε μόνο στα χαρτιά, οδεύει προς
κατάργηση και το ερώτημα είναι, γιατί;
Κύριοι Υπουργοί.
Υπενθυμίζουμε ότι οι ώρες που, για διάφορους λόγους είθισται να
συμπυκνώνονται στον όρο «υπηρεσιακές ανάγκες» και που ξεπερνούν το
θεσμοθετημένο 40ωρο ανά εβδομάδα, δεν λογίζονται ούτε ως πραγματικός
συντάξιμος χρόνος, ούτε καν ως εργάσιμες. Πιο συγκεκριμένα:
α. Οι 24ωρες Υπηρεσίες που εκτελούμε [τρία (3) οκτάωρα] εμπεριέχουν
νυκτερινή εργασία για την οποίαν ούτε λαμβάνουμε ένσημα, ούτε
αποζημιωνόμαστε, παρά το γεγονός ότι υπάρχει νόμος που προβλέπει
αποζημίωση με τον οποίον δεν συμμορφώνεται η Πολιτεία. Επίσης
εμπεριέχουν ένα οκτάωρο για το οποίο ούτε αποζημιωνόμαστε, ούτε
αναγνωρίζεται ως συντάξιμη υπηρεσία.
β. Οι αποστολές ή η συνδρομή σε έτερους φορείς (ιδέτε ενδεικτικά
συμμετοχή στα Σχέδια Έκτακτης Ανάγκης Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και
Πολιτικής Προστασίας), δεν συμπεριλαμβάνονται στον υπολογισμό συντάξιμης
υπηρεσίας, ενώ πρόκειται για πραγματική εργασία.
γ. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν αποζημιωνόμαστε καν για την εργασία που
διατασσόμαστε να προσφέρουμε σε τρίτους (ακόμα και ιδιώτες).
δ. Δεν μας αναγνωρίζεται καν η υπερωριακή απασχόληση με το πρόσχημα
ότι δεν προβλέπεται από το ισχύον κανονιστικό και θεσμικό πλαίσιο, παρά
το γεγονός ότι αποδεδειγμένα την προσφέρουμε.
Ως εκ τούτων δηλώνουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι:
- Ουδείς συντάξιμος χρόνος που αφορά τους στρατιωτικούς μπορεί να
χαρακτηριστεί «πλασματικός».
- Δεν δεχόμαστε καμία υποβάθμιση του υφιστάμενου κανονιστικού και
θεσμικού πλαισίου με έμμεση ή σιωπηρή κατάργηση των υφιστάμενων
ευεργετικών διατάξεων.
- Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του άρθρου 19 του (στ) σχετικού, ως
προς το κομμάτι που αφορά τις/ους στρατιωτικούς σε συνδυασμό με την
άμεση εφαρμογή του άρθρου 11 του (ε) ομοίου.
- Απαιτούμε την ισότιμη αντιμετώπιση όσων στρατιωτικών δεν δύνανται
να θεμελιώσουν (για οποιονδήποτε λόγο) τα προβλεπόμενα έτη για πλήρη
σύνταξη.
--
Πανελλαδική Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών - Π.Ο.Ε.Σ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου