Του Προέδρου της Π.Ο.Ε.Σ.
Ανέστη Τσουκαράκη
Συνταγματάρχη (ΣΔΓ)
Και τώρα που έσκασαν οι βόμβες και κατέστρεψαν ότι βρέθηκε σε ακτίνα μισού μέτρου από το σημείο πρόσκρουσης και έκατσε ο κουρνιαχτός από τις αποκαλύψεις, τις ραγδαίες εξελίξεις και τις ανατροπές, ας δούμε τα πράγματα με ψυχραιμία, ηρεμία και όπως πραγματικά είναι και όχι όπως παρουσιάζονται ή θέλουν κάποιοι να είναι.
Το 2004 μια ομάδα 20 αξιωματικών έγραψε ιστορία. Δημιούργησε το πρώτο συνδικαλιστικό σωματείο (Ένωση Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων – Ε.Α.Ε.Δ.) στις Ένοπλες Δυνάμεις, που τόσο πολύ είχαν ανάγκη οι στρατιωτικοί. Ένα ολόκληρο σύστημα πιάστηκε στον ύπνο. Δεν μπόρεσε να προλάβει τίποτα. Τι έπρεπε να κάνει; Με κάθε μέσο και τρόπο έπρεπε να καταστείλει τη γέννηση του σωματείου. Εκφοβισμοί και απειλές μεταθέσεων βγήκαν στην επιφάνεια. Οι συνάδελφοι δεν «μασήσαμε». Το σύστημα βρήκε τον τρόπο. «Θα πάμε μέσω της δικαστικής οδού», είπαν. Γιατί άραγε; Ας αναρωτηθεί ο κάθε αναγνώστης.
Άμεσα κατατέθηκε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, προσδιορίστηκε σε χρόνο dt, εκδικάστηκε σε χρόνο dt, η απόφαση εκδόθηκε και καθαρογράφτηκε σε χρόνο dt, οπότε το σωματείο έπαυσε να λειτουργεί.
Όπως όμως προείπα, το σύστημα ήταν καλό στην καταστολή και όχι στην πρόληψη. Τα 20 στελέχη προχωρήσαμε στην ίδρυση νέου σωματείου (Σύνδεσμος Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων – ΣΥ.Σ.Μ.Ε.Δ.). Η αντίδραση του συστήματος ή ίδια πάλι όπως και πριν. Άμεση κατάθεση έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης, προσδιορισμός σε χρόνο dt, εκδίκαση σε χρόνο dt , έκδοση απόφασης και καθαρογραφής σε χρόνο dt, οπότε και το νέο σωματείο έπαυσε να λειτουργεί.
Εμείς όμως δεν το βάλαμε κάτω. Δημιουργήσαμε και 3ο σωματείο (Σύνδεσμος Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων – Σ.Υ.Σ.Μ.Ε.Δ.), χωρίς ωστόσο αντιδράσεις. Γιατί; Γιατί ενδιαμέσως ο Άρειος Πάγος, μετά από την προσφυγή του πρώτου σωματείου, εξέδωσε την ιστορική υπ΄ αριθμ. 3/2012 απόφασή του, αναγνωρίζοντας τη δυνατότητα συνδικαλισμού στις ΕΔ, οπότε δεν υπήρχε και λόγος αντίδρασης εκ μέρους του συστήματος. Έπρεπε να αποδεχτεί το διαγεγραμμένο. Τελικά, με το ν.4407/2016 η συνδικαλιστική δυνατότητα πήρε και νομική σάρκα και οστά.
Η ιστορία γράφτηκε και δεν μπορεί να ξεγραφτεί. Το παλαιό σύστημα, βλέποντας ότι έχασε παταγωδώς, έβαλε τη μάσκα του «έντιμου» συναδέλφου και βγήκε από το λαγούμι, με την ίδια πάλι τακτική, την προσφυγή στη δικαιοσύνη. Δεν μπόρεσε να ανατρέψει τη νομοθέτηση και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να πετύχει τη διάσπαση, την αέναη δικαστική διαμαχή και τελικώς τη μη εκπροσώπηση των στρατιωτικών. Θα τα καταφέρει λέτε; Δηλώνουμε κατηγορηματικώς πώς δεν θα τα καταφέρει. Όντας παλιές καραβάνες, γνωρίζουμε τί, πώς και πότε θα γίνει, ό,τι γίνει. Ευτυχώς οι αντίδικοι είναι υπερβολικά προβλέψιμοι και πολύ γνωστοί σε όλους μας. Μικρός ο κόσμος ξέρετε. Επί του παρόντος δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο, παρά μόνο ότι τίποτα δεν κρίθηκε και τίποτα δεν τελείωσε.
Η Π.Ο.Ε.Σ. ήταν, είναι και θα παραμείνει ζωντανή προς όφελος όλων των εν ενεργεία στρατιωτικών, τους οποίους εκπροσωπεί. Δυναμώνει μέρα με τη μέρα και συσπειρώνει τους συναδέλφους.
Έτσι, για να μη λέτε ότι δε γνωρίζουμε τους προβλέψιμους, σας ενημερώνω ότι θα σκάσουν το ερχόμενο διάστημα 4 συνολικά βόμβες ακόμη, προς επικοινωνιακή εκμετάλλευση των αντιδίκων μας. Γνωρίζουμε από την ίδρυσή τους κιόλας, ότι 4 ενώσεις θα κάνουν το λάθος και θα αποχωρήσουν από την Π.Ο.Ε.Σ., γιατί πολύ απλά, ποτέ δεν ήταν μαζί με την Π.Ο.Ε.Σ. Η ανάγκη βλέπετε.Ποια ανάγκη; Θα τη πούμε στο μέλλον.
Θα σκάσουν όμως και άλλες πολλές βόμβες από την Π.Ο.Ε.Σ. Αυτές δεν μπορώ να σας τις πω. Τις κρατάω για έκπληξη. Εσείς απλώς παρακολουθήστε. Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου