Τσεκούρι στα δεδουλευμένα της νυχτερινής εργασίας

 





Μετά από 5 χρόνια αναμονής, η περιβόητη ΚΥΑ για την καταβολή της
αποζημίωσης νυκτερινής εργασίας στα στελέχη των ΕΔ φέρεται να είναι
γεγονός, αλλά έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις για μια ακόμα φορά.
Έστω και υπό μορφή διαρροών, μέσω "επιλεγμένων τρίτων". Η ΠΟΕΣ δεν
μπορεί να κρύψει την απογοήτευσή της για το διακινούμενο κείμενο, το
οποίο δεν διστάζει να χαρακτηρίζει ως αίσχος. Μέσα απο ένα άνευ
προηγουμένου τσεκούρι, τόσο στα δικαιούμενα ποσά (δεδουλευμένα), όσο και
στους δικαιούχους, τους οποίους αποκλείει αυθαίρετα, ενώ παράλληλα δεν
μεριμνεί για αναδρομικότητα. Η ΠΟΕΣ διαμαρτύρεται έντονα, καταγγέλλει
θεσμοθέτηση της απλήρωτης εργασίας και προαναγγελει αντιδράσεις.


ΘΕΜΑ:   Καταβολή Αποζημίωσης Νυκτερινής Εργασίας

ΣΧΕΤ.:   α.   ΠΔ 88/1999 (ΦΕΚ Α΄ 94, «Ελάχιστες προδιαγραφές για την
οργανωση του χρόνου εργασίας σε συμμόρφωση με την οδηγία 93/104/ΕΚ»)
          β.   Ν. 4472/2017 (ΦΕΚ Α΄ 74, «Συνταξιοδοτικές διατάξεις
Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των
δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και
εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής
2018-2021 και λοιπές διατάξεις.»)
          γ.   Υπ’ αριθμ. πρωτ. 1285/2022 έγγραφό μας 

               Κύριοι Υπουργοί.

 Από το 2017, οπότε και ψηφίστηκε το νέο μισθολόγιο [ως (β) σχετικό]
εξακολουθούσε να βρίσκεται σε εκκρεμότητα η έκδοση ΚΥΑ για τη νυκτερινή
αποζημίωση που η περίπτωση Δβ του άρθρου 127 ορίζει.

 Για μια ακόμα φορά, μέσα από μία παντελώς στρεβλή διαδικασία, δηλαδή με
τη γνωστή μέθοδο των «διαρροών», επελέγη να «ενημερωθούν» οι Ελληνίδες
και οι Έλληνες στρατιωτικοί για έγγραφο του Κράτους που έχει ήδη
ψηφιστεί αλλά δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί σε ΦΕΚ (ΚΥΑ
Φ.840/134808/Σ.21822/14-12-22), γι’αυτό που απαιτήθηκαν έντεκα αναβολές
συζήτησης στο ΣτΕ σε προσφυγές της ΠΟΕΣ, εκατοντάδες αγωγές («δικαστικού
ακτιβισμού») στελεχών αναδρομικά από το 2017 που οργανώσαμε και δεκάδες
έγγραφα διαμαρτυρίας από την Ομοσπονδία μας, δηλαδή τη συμμόρφωση της
Πολιτείας με ένα νόμο που η ίδια έχει ψηφίσει από το 2017.

 Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Απλώς διαπιστώσαμε ότι η λέξη «αίσχος» μπορεί
να αποτυπωθεί σε επίσημο έγγραφο του Κράτους (έστω και υπό μορφή
«διαρροής») και με αριθμούς κι επεξηγήσεις.

 Από το κατάπτυστο κείμενο της ΚΥΑ, εύκολα μπορεί να γίνει κατανοητό
πλέον το γιατί ο κ. Πρωθυπουργός πρόσφατα (με αφορμή το εφάπαξ επίδομα
των 600 € στα ΣΑ) αμφισβήτησε ευθέως την αποστολή και την προσφορά των
ΕΔ: την Πολιτεία δεν την απασχολεί καν πόσες 24ωρες υπηρεσίες
εκτελούνται πραγματικά από τους στρατιωτικούς. Την ενδιαφέρει να τους
χρησιμοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερο και να πληρώνει όσο το δυνατόν
λιγότερα, προβαίνοντας για μια ακόμα φορά σε διαχείριση ζημίας διά του
συνηθισμένου αποκλεισμού δικαιούχων.

 Ενώ προσφάτως σας γνωρίσαμε ότι οι ώρες νυκτερινής αποζημίωσης για την
ΕΛ.ΑΣ. αυξήθηκαν από 48 σε 64 [ιδέτε (γ) σχετικό] μιας και κατά έναν
περίεργο τρόπο το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη φαίνεται να μπορεί να
βρίσκει πάντα του απαιτούμενους για το προσωπικό του πόρους, το ΥΠΕΘΑ σε
μία έργω απαξίωση συνολικά των στρατιωτικών, θέτει τσεκούρι που
κυμαίνεται ανάμεσα στο 35 και το 62% επί των δεδουλευμένων ωρών
εργασίας.

 Το αίσχος γίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν αναλογιστούμε ότι, οι υπηρεσίες
που εκτελεί το στρατιωτικό προσωπικό των ΕΔ, τις περισσότερες φορές
υπερβαίνουν τα θεσμοθετημένα μηνιαία ανώτατα όρια 24ωρων υπηρεσιών ανά
μήνα και βαθμό, φαινόμενο για το οποίο οι καταγγελίες πληθαίνουν με
ανησυχητικούς ρυθμούς. Αυτό μεταφράζεται σε υπερβάσεις ακόμα και κατά 3,
4 ή ενδεχομένως και 5 υπηρεσίες ανά μήνα, φτάνοντας έτσι ακόμα και τις 8
η τις 10. Υπό αυτές τις συνθήκες, η ΚΥΑ θέτει αυθαίρετο όριο τις πέντε
(5) ανά μήνα.

 Ακόμα χειρότερα όμως, στο άρθρο 2 της ΚΥΑ καθορίζεται και ποιοι δεν
δικαιούνται της αποζημίωσης, δίνοντας νέα έκταση στο αίσχος. Πιο
συγκεκριμένα:

               α.   Στην πάρα.1 αποκλείει όσα στελέχη δεν είναι μόνιμα
(πχ ΕΠΟΠ που δεν έχουν μονιμοποιηθεί).

               β.   Στην πάρα.3 τίθενται καινοφανείς όροι και
προϋποθέσεις που ουδεμία σχέση έχουν με την εκτέλεση της νυκτερινής
εργασίας, ώστε να αποκλειστούν έτι περαιτέρω δικαιούχοι, ακόμα κι όταν
αποδεδειγμένα παρέχουν νυκτερινή εργασία [οι υπηρετούντες ή
εκπαιδευόμενοι στο εξωτερικό, οι μετακινούμενοι για εκτέλεση υπηρεσίας ή
εκπαίδευση ή άσκηση ή σε ειδικούς πλόες, οι μαθητές των παραγωγικών
Σχολών, οι έφεδροι Αξιωματικοί, (για μια ακόμα φορά) οι ΟΒΑ, οι
συμμετέχοντες σε ασκήσεις, νυκτερινές εκπαιδεύσεις κλπ, καθώς και στα
στελέχη που εργάζονται με κυλιόμενο ωράριο].

Όμως, το αίσχος δεν σταματάει εκεί: ουδείς λόγος γίνεται για
αναδρομικότητα στις οφειλές της Πολιτείας έναντι των στρατιωτικών.
Τουναντίον, ρητώς καθορίζεται ότι τα απαιτούμενα ποσά αφορούν τον
προϋπολογισμό 2023. Η συστηματική άρνηση συμμόρφωσης της Πολιτείας επί
πέντε (5) έτη να καταβάλει τα δεδουλευμένα των στρατιωτικών,
«παραγράφεται αυτοδικαίως» διά της μη αναφοράς στο ζήτημα. Η Πολιτεία
χρωστάει επειδή μπορεί να το κάνει.

 Υπενθυμίζουμε ότι, ο νόμος προέβλεπε, μέχρι την έναρξη της καταβολής
της αποζημίωσης νυκτερινής εργασίας να συνεχίσει να καταβάλλεται το
επίδομα αυξημένης επιχειρησιακής ετοιμότητας. Εντούτοις στην προκειμένη
περίπτωση είχαμε συμμόρφωση με το νόμο μόνο κατά το ήμισυ, δηλαδή ως
προς τη διακοπή καταβολής, κάτι που, μάλλον, αποτελεί παγκόσμια
πρωτοτυπία. Αίσχος.

 Υπενθυμίζουμε ότι οι στρατιωτικοί, μεταξύ άλλων:

     Εργάζονται συστηματικά πέραν του εργασίμου ωραρίου του, ήτοι
υπερωριακά, δίχως να υφίσταται θεσμοθετημένη αποζημίωση.
     Συμμετέχουν σε πλήθος απασχολήσεων πέραν της αποστολής τους, σε
αρκετές περιπτώσεις άνευ αποζημιώσεως.
     Έχουν δει το εισόδημά τους να συρρικνώνεται έμμεσα (διά του
πληθωρισμού και των μη αυξήσεων) ή άμεσα (διά της μη καταβολής των
δεδουλευμένων, συμπεριλαμβανομένων και των επιδομάτων δώρων που έπρεπε
να εξακολουθούν να καταβάλλονται με εισοδηματικά κριτήρια).
     Βρίσκονται διαρκώς σε άμεση ετοιμότητα επιστροφής στην Υπηρεσία,
ήτοι στη διάθεση του εργοδότη του, δίχως αυτό να αναγνωρίζεται και,
φυσικά, ανταμείβεται στις περιπτώσεις των ανακλήσεων.
     Εκτελούν υπηρεσίες που δεν αποζημιώνονται, αλλά δεν διασφαλίζεται
ότι εμπίπτουν στην ανωτέρω ΚΥΑ (όπως ενδεικτικά οι πλόες των Πολεμικών
Πλοίων εντός σημείου ΑΣΤΗΡ, για το ΠΝ).
     Δεν αποζημιώνονται για το «υπολειπόμενο» οκτάωρο ανάμεσα στο
εργάσιμο και τη νυκτερινή εργασία, το οποίο ομοίως δεν αναγνωρίζεται
ασφαλιστικά.
     Αποζημιώνονται με ποσά που παραπέμπουν σε κόστος ζωής τριών
δεκαετιών πίσω, επί εποχής δραχμών.

         Κύριοι Υπουργοί.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οφείλετε απαντήσεις και εξηγήσεις:

         α.   Μετά από ένα τέτοιο κατάπτυστο κείμενο, που υποτίθεται
απαιτήθηκαν τόσα χρόνια μελετών και σκέψης για να υλοποιηθεί, μπορείτε
να μας εξηγήσετε, με ποιο σκεπτικό έγιναν οι συγκεκριμένες αυθαίρετες,
αντιδημοκρατικές και αντεργατικές περικοπές στις ώρες νυκτερινής
εργασίας που ούτως ή άλλως εκτελούνται από τα στελέχη, ενίοτε καθ’
υπέρβαση (αν όχι κατά παράβαση) των οικείων Διαταγών; Από πότε η
αποζημίωση για παρεχόμενη εργασία («δεδουλευμένα») επιδέχεται περικοπών;

         β.   Ποιο είναι το κανονιστικό και θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει
τον αποκλεισμό των κυλιόμενων ωραρίων από την καταβολή της αποζημίωσης
νυκτερινής εργασίας; Δηλαδή ένας εργαζόμενος που εργάζεται πρωϊνό
οκτάωρο είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται το ίδιο με έναν εργαζόμενο σε
νυκτερινό οκτάωρο;

         γ.   Με ποιο δικαίωμα αποκλείονται μη μονιμοποιημένα στελέχη των
ΕΔ (συμπεριλαμβανομένων των σπουδαστών); Είναι χαμηλότερης ποιότητας η
νυκτερινή εργασία που προσφέρουν;

         δ.   Ποιος και με ποια κριτήρια μεθόδευσε την ελαστικοποίηση του
ευρωπαϊκού και ελληνικού θεσμικού και κανονιστικού πλαισίου, πάντα εις
βάρος των εργαζομένων; Αναφερόμαστε φυσικά στο (α) όμοιο που αφορά την
οργάνωση του χρόνου εργασίας, ο οποίος με το άρθρο 127 του (β) ομοίου
συμπιέστηκε στη φράση «χωρίς ωράριο εργασίας», που αν και σαφώς
υποδηλώνει ελαστικότητα μετακύλισης του οκταώρου διαρκώς ερμηνεύεται ως
δυνατότητα υπέρβασής του, κάτι που φυσικά απαγορεύεται από το ισχύον
κανονιστικό και θεσμικό πλαίσιο.

         ε.    Και το κυριότερο ερώτημα: αφού η Πολιτεία επέλεξε να μην
αποζημιώνονται όλες οι υπηρεσίες (άρα δεν τις αναγνωρίζει), για ποιον
λόγο δεν επικαιροποιείται το υφιστάμενο πλαίσιο θεσμοθετώντας χαμηλότερα
όρια ανώτατων μηνιαίων αριθμών φυλακών ανά βαθμό και έτη υπηρεσίας;
Γιατί αντ’ αυτού θεσμοθετείτε και επιβραβεύετε ξανά την απλήρωτη
εργασία;

 Κατόπιν των ανωτέρω η Ομοσπονδία μας δηλώνει ότι δεν πρόκειται να
αφήσει αναπάντητη αυτή την πρόκληση και θα διερευνήσει όλες τις
δυνατότητες αντίδρασης στο πλαίσιο της γνωστής σε όλους δράσης της. Η
Ύβρις αυτή, δεν θα επιτρέψουμε να περάσει έτσι. Εξάλλου διαφαίνεται ότι
το μίσος και η αποστροφή της συγκεκριμένης Κυβέρνησης κατά των
στρατιωτικών δεν πρόκειται να σταματήσει, οπότε δεν έχουμε κάτι
περισσότερο να χάσουμε.

Share on Google Plus

About Newsroom

Δημοσιογράφος Αρκαδίας με πολυετή εμπειρία στο χώρο των ΜΜΕ. Είναι Υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων σε γνωστά πρόσωπα και επιχειρήσεις στην Ελλάδα.Έχει κάνει μετεκπαιδευση στο Λονδίνο.Καθηγήτρια Δημοσιογραφίας.Μέλος Κιβωτού Ολιστικής Παιδείας Ενόπλων Δυνάμεων, μέλος Συλλόγου Εφέδρων Πελοποννήσου- Μέλος Δημοσιογραφικών Ενώσεων. Διευθύντρια Δημοσίων σχέσεων UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action Art, Παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής ¨Μαζί στην Πρώτη Γραμμή. Μεταπτυχιακό στην Διαδικτυακή Δημοσιογραφία

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση των άρθρων χωρίς την έγκριση της ιδιοκτήτριας .
Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Η μη αναφορά στην πηγή διώκεται ποινικά