Η δημιουργία της νέας συμμαχίας ΗΠΑ, Βρετανίας και Αυστραλίας, παράλληλα με το ΝΑΤΟ, πυροδότησε - επιτέλους - τα γαλλικά αντανακλαστικά και προκάλεσε τη συμφωνία της Γαλλίας με την Ινδία για την δημιουργία μιας “πραγματικά πολυμερούς διεθνής τάξης” αλλά κυρίως την πρόταση του Μακρόν για Ευρωστρατό. Μια πρόταση που υιοθετήθηκε άμεσα από την ευρωπαϊκή ηγεσία και πολύ σύντομα θα υλοποιηθεί.
Όπως δήλωσε ο Μακρόν η Ευρώπη έχει και την οικονομική δυνατότητα και την τεχνογνωσία και την ικανότητα για τη δημιουργία ενός Ευρωστρατού ο οποίος θα αναλάβει την άμυνα της. Και ορθώς αναρωτήθηκε ρητορικά ο Γάλλος Πρόεδρος γιατί οι Ευρωπαίοι να εξαρτώμεθα από τους Αμερικανούς για την άμυνα μας;
Καιρός ήταν να σκεφτεί ο Γάλλος Πρόεδρος ως αναμφισβήτητος στρατιωτικός ηγέτης της Ευρώπης τη δημιουργία Ευρωστρατού, μια εξέλιξη που μας ενδιαφέρει ως Έλληνες ιδιαιτέρως, αφού είμαστε η Ευρωπαϊκή χώρα με τις μεγαλύτερες αμυντικές ανάγκες στην ΕΕ. Και καθώς διαθέτουμε πολυπληθή στρατό και ισχυρά όπλα, είμαστε ένας πολύ σημαντικός πυλώνας για τον Ευρωστρατό, πράγμα που αναβαθμίζει σημαντικά την ισχύ της χώρας μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η συμμαχία ΗΠΑ Βρετανίας και Αυστραλίας, δεν υπονομεύει προς στιγμήν το ΝΑΤΟ, ούτε σημαίνει ότι αν χρειαστεί παρέμβαση των τριών αυτών χωρών υπέρ της Ευρώπης θα την αρνηθούν ή θα αδιαφορήσουν. Όμως υπάρχουν τα τελευταία χρόνια αποφάσεις των ΗΠΑ που προκαλούν εντύπωση ως μη αναμενόμενες από τους Ευρωπαίους. Η υπερδύναμη προβληματίζεται για το αν την συμφέρει ή αν την ενδιαφέρει να παίζει το ρόλο που έπαιζε μέχρι σήμερα στις διάφορες “καυτές” περιοχές και ασφαλώς ο εκάστοτε ¨πλανητάρχης” δεν ρωτάει τους Ευρωπαίους αν συμφωνούν ή όχι με τις αποφάσεις του.
Οι Άγγλοι από την άλλη πλευρά μετά το Brexit βρίσκονται σε μια περίεργη φάση αναπροσανατολισμού σε πολλά ζητήματα και ενώ μάλλον πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να αδιαφορήσουν για κάποιο ευρωπαικό αμυντικό ζήτημα, δεν μπορεί η Ευρώπη να μένει με την απορία.
Δίπλα στην Ευρώπη είναι η Ρωσία με την οποία ακόμη δεν είναι καθόλου σαφές ποιες θα είναι οι μελλοντικές σχέσεις, αν θα είναι σύμμαχος ή εχθρός - εξαρτάται από την περίπτωση - και μακριά στην Ανατολή η άλλη υπερδύναμη η Κίνα έχει επίσης άγνωστες διαθέσεις, τόσο για τον Ειρηνικό που αφορά άμεσα τη Γαλλία, όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Το Ισλάμ είναι ο κοντινότερος γείτονας της Ευρώπης και αυτό είναι κατά περίπτωση ακραία επικίνδυνο όπως έχει επανειλημμένως διαπιστωθεί. Ο δε ρόλος της Τουρκίας, που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι μια περιφερειακή στρατιωτική υπερδύναμη, είναι επίσης απρόβλεπτος, πάντα εναντίον των ελληνικών και συχνά εις βάρος και των ευρωπαϊκών συμφερόντων.
Με τις εξελίξεις αυτές αλλάζει άρδην ο παγκόσμιος γεωπολιτικός χάρτης και επαναδιαπραγματεύονται όλες οι συμμαχίες στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης, της Ανατολικής Μεσογείου, της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας και των Βαλκανίων.
Κλειδί για τις νέες ισορροπίες θα είναι οι σχέσεις που θα χτίσει η Τουρκία με τις ΗΠΑ και οι επιχειρούμενη συμμαχία της με την Αίγυπτο (που είναι μάλλον αμφίβολη) , η σχέση της Ρωσίας με την Ευρώπη και ο ρόλος του Ισραήλ στο νέο στρατιωτικό χάρτη.
Η Ελλάδα θα κληθεί να παίξει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε αυτές τις εξελίξεις και θα ισχυροποιηθεί τόσο μέσα στην ΕΕ όσο και διεθνώς.
Όσον αφορά στις ελληνικές αμυντικές δαπάνες, μετά τις τελευταίες εξελίξεις οι Ευρωπαϊκές χώρες / προμηθευτές οπλικών συστημάτων θα πάρουν αναμφίβολα το πάνω χέρι, με πρώτη τη Γαλλία, αλλά και με σοβαρή συμμετοχή της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Ολλανδίας.
Οι καιροί λοιπόν μοιάζουν να αλλάζουν και είναι πολύ πιθανό μετά τις τελευταίες εξελίξεις να δούμε μια ταχύτερη ευρωπαϊκή ενοποίηση, μια ισχυροποίηση της Γαλλίας στις εσωτερικές ευρωπαϊκές ισορροπίες και μια αναβάθμιση του ελληνικού ρόλου στα ευρωπαϊκά ζητήματα λόγω αύξησης του στρατιωτικού της ρόλου μέσα στην ΕΕ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου