Σήμερα γα- σήμερα γάμος γίνεται σ’ ωραίο περιβόλι σ’ ωραίο περιβόλι…..
Αυτός ο γάμος έγινε όμως σε ένα ωραίο νησί , σημαντικό ακριτικό , όμορφο σαν ζωγραφιά , δυνατό σαν ιστορία! Στο Καστελλόριζο. Η ευχή μου εξαρχής είναι η Ελένη και ο
Αντώνης να πάρουν τη δύναμη αυτής της μικρής ανατολικής άκρης της Ελλάδας για να πορευθούν ευτυχισμένοι στο υπόλοιπο τη ζωής τους.
Η Ελένη Αντωνακάκη , σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού και ο Αντώνης Ψαρουδάκης Πλοιάρχος επίσης του Πολεμικού Ναυτικού γνωρίστηκαν & αγαπήθηκαν ως συνάδελφοι πριν από 14 χρόνια.
Το love story τους είναι μοναδικό όπως και κάθε ιστορία αγάπης δύο ανθρώπων σε οποιαδήποτε άκρη της γης . Ετούτη εδώ έχει τα δικά της ξεχωριστά χαρακτηριστικά.
Η Ελένη , παράλληλα με το κυρίως επάγγελμα της αγιογραφεί .Με 18 Ανέγνωρες μορφές της Παναγίας , που παρουσιάσαμε κατ’ αποκλειστικότητα στο eirinika ,σάλπαρε για το Καστελλόριζο.
Εδώ παρουσίασε για πρώτη φορά 18 σπάνιες αποδόσεις της Παναγίας σε μία έκθεση που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Μιχάλη Δαρδανελιώτη και Πρόεδρου της οργάνωσης στήριξης πασχόντων από νεοπλασματικές ασθένειες «Αλυσίδα Ελπίδας».
Για τα εγκαίνια της έκθεσης σαλπάραμε και μερικοί δημοσιογράφοι απολαμβάνοντας το προσκύνημα , στην κυριολεξία , στο νησί που ανακάλυψε ο κόσμος όλος , με την ταινία Mediterraneo όταν πήρε το όσκαρ το 1992 αλλά κυρίως το προσκύνημα στο νησί της Κυράς της Ρω.
Οι συγκινήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη , με αποκορύφωμα το γάμο .
Αισθάνθηκα να με κατακλύζει τόση ευχάριστη ένταση όταν έμαθα ότι η αγιογράφος θα παντρευόταν πάνω στο νησί έτσι απλά τον πλοίαρχο της ώστε αυτοπροτάθηκα για κουμπάρα.
Ευτυχώς το ζεύγος αποδέχτηκε την αυθόρμητη διάθεση μου να γίνω μάρτυρας του πολιτικού τους γάμου , το σούρουπο της Πέμπτης 5 Αυγούστου 2021 πάνω σε μία ταράτσα , στον φάρο του Καστελόριζου .
Ειδυλλιακό το μέρος για να στεφθεί με επισημότητα ο δεσμός ενός αγαπημένου ζευγαριού , τεράστιος ο συμβολισμός αφού το νησί φυλάει Θερμοπύλες ,ευρισκόμενο μια ανάσα από το στόμα του μόνιμου πεινασμένου εχθρού μας ,την Τουρκία.
Όλα αυτά βέβαια ακούγονταν πολύ μακρινά εκεί στο μακρινό Καστελόριζο όπου οι Καστελοριζιοί έχουν καλές σχέσεις με τους γείτονες Τούρκους ενώ πλέκονται και ειδύλλια , μερικά εκ των οποίων καταλήγουν και σε γάμους μεταξύ των μεν και των δε.
Εκτός από μένα,συγκούμπαροι μου ήταν ο επιστήθιος φίλος μου δημοσιογράφος Γιάννης Βίτσας και ο Μιχάλης , χάρη την ιδέα του οποίου βρεθήκαμε ολοι εκεί .
Η νύφη φορούσε ένα δικό της αγαπημένο φουστάνι, κάποιες ντόπιες κυρίες την βοήθησαν να πλέξει ένα πανέμορφο στεφανάκι για τα μαλλιά της από μποκαμβίλιες ροζ φούξια , ίδιο χρώμα με το υπέροχο ζευγάρι mules που κέρδισε τις εντυπώσεις .
Αλλά θα ήμουν άδικη αν δεν πρόσθετα την λεπτομέρεια της “μπούκλας”, με την οποία στόλισε το μπούστο της ; τι είναι μία μπούκλα ; Μια υπέροχη χρυσή καρφίτσα , αναπόσπαστο αξεσουάρ της εξαίσιας παραδοσιακής φορεσιάς των γυναικών του Καστελλόριζου .
Η εξαδέλφη μου , η Μάρω και εγώ που βρεθήκαμε στο νησί , παραγγείλαμε για τους λίγους φίλους καλεσμένους αλλά και όσους τυχαία βρέθηκαν , τουρίστες έλληνες και ξένους την ώρα του γάμου , γλυκό του κουταλιού συκαλάκι .
Ηταν φτιαγμένο από τα χέρια της καλύτερης μαγείρισσας του Καστελλόριζου που διατηρεί την ταβέρνα «τα Πλατάνια» μαζί με τις κόρες της στην πλατεία …..
Η Μαριάννα η Κανδεράκη που επίσης ήταν στην παρέα ως γνήσια Κρητικιά μαζί με τον άντρα της τον Γιώργο Ανδρουλάκη φρόντισαν να αγοράσουν μέλι με καρύδια για να μας γλυκάνουν όλους , όπως συνηθίζεται στην Κρήτη .
Ας μην ξεχνάμε ότι το ζευγάρι που παντρέψαμε είναι Κρητικό και από τις δύο πλευρές των οικογενειών τους.
Αλλοι ετοίμασαν το ρύζι με τα ροδοπέταλα αν και ο γάμος ήταν πολιτικός με τον αντιδήμαρχο πολιτισμού Στρατή Μύγδαλο να διαβάζει τις όμορφες ευχές.
Ο αντιδήμαρχος είχε παραγγείλει στη Ρόδο και έφτασε αυθημερόν μία υπέροχη λευκή γαμήλια τούρτα ώστε αυτός ο γάμος θα μείνει στην γευστική μας μνήμη ως ο πιο γλυκός με το μέλι , την τούρτα και το γλυκό του κουταλιού καρυδάκι.
Α , Ξέχασα και τα υπερνόστιμα κουφέτα που είχε βάλει μέσα σε όλοκέντητες μπομπονιέρες η χρυσοχέρα νύφη.
Και αν μίλησα αρκετά για τη νύφη ήρθε η στιγμή να γράψω δυο λόγια για το γαμπρό τον Αντώνη : ήταν τόσο ερωτευμένος ,τόσο συνειδητά πήγαινε να παντρευτεί την γυναίκα της ζωής του φορώντας την όμορφη λευκή στολή του πλοιάρχου που μας συγκίνησε όλους.
Δεν ξέρω αν έχω πάει σε πιο χαρούμενο και ανεπιτήδευτο γάμο, μάλλον όχι … δεν ξέρω αν έχω δει σε άλλο γάμο καλεσμένους και ακάλεστους με σαγιονάρες…
Η νύφη έφτασε γλυκιά και ήρεμη σαν μία πραγματική Madonna, παράλληλα με θηλυκότητα φορώντας τα επίσης αξέχαστα φούξια ψηλά πέδιλα που κατάφερε να περπατήσει πάνω στο πλακόστρωτο της προκυμαίας.
Το beach bar έβαλε αμέσως μουσικές για να υποδεχτούμε όλοι μαζί την νύφη , μουσικές φυσικά γαμήλιες της Κρήτης Ο γαμπρός την περίμενε στο κεφαλόσκαλο με μάτια σπινθηροβόλα.
«Αγάπη είναι να αγαπάς πιο πάνω απ’ τη ζωή σου και την καρδιά σου να ρωτάς ,όχι την λογική σου…»
Της πρόσφερε την ανθοδέσμη με υπέροχες μπουκαμβίλιες & λευκά μικρά λουλουδάκια ,την πήρε αγκαζέ και όπως ,δεν λέει η παράδοση ,του την παρέδωσε ο ένας κουμπάρος.
Οι άλλοι δύο εμείς , ο Γιάννης και εγώ ,σπεύσαμε με χαρά να σταθούμε στο πλάι τους ,να πάρουμε λίγο από την καλή αύρα τους για να ξεκινήσει τα σύντομα αλλά τόσο περιεκτικά του λόγια ο αντιδήμαρχος .
Εκείνη την ώρα μπροστά στα μάτια μας, ο χρόνος σταματά. Το πιο γραφικό και συνάμα πιο απόμακρο σημείο της Ελλάδας είναι τόσο επιβλητικό, τόσο παραμυθένια αληθινό οσο αληθινή και η αγάπη του Αντώνη για την Ελένη .
Να μας ζήσουν !!!!!
eirinika.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου