Τα πρόσωπα των δύσκολων κρίσεων
Tόσο ο νέος αρχηγός ΓΕΣ, αντιστράτηγος Αγγελος Χουδελούδης (δεξιά επάνω), όσο και ο νέος αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος Ιωάννης Δρυμούσης (δεξιά κάτω), είναι πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Ο στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος (στη φωτογραφία ενώ επιβιβάζεται σε ελικόπτερο Σινούκ για να πραγματοποιήσει άλμα με αλεξίπτωτο) πιστεύει ότι ο εκάστοτε αρχηγός ΓΕΕΘΑ πρέπει να ασκεί την πλήρη διοίκηση όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και να μην είναι απλώς συντονιστής των Γενικών Επιτελείων
Οι κρίσεις της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων σπάνια απασχολούν το ευρύ κοινό, το οποίο ούτως ή άλλως θεωρεί το στράτευμα ως πεδίο που δεν σηκώνει ιδιαίτερη κομματική αντιπαράθεση. Ωστόσο, η εμπλοκή του ονόματος του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου στην υπόθεση των νόμιμων επισυνδέσεων της ΕΥΠ και η πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση για τον ίδιο λόγο, έφεραν στην επιφάνεια τριβές και εντάσεις που υπήρχαν στο εσωτερικό των Ενόπλων Δυνάμεων για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κυριολεκτικά μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν από τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ που οδήγησε στην επιλογή νέων αρχηγών ΓΕΣ και ΓΕΝ –και εν συνεχεία οδήγησε σε αρκετά εκτεταμένες αλλαγές στην ιεραρχία– τα πάντα βρίσκονταν στον αέρα.
Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε ότι νέος αρχηγός ΓΕΣ τοποθετήθηκε ο Αγγελος Χουδελούδης και νέος αρχηγός ΓΕΝ αναλαμβάνει ο Ιωάννης Δρυμούσης, κάτι έγινε κατανοητό σε όλους τους έμπειρους παρατηρητές όσων συμβαίνουν στο αποκαλούμενο –κατά παραβίαση κάθε γεωμετρικού ορισμού– «Πεντάγωνο»: ο κ. Φλώρος είχε κυριαρχήσει έναντι όλων. Με εξαίρεση την ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.), η οποία παρέμεινε ίδια, στον Στρατό Ξηράς (Σ.Ξ.) και στο Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) τοποθετήθηκαν πρόσωπα της απολύτου αρεσκείας του αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Αυτό, βεβαίως, δεν μειώνει σε καμία περίπτωση την αδιαμφισβήτητη αξία και την επιχειρησιακή εμπειρία της νέας ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Από την οπτική γωνία του κ. Φλώρου, η πλήρης επικράτηση των απόψεών του στο ζήτημα της επιλογής ηγεσίας είναι απολύτως φυσική. Οπως σημειώνει και ο ίδιος στις σχετικές συνομιλίες του, με βάση και την τελευταία τροποποίηση του νόμου (Ν. 3883/2010) για τις αρμοδιότητές του, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ασκεί την πλήρη διοίκηση όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ δεν μπορεί να είναι απλώς συντονιστής των Γενικών Επιτελείων. Το γεγονός και μόνο ότι χρειαζόταν συχνά να γίνεται αυτή η συζήτηση μέσα στο Πεντάγωνο ήταν ενδεικτικό των δυσκολιών που υπήρχαν.
Η γνωριμία του κ. Χουδελούδη με τον κ. Φλώρο είναι παλιά, ωστόσο η σχέση τους σφυρηλατήθηκε στα χρόνια όπου και οι δύο υπηρετούσαν σε πόστα με αρχηγό ΓΕΕΘΑ τον Ευάγγελο Αποστολάκη. Ο κ. Χουδελούδης ήταν διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων, ενώ ο κ. Φλώρος υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ. Την ίδια περίοδο υπό τον κ. Αποστολάκη υπηρετούσε και ο Φραγκίσκος Λελούδας, ένας ανώτατος αξιωματικός του Π.Ν. που πλέον τοποθετήθηκε υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ, στη θέση του κ. Δρυμούση, ο οποίος ανέλαβε αρχηγός ΓΕΝ. Ο κ. Χουδελούδης διαδέχεται τον στρατηγό Χαράλαμπο Λαλούση, τον πρώτο αρχηγό ΓΕΣ που παρέμεινε σε αυτή τη θέση για τρία έτη, έπειτα από 25 χρόνια μονοετών ή διετών θητειών των προκατόχων του. Οι προτάσεις του κ. Λαλούση για την κατάσταση μετά την αποστρατεία του δεν ελήφθησαν υπόψη από τον κ. Φλώρο, ο οποίος άλλωστε δεν όφειλε να το κάνει. Ως αρχαιότερος εν ενεργεία ανώτατος αξιωματικός των Ε.Δ., προερχόμενος από τον Στρατό, δεν αισθάνθηκε ότι υφίσταται κάποιος με καλύτερη εποπτεία της κατάστασης από τον ίδιο.
Με εξαίρεση την ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας, η οποία παρέμεινε ίδια, στον Στρατό Ξηράς και στο Πολεμικό Ναυτικό τοποθετή- θηκαν πρόσωπα της απολύτου αρεσκείας του αρχηγού ΓΕΕΘΑ.
«Ξεκαθάρισμα»
Πολλοί περιγράφουν τις κρίσεις των ανώτατων αξιωματικών της περασμένης Δευτέρας σε επίπεδο Π.Ν. ως «το μεγάλο ξεκαθάρισμα». Στην κρίση του «Ορούτς Ρέις» το 2020, ο κ. Φλώρος και ο τότε αρχηγός ΓΕΝ Στέλιος Πετράκης και ο αρχηγός Στόλου Παναγιώτης Λυμπέρης, παρά κάποιες διαφορές αντιλήψεων, συνεργάστηκαν με άριστο τρόπο, γεγονός το οποίο αποτυπώθηκε και στο πεδίο. Ο Στόλος έσπασε κάθε ρεκόρ και οι παλιές μονάδες επιφανείας έβγαλαν «ασπροπρόσωπη» τη χώρα και σε ένα άλλο επίπεδο τη στρατιωτική ηγεσία. Συστατικό στοιχείο εκείνης της πορείας ήταν ο Δημήτριος-Ελευθέριος Κατάρας, τότε υπαρχηγός Στόλου (εν πλω διοικητής του Στόλου κατά την κρίση του «Ορούτς Ρέις») και τώρα ο μοναδικός εκ των στελεχών του Π.Ν. που παρέμεινε ενεργός. Την κρίση του «Ορούτς Ρέις» ακολούθησαν γενικά δύσκολες σχέσεις ανάμεσα στο Π.Ν. και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, δίχως, πάντως, να διαταράσσεται η επιχειρησιακή λειτουργία του στρατεύματος. Οι πλέον «ασύμβατοι» χαρακτήρες ήταν εκείνοι του αρχηγού ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρου και του αρχηγού Στόλου Παναγιώτη Λυμπέρη, ενώ πολύ σημαντικό ρόλο στην παρόξυνση των σχέσεων διαδραμάτισαν και εξωτερικοί παράγοντες, κυρίως οι διάφοροι «καλοθελητές» που έβρισκαν κάθε λίγο τρόπους να δημιουργούν αρνητική δημοσιότητα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν κάποια λιβελλογραφήματα εναντίον του Κωνσταντίνου Φλώρου, ο οποίος χαρακτηριζόταν περίπου ως «καταστροφέας» του στρατεύματος, αλλά και ορισμένα που παρουσίαζαν τον Παναγιώτη Λυμπέρη περίπου ως πρόσωπο «μειωμένης» εθνικής συνείδησης. Η τοξική ατμόσφαιρα της περιόδου διαχύθηκε και στα κοινωνικά δίκτυα, με κάθε πλευρά να ψάχνει ποιος είναι πίσω από κάθε ψεύτικο λογαριασμό.
Aνάμεσα στην ηγεσία του Ναυτικού και στο ΓΕΕΘΑ υπήρχαν πάντως αποκλίνουσες απόψεις και σε πιο ουσιαστικά θέματα. Οπως αν ο νέος ναύσταθμος Κρήτης θα πρέπει να φιλοξενεί μία μοίρα ή ολόκληρο τον Στόλο. Αν είναι αναγκαίος ένας ναύσταθμος αρματαγωγών στον Αλμυρό Βόλου. Αν το Π.Ν. θα πρέπει να προσανατολιστεί αποκλειστικά και μόνο στην προμήθεια νέων πολεμικών πλοίων ή αν θα πρέπει να συμβεί αυτό σε συνδυασμό με την απόκτηση και μεταχειρισμένων μονάδων. Σημαντικές τριβές ανάμεσα στην ηγεσία του Ναυτικού και το ΓΕΕΘΑ υπήρξαν και την περίοδο των συζητήσεων για το ποια θα είναι η καλύτερη φρεγάτα για το Π.Ν., οι οποίες, όπως είναι γνωστό, οδήγησαν στην επιλογή της γαλλικής FDI.
Καθένα από αυτά τα ζητήματα έφερνε το ΓΕΕΘΑ και το Π.Ν. σε διαρκή σύγκρουση. Οπως γνωρίζει κάθε καλοπροαίρετος παρατηρητής, οι διαφωνίες αυτές σε επίπεδο στρατιωτικό δεν είναι απλώς συνήθεις, είναι ίσως και επιβεβλημένες. Σε σοβαρά ζητήματα που άπτονται της εθνικής ασφάλειας δεν μπορεί να υπάρξει μία και μόνη αλήθεια, και μάλιστα δίχως συζήτηση. Σε αυτή την εσωτερική συζήτηση ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος ουσιαστικά δεν παρενέβη ποτέ καθοριστικά.
kathimerini.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου