Η 60η επέτειος της άσκησης Cambrian Patrol ήταν πραγματικά το κάτι άλλο, οι Βρετανοί τα έδωσαν όλα ώστε να είναι μια πραγματικά αξέχαστη επέτειος, τουλάχιστον για εμάς σίγουρα ήταν.
Για την ιστορία, το 1959 μια ομάδα Ουαλών εφέδρων που επιθυμούσαν να παραμείνουν έτοιμοι για περίπτωση που η πατρίδα τους χρειαζόταν, ξεκίνησε μιας άσκηση με ονομασία Cambrian march. Όταν ο στρατός κατάλαβε ότι είχε μεγάλη απήχηση την υιοθέτησε και νά’μαστε τώρα εδώ!
Ήταν η τέταρτη φορά, από το 2011, που συμμετείχε ελληνική αποστολή στην άσκηση. Η «Ομάδα Αναγνώρισης» της Μητροπολιτικής Λ.ΕΦ.Ε.Δ. είχε την τιμή να είναι αυτή που εκπροσώπησε και τις τέσσερις φορές τα ελληνικά χρώματα (2 Χάλκινα και 2 Ασημένια μετάλλια), αφού δυστυχώς, μέχρι στιγμής, ενδιαφέρον συμμετοχής από τον Ελληνικό Στρατό δεν υπήρξε. Ελπίζουμε να αλλάξει στο μέλλον αυτό, καθώς, όπως διαπιστώσαμε επί τόπου, όλες οι χώρες χρησιμοποιούν την άσκηση αυτή του Ηνωμένου Βασιλείου για να μάθουν, αλλά και να κάνουν δημόσιες σχέσεις (το ίδιο και οι Βρετανοί).
Έτσι, λοιπόν, ξεκινήσαμε αυτό το τεράστιο έργο της προετοιμασίας που μας κόστισε παρά πολύ, τόσο σε χρήμα όσο και σε κόπο. Οι οικογένειες μας ξέχασαν, τουλάχιστον το τελευταίο τρίμηνο πριν την άσκηση, αφού επιδιώκαμε και βρισκόμασταν δυο-τρεις φορές την εβδομάδα για 2-3 ώρες πορείας 15 χλμ μετά φόρτου 30 και παραπάνω κιλών, προασκήσεις, συντονιστικές λεπτομέρειες και διάφορα άλλα. Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να «ανταγωνιστούμε» τις επαγγελματικές στρατιωτικές ομάδες που προετοιμάζονταν επί ένα χρόνο; Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να αναφέρω τα εξής: Οι ομάδες που ασκήθηκαν – διαγωνίστηκαν φέτος ήταν πολύ πιο ανεβασμένες από τα προηγούμενα έτη. Σταδιακά, από το 2011 και μετά, παρατηρήσαμε ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα˙ όλες οι χώρες, επιδιώκοντας την προβολή και την αίγλη, στέλνουν πραγματικά τους καλύτερους, το βλέπουν δηλαδή ως ευκαιρία προβολής ισχύος και επιπέδου των ενόπλων τους δυνάμεων. Σε συζητήσεις που είχαμε με διαφόρους Mission Manager,και όχι μόνο, όλοι έλεγαν το ίδιο πράγμα δηλαδή ότι επιλέχτηκαν μετά από διαγωνισμό στην Ταξιαρχία τους και έπειτα ανταγωνίστηκαν τις άλλες Ταξιαρχίες... Οι Ισπανοί καταδρομείς για παράδειγμα (επίσης ασημένιο μετάλιο), με τους οποίους είχαμε την χαρά να πιούμε μια μπύρα μαζί τους στην περίφημη pub “Prince of Wales” στην Οξφόρδη, μας είπαν ότι κριτήριο για την επιλογή τους ήταν 120 χλμ πορείας με όλα τα αντικείμενα που γνώριζαν ότι μπορεί να συναντήσουν˙ μάλιστα μελέτησαν όλα τα βιντεάκια στο youtube, μέσα σε αυτά και τα δικά μας(!), με αποτέλεσμα να μας γνωρίσουν όταν εισήρθαμε στην pub, λόγω της χαρακτηριστικής γενειάδας του 2iC, βοηθού περιπολάρχη. Σύμφωνα πάντα με τον Mission Manager, τους τελευταίους τρεις μήνες ήταν συνέχεια μαζί και ασχολούταν επί 8ωρη βάση μόνο με τα της άσκησης!
Κάτι άλλο που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο είναι ότι οι περισσότερες χώρες ζήτησαν, μέσω ΑΚΑΜ, ό,τι εγχειρίδιο-πληροφορίες (TAM- tactical aid memoire) χρησιμοποιούν και μπορούσαν να στείλουν οι ένοπλες δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου. Για παράδειγμα, οι ειδικές δυνάμεις της Χιλής που έκαναν παρέα με την ομάδα υποστήριξής μας, που παρέμενε στο Sennybridge κατά την διάρκεια που εμείς ασκούμασταν, μας είπαν ότι έλαβαν 250 φωτογραφίες οχημάτων-οπλικών συστημάτων κλπ, εκ των οποίων οι 10 ζητήθηκαν να αναγνωριστούν σε συγκεκριμένο ΣΤΕΚ. Πολλές χώρες ενόπλων δυνάμεων χαμηλότερου επιπέδου (όπως οι Σκοπιανοί πέρυσι και, για να μην παρεξηγηθώ, εννοώ χώρες που δεν έχουν επίπεδο οργάνωσης, όπως π.χ. οι βορειο-ευρωπαϊκές χώρες), ζήτησαν και πέτυχαν να μετασταθμεύσουν για ένα μήνα πριν την άσκηση, ώστε να εκπαιδευτούν από τους Βρετανούς σε όλα τα αντικείμενα, οπότε τους έγιναν γνωστές οι διαδικασίες που έπρεπε να ακολουθηθούν (π.χ. στο CBRN). Εμείς όλα αυτά δεν τα είχαμε. Έφτασαν στο σημείο, στην προσπάθεια να ενεργοποιήσουν την ελληνική επίσημη πλευρά, μετά το μετάλλιο, να κάνουν tag από την επίσημη σελίδα του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης του Ηνωμένου Βασιλείου, στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο, ακόμα και οι Βρετανοί δηλαδή δεν μπορούσαν άλλο αυτή την κατάσταση…
13rd AIR ASSAULT SUPPORT REGIMENT (RLC)
Μας φιλοξένησε το 13ο Σύνταγμα Υποστήριξης Αεραποβάσεων, αλεξιπτωτιστές οι περισσότεροι, με έδρα το Colchester (από εκεί ξεκίνησαν οι αερομεταφερόμενες δυνάμεις για την Νορμανδία στον Β΄.Π.Π.), όπου βρίσκεται η 16η Ταξιαρχία Αεροπορικής Εφόδου (16th AIR ASSAULT BRIGADE). Εκεί ανήκουν και οι PARA΄S (Μοίρες Αλεξιπτωτιστών), με εξαίρεση ένα Para (1ο αν δεν κάνω λάθος), που μεταστάθμευσε στην έδρα των ειδικών δυνάμεων, αφού αποτελεί πλέον την υποστήριξη στις ειδικές επιχειρήσεις (SAS, SBS, SRR).
Είναι παράδοση της Cambrian Patrol, οι Mονάδες που κατεβάζουν περίπολα (γιατί επιθυμούσαν ή γιατί διατάχτηκαν), να φιλοξενούν και μία περίπολο overseas (φέτος ήμασταν 34 από ισάριθμες χώρες από ένα σύνολο 130 περιπόλων). Η φιλοξενία που δεχτήκαμε μας άφησε υποχρεωμένους. Καταρχήν το στρατόπεδο ήταν τεράστιο, φιλοξενούσε 5.000 άτομα περίπου και είχε τα πάντα. Στρατωνιστήκαμε στο Officers Mess, ένα τεράστιο κτίριο, γεμάτο παράδοση και ιστορία από τους αμέτρητους πολέμους και μάχες που συμμετείχε η Ταξιαρχία. Έλαβε ο καθένας το δωμάτιο του, πράγμα πρωτόγνωρο για εμάς, αφού έχουμε μάθει να στοιβαζόμαστε σε διώροφα κρεβάτια. Αυτό που πραγματικά μας έβγαλε από τα νερά μας ήταν ότι στο φαγητό μας σέρβιραν και ήταν πάνω από το κεφάλι μας σερβιτόροι, καθώς, όπως προανέφερα, τρώγαμε στην Λέσχη Αξιωματικών, μαζί με τους Αξιωματικούς της 16ης… Πολυτέλεια, λόγω της λογικής των Άγγλων να μας ικανοποιήσουν˙ να τονίσω δε ότι κάτω από Warrant Officer απαγορεύονταν η είσοδος στο κτίριο! Τέτοια τιμή μας έκαναν! Βέβαια, οι πιο πολλοί αξιωματικοί, και όχι μόνο, γνώριζαν ότι αποτελούμε μια ομάδα με μεγάλες δυνατότητες και μας αποκαλούσαν “The Golden Team”.Όσον αφορούσε το αίτημα μας να χρεωθούμε διόπτρες αυτό ικανοποιήθηκε απόλυτα αφού όταν παραλάβαμε τον οπλισμό μας έβγαλαν να μας χρεώσουν 8 Δ.Ν.Ο.δλδ μια για κάθε άντρα ,έτσι λειτουργούν οι ομάδες μάχης πεζικού εκεί ! μου ήρθε να βάλω τα κλάματα ,τελικά χρεωθήκαμε 2 μετά από δική μου παρέμβαση ,μια θερμικής απεικόνισης επί όπλου και μια παθητικού τυπου,ενισχυσης αστρικού φωτός επί κεφαλής.
H ΑΣΚΗΣΗ
Το βράδυ 11 προς ξημερώματα 12 Οκτωβρίου, ξεκινήσαμε από την Οξφόρδη, για να μεταβούμε στο StartEx, ένα σχολείο στην κωμόπολη Fairfach της Ουαλίας. Η ατυχία χτύπησε την πόρτα του οικοδεσπότη μας Υπολοχαγού Chris, αφού το λεωφορειάκι (leasing του Βρετανικού στρατού), που μετέφερε την ομάδα του, ακινητοποιήθηκε αυτόματα, έχοντας συμπληρώσει 1.500 χλμ χωρίς service. Έτσι, πάει το ραντεβού των 04:15 για την περίπολό του, έπρεπε αναγκαστικά να περιμένουν μεταφορά. Συνεχίσαμε, συνοδεία του Υπολοχαγού, που δεν μας άφηνε μόνους για κανένα λόγο και φτάσαμε έγκαιρα στο ραντεβού. Στο σημείο ζυγιστήκαμε (εξάρτυση-σάκος μακράς διαβίωσης), μας χορηγήθηκε χάρτης ασκήσεως (επειδή η άσκηση ήταν στην ένωση τριών χαρτών, έφτιαξαν έναν ενιαίο χάρτη με τις περιοχές που θα κινούμασταν, που γενικά ήταν η περιοχή του BRECON BEACONS, νοτιοδυτικά του SEN.T.A.). Εεπίσης, μας χορήγησαν εγχειρίδια για διαχείριση ατόμων που έχουν υποστεί αφυδάτωση, εξάντληση, υποθερμία, κρυοπαγήματα και σιγουρεύτηκαν, για ακόμα μια φορά, ότι κατανοούμε τι πρέπει να κάνουμε, σε περίπτωση που κάτι τέτοιο συμβεί. Μετά την απώλεια των SAS στην ίδια περιοχή πριν μερικά χρόνια και την καταδίκη των υπεύθυνων αξιωματικών, «φυσάνε» δικαίως και το γιαούρτι…
Στη συνέχεια, μας επιθεώρησαν, σύμφωνα με το Kit List, και εφαρμόσαμε κάποιες NSPs (Normal Safety Precautions). Μετά, η ομάδα μας, μαζί με μια βρετανική ομάδα, προχώρησαν για έλεγχο υλικών. Η ομάδα βρέθηκε χωρίς ελλείψεις, βάσει των kit list της διοργάνωσης, και ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η υγειονομική συλλογή που προκάλεσε τον θαυμασμό του ελεγκτή, ο οποίος μας είπε χαρακτηριστικά: “You’ve got a whole trauma kit there¨!
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ www.lefed.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου