Μετά από τρία χρόνια συνεχούς και αδειαλήπου μελέτης και σπάζοντας κάθε δικαστικό ρεκόρ βραδύτητας, για την έκδοση απόφασης, το ΣτΕ, κατάφερε να εκδώσει την υπ΄ αριθμ. 248/2020, απόφαση σταθμό, για τα Μετοχικά Ταμεία Στρατού, που αφορούσε τον επανυπολογισμό χορηγηθέντος μερίσματος, μερισματούχου του ΜΤΣ
Η μεγάλη περιπέτεια ξεκίνησε στις 4-5-2007, όταν η μερισματούχος υπέβαλε αίτηση αναίρεσης στο ΣτΕ της υπ’ αριθμ. 3398/2006 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2017, το ΣτΕ συνεδρίασε για να δικάσει, την υποβληθείσα αίτηση αναίρεσης.
Στις 17 Φεβρουαρίου, του σωτήριου έτους 2020 εκδόθηκε, η πολυπόθητη απόφαση, με απόρριψη του αιτήματος για τον επανυπολογισμό του χορηγουμένου μερίσματος.
Μετά από την παρακάτω απόφαση του ΣτΕ το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα είναι: Αφού τα Μετοχικά Ταμεία Στρατού διέπονται από ιδιαίτερη νομοθεσία, η οποία είναι αυτοτελής εν σχέσει προς την συνταξιοδοτική του Δημοσίου, τότε γιατί το Ελληνικό Κράτος Δικαίου, έχει επιβάλει, με τον νόμο 4093/2012, ποσοστό κρατήσεων, που αποδίδονται στο Υπουργείο οικονομικών;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
ΜΤΣ.
Το χορηγούμενο στους μόνιμους εν ενεργεία αξιωματικούς του στρατού Ξηράς, μέρισμα υπολογίζεται βάσει υπηρεσιακών και μισθολογικών δεδομένων που συντρέχουν κατά την ημέρα εξόδου του δικαιούχου από την υπηρεσία. Το Ταμείο δεν υποχρεούται σε επανυπολογισμό χορηγηθέντος μερίσματος βάσει μεταβολών που οφείλονται στην εφαρμογή άλλων διατάξεων της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας. Η μη επέκταση των ευνοϊκών συνταξιοδοτικών διατάξεων περί διαρκούς αναπροσαρμογής των συντάξεων που λαμβάνουν οι παθόντες εν υπηρεσία στρατιωτικοί και μετά την έξοδο από την υπηρεσία και ως προς τον υπολογισμό του μερίσματος, δεν αποτελεί δυσμενή ή αδικαιολόγητη διάκριση. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 3398/2006 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών)
Αριθμός 248/2020
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Α΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 11 Δεκεμβρίου 2017, με την εξής σύνθεση: Μ. Καραμανώφ, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Ο. Ζύγουρα, Τ. Κόμβου, Σύμβουλοι, Β. Ανδρουλάκης, Αικ. Ρωξάνα, Πάρεδροι. Γραμματέας η Β. Κατσιώνη.
Για να δικάσει την από 2 Μαΐου 2007 αίτηση:
της ……… χήρας …………, κατοίκου ……… Αττικής (………), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Νικόλαο Αναγνωστόπουλο (Α.Μ. ………), που τον διόρισε στο ακροατήριο,
κατά του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (Μ.Τ.Σ.), που εδρεύει στην Αθήνα (Κολοκοτρώνη 13), το οποίο παρέστη με τον δικηγόρο Δημήτριο Κουκουράκη (Α.Μ. ………), που τον διόρισε με πληρεξούσιο.
Με την αίτηση αυτή η αναιρεσείουσα επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθμ. 3398/2006 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Β. Ανδρουλάκη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο της αναιρεσείουσας, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο του αναιρεσίβλητου Ταμείου, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο
1. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, για την άσκηση της οποίας έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο (3799621-3/4-5-2007 ειδικά έντυπα γραμμάτια παραβόλου), ζητείται η αναίρεση της 3398/2006 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία συνεκδικάστηκαν αντίθετες εφέσεις των ήδη διαδίκων κατά της 15287/2004 αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και η μεν έφεση του αναιρεσείουσας απορρίφθηκε, η δε έφεση του Ταμείου έγινε δεκτή και ακολούθως η πρωτόδικη απόφαση εξαφανίστηκε κατά το μέρος που ακύρωσε την από 18-3-2002 απόφαση του Δ.Σ. του Ταμείου και αναγνώρισε (η πρωτόδικη απόφαση) ότι τα μηνιαία μερίσματα που η αναιρεσείουσα εδικαιούτο ως χήρα στρατιωτικού αποβιώσαντος εν υπηρεσία, έπρεπε να υπολογιστούν επί του συντάξιμου μισθού που προσδιορίστηκε με την 549/2002 απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
2. Επειδή, στο άρθρο 1 του α.ν. 559/1937 (Α’ 107), ορίζεται ότι: «Η αποστολή του μετοχικού ταμείου στρατού, αποτελούντος νομικόν πρόσωπον δημοσίου δικαίου, είναι διττή:
1) Η οικονομική ενίσχυσις των μετοχών και μερισματούχων αυτού δια της παροχής:
α) μερίσματος εις τους εξερχομένους του στρατεύματος μετόχους του και τας ορφανικάς τούτων οικογένειας,
β) … γ) …». Περαιτέρω, στο άρθρο 4 του αυτού α.ν. ορίζεται ότι: «Μετόχοι του ταμείου (μόνιμοι εν ενεργεία αξιωματικοί και οπλίται και τούτοις αντιστοιχούντες και εξομοιούμενοι) εξερχόμενοι του στρατεύματος καθ’ όν τρόπον προβλέπουσιν οι σχετικοί νόμοι, μετά προηγούμενην συμπλήρωσιν εικοσεπενταετούς συνταξίμου υπηρεσίας και μετά τον θάνατον των αι οικογένειαί των, … , και εφ’ όσον ήθελον τύχει ισοβίου στρατιωτικής συντάξεως κατά τους εκάστοτε ισχύοντας περί στρατιωτικών συντάξεων νόμους, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων της νομοθεσίας του ταμείου, καθίστανται τη αιτήσει των δικαιούχοι μερίσματος εκ του ταμείου, δικαιούμενοι εκ των διανεμομένων ετησίων εσόδων των κάτωθι κατά βαθμόν μεριδίων:
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν αντιστρατήγου μερίδια 30.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν υποστρατήγου μερίδα 26.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν συνταγματάρχου μερίδια 23.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν αντισυνταγματάρχου μερίδια 21.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν ταγματάρχου μερίδια 19.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν λοχαγού μερίδια 15. …».
Εξ άλλου, στο άρθρο 1 του ν. 1105/1980 (Α’ 299) ορίζεται ότι:
«1. Δικαιούχοι μερίσματος τυγχάνουν οι κατά τας ισχύουσας διατάξεις μέτοχοι του Ταμείου, εφ’ όσον ήθελαν δικαιωθή στρατιωτικής συντάξεως. Μετά τον θάνατον τούτων, δικαιούχοι μερίσματος καθίστανται αι οικογένειαι αυτών, ίδιαι ή πατρικαί, εφ’ όσον έτυχαν συντάξεως δια τον θανόντα … 2. Ως χρόνος μετοχικής σχέσεως δια την θεμελίωσιν των δικαιωμάτων των μετόχων και των οικογενειών αυτών, λογίζεται ο εν τη οικεία πράξει κανονισμού συντάξεως αναφερόμενος χρόνος συνταξίμου υπηρεσίας, ο υπολογιζόμενος δια τον κανονισμόν της συντάξεως». Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 1106/1980 (Α’ 301) ορίζεται ότι: «Στρατιωτικοί των ενόπλων Δυνάμεων ...... μέτοχοι και μερισματούχοι των Μετοχικών Ταμείων Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, εξελθόντες ή εξερχόμενοι της ενεργού υπηρεσίας από 10 Ιουν. 1974 και εντεύθεν, ως και αι χηρεύουσαι οικογένειαι αυτών, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων της νομοθεσίας του οικείου Μετοχικού Ταμείου, δικαιούνται μερίσματος, μετά των επ’ αυτού προσαυξήσεων και λοιπών παροχών του βαθμού, τον οποίον έφεραν και με τον οποίον εμισθοδοτούντο ή του βαθμού του οποίου τας αποδοχάς ελάμβαναν κατά την έξοδόν των εκ της υπηρεσίας. Το επί του μερίσματος δικαίωμα των ήδη εξελθόντων της υπηρεσίας μερισματούχων, ως και των χηρευουσών οικογενειών αυτών άρχεται από της ημερομηνίας από της οποίας άρχεται και το επί της συντάξεως δικαίωμα αυτών».
1) Η οικονομική ενίσχυσις των μετοχών και μερισματούχων αυτού δια της παροχής:
α) μερίσματος εις τους εξερχομένους του στρατεύματος μετόχους του και τας ορφανικάς τούτων οικογένειας,
β) … γ) …». Περαιτέρω, στο άρθρο 4 του αυτού α.ν. ορίζεται ότι: «Μετόχοι του ταμείου (μόνιμοι εν ενεργεία αξιωματικοί και οπλίται και τούτοις αντιστοιχούντες και εξομοιούμενοι) εξερχόμενοι του στρατεύματος καθ’ όν τρόπον προβλέπουσιν οι σχετικοί νόμοι, μετά προηγούμενην συμπλήρωσιν εικοσεπενταετούς συνταξίμου υπηρεσίας και μετά τον θάνατον των αι οικογένειαί των, … , και εφ’ όσον ήθελον τύχει ισοβίου στρατιωτικής συντάξεως κατά τους εκάστοτε ισχύοντας περί στρατιωτικών συντάξεων νόμους, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων της νομοθεσίας του ταμείου, καθίστανται τη αιτήσει των δικαιούχοι μερίσματος εκ του ταμείου, δικαιούμενοι εκ των διανεμομένων ετησίων εσόδων των κάτωθι κατά βαθμόν μεριδίων:
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν αντιστρατήγου μερίδια 30.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν υποστρατήγου μερίδα 26.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν συνταγματάρχου μερίδια 23.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν αντισυνταγματάρχου μερίδια 21.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν ταγματάρχου μερίδια 19.
Οι λαμβάνοντες σύνταξιν λοχαγού μερίδια 15. …».
Εξ άλλου, στο άρθρο 1 του ν. 1105/1980 (Α’ 299) ορίζεται ότι:
«1. Δικαιούχοι μερίσματος τυγχάνουν οι κατά τας ισχύουσας διατάξεις μέτοχοι του Ταμείου, εφ’ όσον ήθελαν δικαιωθή στρατιωτικής συντάξεως. Μετά τον θάνατον τούτων, δικαιούχοι μερίσματος καθίστανται αι οικογένειαι αυτών, ίδιαι ή πατρικαί, εφ’ όσον έτυχαν συντάξεως δια τον θανόντα … 2. Ως χρόνος μετοχικής σχέσεως δια την θεμελίωσιν των δικαιωμάτων των μετόχων και των οικογενειών αυτών, λογίζεται ο εν τη οικεία πράξει κανονισμού συντάξεως αναφερόμενος χρόνος συνταξίμου υπηρεσίας, ο υπολογιζόμενος δια τον κανονισμόν της συντάξεως». Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 1106/1980 (Α’ 301) ορίζεται ότι: «Στρατιωτικοί των ενόπλων Δυνάμεων ...... μέτοχοι και μερισματούχοι των Μετοχικών Ταμείων Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, εξελθόντες ή εξερχόμενοι της ενεργού υπηρεσίας από 10 Ιουν. 1974 και εντεύθεν, ως και αι χηρεύουσαι οικογένειαι αυτών, συντρεχουσών και των λοιπών προϋποθέσεων της νομοθεσίας του οικείου Μετοχικού Ταμείου, δικαιούνται μερίσματος, μετά των επ’ αυτού προσαυξήσεων και λοιπών παροχών του βαθμού, τον οποίον έφεραν και με τον οποίον εμισθοδοτούντο ή του βαθμού του οποίου τας αποδοχάς ελάμβαναν κατά την έξοδόν των εκ της υπηρεσίας. Το επί του μερίσματος δικαίωμα των ήδη εξελθόντων της υπηρεσίας μερισματούχων, ως και των χηρευουσών οικογενειών αυτών άρχεται από της ημερομηνίας από της οποίας άρχεται και το επί της συντάξεως δικαίωμα αυτών».
Επειδή, στο άρθρο 26 του ισχύοντος, κατά τον κρίσιμο χρόνο, Κώδικα Στρατιωτικών και Πολιτικών Συντάξεων (π.δ. 1041/1979, Α΄ 292), το οποίο ευρίσκεται στο Τμήμα Β΄ του Κώδικα, που τιτλοφορείται «Στρατιωτικαί συντάξεις» ορίζεται ότι: «1. Ο μόνιμος στρατιωτικός δικαιούται εις σύνταξιν: α) ... ε) Εάν απομακρυνθεί οπωσδήποτε των τάξεων ως καταστάς σωματικώς ή διανοητικώς ανίκανος συνεπεία τραύματος ή νοσήματος προελθόντος προδήλως και αναμφισβητήτως εξ αιτίας της υπηρεσίας ... 2. ...» και στο άρθρο 34 ότι: «1. Ως μισθός, επί τή βάσει τού οποίου κανονίζεται η σύνταξις, λαμβάνεται ποσοστόν επί του μηνιαίου μισθού ενεργείας τού οριζομένου υπό των εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων και ανήκοντος εις τον βαθμόν ον έφερε άμα δέ και ύφ’ ον εμισθοδοτείτο ο στρατιωτικός κατά την εξοδόν του εκ της υπηρεσίας. 2. Διά την εφαρμογήν της προηγουμένης παραγράφου, ως μισθός νοείται ο εκάστοτε βασικός μισθός ενεργείας μετά της τυχόν προσαυξήσεως διά του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, ως και της τυχόν από 1.1.1981 παρεχομένης τοιαύτης λόγω ευδοκίμου παραμονής. … 3. … 17. Ως μισθός για τον κανονισμό της σύνταξης του στρατιωτικού, ο οποίος, κατά την εκτέλεση υπηρεσίας που συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο, καθίσταται πλήρως ανίκανος για εργασία και δεν μετατάσσεται για την αιτία αυτή σε ειδικές καταστάσεις διαθεσιμότητας, αποστρατείας ή υπηρεσίας γραφείου, λαμβάνεται υπόψη ο μισθός του προκαταληκτικού βαθμού, στον οποίο θα εξελίσσονταν μισθολογικά ή βαθμολογικά, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κατά το χρόνο του παθήματος, προσαυξημένος με το επίδομα χρόνου υπηρεσίας και τυχόν ευδόκιμης παραμονής, που αντιστοιχεί σε τριακονταπενταετή πραγματική υπηρεσία ο βαθμός αυτός σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι ανώτερος του: …». Περαιτέρω, ο ίδιος Κώδικας στο μεν άρθρο 45 ορίζει ότι: «1. Διά τούς εξερχομένους της υπηρεσίας, συνεπεία νόσου ή τραύματος προελθόντος προδήλως και αναμφισβητήτως εξ αιτίας της υπηρεσίας, η σύνταξις κανονίζεται επί τη βάσει του ποσοστού της ανικανότητος του παθόντος και του συνταξίμου μηνιαίου μισθού, του καθοριζομένου υπό του άρθρου 34 τού παρόντος ... 2. ...
4. Η, κατά τας κειμένας διατάξεις, σύνταξις των εν υπηρεσία τραυματιζομένων στρατιωτικών εν γένει και απομακρυνομένων της υπηρεσίας εκ του λόγου τούτου και των οικογενειών των εκ τούτων φονευομένων προσαυξάνεται κατά 20 %. Ως παθόντες, κατά την έννοιαν του προηγουμένου εδαφίου, θεωρούνται οι τραυματισθέντες ή φονευθέντες εν υπηρεσία συνεπαγομένη επηυξημένου κινδύνου ή εξ απροόπτου συμβάντος ... 5. Η σύνταξη που παρέχεται κατά τις διατάξεις του άρθρου αυτού στους αξιωματικούς ... που εξέρχονται της υπηρεσίας λόγω τραύματος ή νοσήματος που προήλθε προδήλως και αναμφισβητήτως εξαιτίας της υπηρεσίας τους, καθώς και στις οικογένειες όσων από αυτούς που έχουν φονευθεί ή πεθάνει, δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το 85%: α) αν πρόκειται για τους παθόντες ... β) αν πρόκειται για τις οικογένειες, της μηνιαίας σύνταξης που ανήκει κάθε φορά, ανάλογα με την περίπτωση, σε οικογένεια ομοιόβαθμου στρατιωτικού, που φονεύθηκε στον πόλεμο ή που πέθανε μετά την ανικανότητά του», στο δε άρθρο 48 ορίζει τα εξής: «1. Ως απονεμητέα σύνταξις εις τον εν υπηρεσία θανόντα, μετά την συμπλήρωσιν πενταετούς τουλάχιστον πραγματικής συνταξίμου υπηρεσίας, λογίζεται η οριζομένη εις τα άρθρα 42, 43 και 44. 2. Ως απονεμητέα σύνταξις εις τον εν υπηρεσία αποβιώσαντα, υπό τους όρους της περιπτ. ε΄ της παρ. 1 τον άρθρου 26, λογίζεται η οριζομένη εις την επομένην παράγραφον, μειουμένη, όσον αφορά την κατά το τρίτον εδάφιον αυτής εξέλιξιν, κατά ένα βαθμόν.
3. Ως απονεμητέα σύνταξις εις τον εν υπηρεσία δολοφονηθέντα ... λογίζεται η ανήκουσα εις τον κατά το επόμενον εδάφιον βαθμόν και αντιστοιχούσα εις τριακονταπενταετή πραγματικήν υπηρεσίαν, συνυπολογιζομένης, εάν συντρέχει περίπτωσις, και της κατά το άρθρον 43 προσαυξήσεως. Ως βαθμός, επί τη βάσει του οποίου καθορίζεται η κατά το προηγούμενον εδάφιον απονεμητέα σύνταξις, λαμβάνεται υπ’ όψιν ο βαθμός τον οποίον έφερεν ή υφ’ ον εμισθοδοτείτο ο δολοφονηθείς, κατά τον χρόνον του θανάτου του, από δε της συμπληρώσεως του προς προαγωγήν εις έκαστον των επομένων βαθμών απαιτουμένου χρόνου, ο βαθμός εις ον θα εξελίσσετο ούτος βαθμολογικώς ή μισθολογικώς, βάσει των ισχυουσών κατά του χρόνου του θανάτου του διατάξεων, εάν ετέλει εν ενεργώ υπηρεσία. ... Ως αφετηρία, διά τον υπολογισμόν του προς προαγωγήν απαιτουμένου χρόνου, λαμβάνεται υπ’ όψιν χρονολογία, καθ’ ην ο δολοφονηθείς εκτήσατο τον βαθμόν, ον έφερεν, η δε συνεπεία της κατά τα ανωτέρω εξελίξεως αύξησις της συντάξεως ορίζεται πληρωτέα από της πρώτης του μηνός του επομένου της συμπληρώσεως του προς προαγωγήν απαιτουμένου εις έκαστον βαθμόν χρόνου, της ημερομηνίας ταύτης καθοριζομένης διά της κανονιζούσης την σύνταξιν πράξεως ή αποφάσεως του αποφασίζοντος ή δικαιοδοτούντος επί των συντάξεων οργάνου. 4. Ως απονεμητέα σύνταξη στο στρατιωτικό που πεθαίνει κατά την εκτέλεση υπηρεσίας ... λογίζεται αυτή, που ανήκει στο μισθό του βαθμού που ορίζεται στην παράγραφο 17 του άρθρου 34 του παρόντος, προσαυξημένο με επίδομα χρόνου υπηρεσίας και τυχόν επίδομα ευδοκίμου παραμονής, που αντιστοιχεί σε τριακονταπενταετή πραγματική υπηρεσία …».
4. Επειδή, από τον συνδυασμό των διατάξεων που μνημονεύθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις προκύπτει ότι το χορηγούμενο από το αναιρεσίβλητο μέρισμα, το οποίο δικαιούνται οι μόνιμοι εν ενεργεία αξιωματικοί του στρατού Ξηράς, υπολογίζεται επί τη βάσει υπηρεσιακών και μισθολογικών δεδομένων (βασικός μισθός, προσαύξηση ευδόκιμης παραμονής και επίδομα πολυετούς υπηρεσίας) τα οποία πράγματι συντρέχουν κατά την ημέρα της καθ’ οιονδήποτε τρόπο εξόδου του δικαιούχου από την υπηρεσία, χρόνος ο οποίος αποτελεί και τον χρόνο διακοπής της μετοχικής σχέσεως. Επομένως, δοθέντος ότι το αναιρεσίβλητο Ταμείο διέπεται από την προπαρατεθείσα ιδιαίτερη νομοθεσία, η οποία είναι αυτοτελής εν σχέσει προς την συνταξιοδοτική του Δημοσίου, ελλείψει δε ειδικότερης νομοθετικής προβλέψεως, τούτο δεν υποχρεούται σε επανυπολογισμό χορηγηθέντος μερίσματος επί τη βάσει μεταβολών των ως άνω δεδομένων, οι οποίες οφείλονται στην εφαρμογή άλλων, πλην των σχετικών με το ίδιο, διατάξεων της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας (πρβ. Σ.τ.Ε. 2897/2017 σχετικά με το εφ’ άπαξ βοήθημα που χορηγεί ο Ειδικός Λογαριασμός του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, Σ.τ.Ε. 1778/2013, 3556/2010 για το χορηγούμενο από το Μ.Τ.Π.Υ. μέρισμα και Σ.τ.Ε. 3327/2012 για το χορηγούμενο από το Μετοχικό Ταμείο Αεροπορίας μέρισμα).
Εξ άλλου, η επίκληση εκ μέρους της αναιρεσείουσας της νομολογίας του Δικαστηρίου τούτου, σύμφωνα με την οποία τα αρμόδια όργανα των χορηγούντων εφ’ άπαξ βοήθημα ή μηνιαίο μέρισμα Ταμείων δεσμεύονται από την πράξη κανονισμού συντάξεως, μεταξύ άλλων, ως προς τον βεβαιούμενο χρόνο υπηρεσίας και ως προς το ύψος του συντάξιμου μισθού και περαιτέρω ότι, αν ως προς ορισμένο ασφαλισμένο τα ανωτέρω θέματα καθοριστούν με οριστική απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τα όργανα των εν λόγω Ταμείων, προκειμένου να καθορίσουν τις παροχές προς τον ασφαλισμένο, δεσμεύονται, ως προς αυτά τα θέματα από την εν λόγω οριστική απόφαση, αφορά τον καθορισμό των προϋποθέσεων συνταξιοδοτήσεως που συντρέχουν κατά τον χρόνο αποχωρήσεως από την υπηρεσία και δεν έχει έδαφος εφαρμογής σε περιπτώσεις όπως η ένδικη κατά τις οποίες, λόγω της εφαρμογής ευνοϊκών διατάξεων της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας - που δικαιολογούνται από τις συνθήκες εξόδου από την υπηρεσία - επέρχεται για το μέλλον αναπροσαρμογή της συντάξεως και δεν προβλέπεται κάτι ειδικότερο στην νομοθεσία του Ταμείου.
Περαιτέρω, ο λόγος αναιρέσεως ότι η ερμηνεία της αναιρεσιβαλλομένης άγει σε δυσμενή διάκριση εις βάρος της ειδικής κατηγορίας των παθόντων εν υπηρεσία και, κατ’ επέκταση, της χήρας και των ορφανών τέκνων στρατιωτικών πεσόντων σε διατεταγμένη υπηρεσία σε σχέση με τους εν ζωή συνταξιοδοτουμένους στρατιωτικούς, και παραβιάζει την αρχή της ισότητας, καθώς και τις συνταγματικές διατάξεις για την προστασία της οικογένειας, είναι απορριπτέος διότι πρόκειται για δύο διαφορετικές κατηγορίες δικαιούχων. Μόνη δε η μη επέκταση των ευνοϊκών συνταξιοδοτικών διατάξεων περί διαρκούς αναπροσαρμογής των συντάξεων που λαμβάνουν οι συνταξιοδοτούμενοι παθόντες εν υπηρεσία στρατιωτικοί και μετά την έξοδο από την υπηρεσία και ως προς τον υπολογισμό του ενδίκου μερίσματος, δεν αποτελεί δυσμενή ή αδικαιολόγητη διάκριση (πρβ. Σ.τ.Ε. 2897/2017).
Τέλος, ο λόγος αναιρέσεως ότι παρά τον νόμο απορρίφθηκε ο λόγος εφέσεως ότι η αναιρεσείουσα εδικαιούτο μέρισμα Συνταγματάρχη, αφ’ ενός ως απαραδέκτως προβληθείς το πρώτον με την προσφυγή αφ’ ετέρου δε ως αβάσιμος είναι, εν όψει των ανωτέρω κριθέντων, επίσης απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι στηρίζεται στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι το χορηγούμενο από το αναιρεσίβλητο μέρισμα αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας.
7. Επειδή, με τα ανωτέρω δεδομένα η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
8. Επειδή, το Δικαστήριο εκτιμώντας τις περιστάσεις, απαλλάσσει την αναιρεσείουσα από την δικαστική δαπάνη του αναιρεσιβλήτου.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως,
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου και
Απαλλάσσει την αναιρεσείουσα από την δικαστική δαπάνη του Μετοχικού Ταμείου Στρατού.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 18 Δεκεμβρίου 2017
Η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας
Μ. Καραμανώφ Β. Κατσιώνη
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 17ης Φεβρουαρίου 2020.
Η Πρόεδρος του Α? Τμήματος Η Γραμματέας
Σπ. Χρυσικοπούλου Β. Κατσιώνη
Σ.Τ.
alexpanagisartas
alexpanagisartas
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου