Επιμέλεια Σπύρος Κουρκούμπας, Υπτγος ε.α., Μέλος του ΕΛΙΣΜΕ
Μεγάλο μέρος του ολλανδικού στρατού συγχωνεύεται με τον γερμανικό, μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει από το 2014 και προχωράει με... βήμα ταχύ. Δύο από τις τρεις μάχιμες ολλανδικές μεραρχίες έχουν ξεκινήσει και επισήμως τη διαδικασία να ενωθούν με τις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις.
Η 11η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία έχει περάσει υπό γερμανική διοίκηση από το 2014. Τώρα, στις 17 Μαρτίου, η 43η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία έγινε και επίσημα μέρος της 1ης Γερμανικής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας. Ο ολλανδικός στρατός έχει πλέον υπό τον έλεγχό του μόνο την 13η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία (διαβάστε ΕΔΩ την ανακοίνωση του ολλανδικού υπουργείου Άμυνας), τις ειδικές δυνάμεις, το υποστηρικτικό προσωπικό και τα αρχηγεία.
Αυτή είναι μια επαναστατική αλλαγή όχι μόνο για την Ολλανδία, αλλά και για την Ευρώπη και, ίσως, τον κόσμο ολόκληρο. Ανοίγει, ουσιαστικά, το δρόμο για μια νέα στρατιωτική δύναμη υπό γερμανική διοίκηση.
Ο αντιστράτηγος Μαρτ ντε Κρόιφ, διοικητής των ολλανδικών ενόπλων δυνάμεων, έκανε λόγο για μια συνεργασία «μοναδική παγκοσμίως, τόσο στον τρόπο όσο και στο επίπεδο στο οποίο ενσωματωνόμαστε».
Δύναμη και... οικονομία
Τα δύο κράτη επεκτείνουν τη συνεργασία τους και στη θάλασσα. Η Γερμανία και η Ολλανδία θα μοιράζονται το μεγαλύτερο και πιο ακριβό πλοίο του ολλανδικού ναυτικού, το Karel Doorman. Το πλοίο είναι σχεδιασμένο για πολλαπλές χρήσεις, αλλά κυρίως μπορεί να μεταφέρει και να αποβιβάζει στρατιώτες. Μπορεί να αποβιβάσει βαρύ εξοπλισμό και έχει χώρο ακόμη και για ελικόπτερα. Το γερμανικό θαλάσσιο τάγμα, περίπου 800 στρατιώτες με ειδίκευση στην θαλάσσια προστασία, εξουδετέρωση ναρκών και επιβίβαση σε πλοία, θα απορροφηθεί από το ολλανδικό ναυτικό. Και οι δύο χώρες εξετάζουν το ενδεχόμενο μια γερμανική μονάδα αεράμυνας να συνενωθεί με μια ολλανδική μονάδα (Διαβάστε ΕΔΩ την ανακοίνωση από το γερμανικό υπουργείο Άμυνας).
Με τις συμφωνίες αυτές η Γερμανία επεκτείνει τις δυνατότητες του στρατού της, ενώ η Ολλανδία μειώνει τα κόστη. Τα έξοδα του Karel Doorman ήταν τόσα μεγάλα που οι Ολλανδοί δεν μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν κατάλληλα. Με τη συμφωνία οι Γερμανοί βοηθούν στην αποπληρωμή και η Γερμανία αποκτά μεγάλες δυνατότητες σε αμφίβιες δυνάμεις.
Από ολλανδικής πλευράς, η οικονομική στενότητα είναι ο λόγος πίσω από αυτή τη συνεργασία με τη Γερμανία. Οι αμυντικές τος δαπάνες έχουν μειωθεί από το 2,5% του ΑΕΠ στο 1,2%. Το 2011 ο ολλανδικός στρατός κατήργησε σταδιακά όλες τις μονάδες με τανκς. Από τότε αποφάσισαν πως χρειάζονται ακόμη τανκς, αλλά δεν θέλουν να πληρώνουν για αυτά. Έτσι εκτίμησαν ότι το να έχουν ένα τάγμα τεθωρακισμένων υπό γερμανική διοίκηση είναι καλύτερο από το να μην έχουν καθόλου τανκς. Το γερμανικό θαλάσσιο τάγμα είναι υπό ολλανδική διοίκηση, συνεπώς αυτή η συνεργασία περιλαμβάνει και τις δύο χώρες, αν και οι Γερμανοί έχουν το πάνω χέρι.
Σημειωτέον ότι γερμανικά στρατεύματα που ελέγχονται από τους Ολλανδούς δεν έχουν το δικαίωμα να αναπτυχθούν χωρίς έγκριση από το γερμανικό κοινοβούλιο. Το συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας έχει αποφασίσει ότι ο γερμανικός στρατός μπορεί να κινητοποιηθεί μόνο μετά από απόφαση της Μπούντεσταγκ και αυτό ισχύει ακόμη και για τις μονάδες που βρίσκονται υπό άλλες δυνάμεις.
Η γερμανική εφημερίδα Sachsische Zeitung αναφέρει ότι «σε όλες τις προηγούμενες συνεργασίες είχε συμφωνηθεί πως όλες οι στρατιωτικές ενέργειες θα υπόκεινται σε ελέγχους από τους εθνικούς θεσμούς. Για παράδειγμα το Θαλάσσιο Τάγμα του γερμανικού ναυτικού θα μπορούσε να εμπλακεί μόνο μετά από έγκριση της γερμανικής βουλής».
Μόνο η αρχή
Το Βερολίνο, πάντως, δεν φαίνεται διατεθειμένο να σταματήσει στη συνεργασία με την Ολλανδία. Ξεκίνησε ήδη ενέργειες για αντίστοιχες συμφωνίες με την Πολωνία, ενώ η Τσεχία έχει ζητήσει αρκετές φορές από τη Γερμανία μια αντίστοιχη συμφωνία, ενώ ζητά μια από τις τεθωρακισμένες ταξιαρχίες της να απορροφηθεί στον γερμανικό σταθμό.
Η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λέιντεν, δηλώνει ότι θέλει να δημιουργήσει έναν ευρωπαϊκό σταθμό με αυτόν τον τρόπο. Τον Φεβρουάριο ανακοίνωσε ότι «την επόμενη χρονιά θα δημιουργήσουμε μια πολυεθνική μηχανοκίνητη μεραρχία».
«Η μονάδα θα μπορούσε να έχει έως και 20.000 στρατιώτες και θα μπορεί να τεθεί σε λειτουργία το 2021 και θα είναι ο πυρήνας ενός ευρωπαϊκού στρατού» σημειώνει η Die Welt.
Τον Φεβρουάριο η ντερ Λέιντεν αποκάλεσε τη συνεργασία ένα «χαρακτηριστικό παράδειγμα δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής αμυντικής ένωσης». Τον περασμένο μήνα ο αντιστράτηγος Ντίτερ Βάρνεκε έδωσε μια ομιλία στην οποία χαρακτήρισε την γερμανο-ολλανδική συνεργασία ως ένα μοντέλο για περαιτέρω ενοποίηση όλων των ευρωπαϊκών στρατών.
Ο Γερμανικός Τύπος βλέπει ακριβώς το ίδιο. «Εργαστήριο για έναν ευρωπαϊκό στρατό» ήταν ο τίτλος σε ένα άρθρο της Die Welt. Σε ένα άλλο άρθρο υπήρχε ο τίτλος «Πως η φον ντερ Λέιντεν δημιουργεί τον Ευρωπαϊκό Στρατό».
Ο συντάκτης έγραφε χαρακτηριστικά «η φον ντερ Λέιντεν και η Τζανίν Χένις - Πλάσχαρτ (υπουργός Άμυνας της Ολλανδίας) παίζουν τον ρόλο των πρωτεργατών στο δρόμο προς ένα στρατό της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ευρωπαϊκός στρατός υπό γερμανική διοίκηση;
Από την αρχή η Γερμανία δεν έχει κρύψει πως βασικός στόχος αυτής της διμερούς συνεργασίας είναι ο δρόμος προς τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού. Άλλωστε, οι προσπάθειες για έναν ευρωπαϊκό στρατό έχουν αποτύχει συστηματικά.
Οι γερμανικές επιδιώξεις, πάντως, δείχνουν μια σαφή κατεύθυνση προς την ύπαρξη ενός στρατού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά υπό γερμανική διοίκηση και εποπτεία με τα επίσημα όργανα της ΕΕ να έχουν, μάλλον το ρόλο του παρατηρητή.
Η 11η αερομεταφερόμενη ταξιαρχία έχει περάσει υπό γερμανική διοίκηση από το 2014. Τώρα, στις 17 Μαρτίου, η 43η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία έγινε και επίσημα μέρος της 1ης Γερμανικής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας. Ο ολλανδικός στρατός έχει πλέον υπό τον έλεγχό του μόνο την 13η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία (διαβάστε ΕΔΩ την ανακοίνωση του ολλανδικού υπουργείου Άμυνας), τις ειδικές δυνάμεις, το υποστηρικτικό προσωπικό και τα αρχηγεία.
Αυτή είναι μια επαναστατική αλλαγή όχι μόνο για την Ολλανδία, αλλά και για την Ευρώπη και, ίσως, τον κόσμο ολόκληρο. Ανοίγει, ουσιαστικά, το δρόμο για μια νέα στρατιωτική δύναμη υπό γερμανική διοίκηση.
Ο αντιστράτηγος Μαρτ ντε Κρόιφ, διοικητής των ολλανδικών ενόπλων δυνάμεων, έκανε λόγο για μια συνεργασία «μοναδική παγκοσμίως, τόσο στον τρόπο όσο και στο επίπεδο στο οποίο ενσωματωνόμαστε».
Δύναμη και... οικονομία
Τα δύο κράτη επεκτείνουν τη συνεργασία τους και στη θάλασσα. Η Γερμανία και η Ολλανδία θα μοιράζονται το μεγαλύτερο και πιο ακριβό πλοίο του ολλανδικού ναυτικού, το Karel Doorman. Το πλοίο είναι σχεδιασμένο για πολλαπλές χρήσεις, αλλά κυρίως μπορεί να μεταφέρει και να αποβιβάζει στρατιώτες. Μπορεί να αποβιβάσει βαρύ εξοπλισμό και έχει χώρο ακόμη και για ελικόπτερα. Το γερμανικό θαλάσσιο τάγμα, περίπου 800 στρατιώτες με ειδίκευση στην θαλάσσια προστασία, εξουδετέρωση ναρκών και επιβίβαση σε πλοία, θα απορροφηθεί από το ολλανδικό ναυτικό. Και οι δύο χώρες εξετάζουν το ενδεχόμενο μια γερμανική μονάδα αεράμυνας να συνενωθεί με μια ολλανδική μονάδα (Διαβάστε ΕΔΩ την ανακοίνωση από το γερμανικό υπουργείο Άμυνας).
Με τις συμφωνίες αυτές η Γερμανία επεκτείνει τις δυνατότητες του στρατού της, ενώ η Ολλανδία μειώνει τα κόστη. Τα έξοδα του Karel Doorman ήταν τόσα μεγάλα που οι Ολλανδοί δεν μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν κατάλληλα. Με τη συμφωνία οι Γερμανοί βοηθούν στην αποπληρωμή και η Γερμανία αποκτά μεγάλες δυνατότητες σε αμφίβιες δυνάμεις.
Από ολλανδικής πλευράς, η οικονομική στενότητα είναι ο λόγος πίσω από αυτή τη συνεργασία με τη Γερμανία. Οι αμυντικές τος δαπάνες έχουν μειωθεί από το 2,5% του ΑΕΠ στο 1,2%. Το 2011 ο ολλανδικός στρατός κατήργησε σταδιακά όλες τις μονάδες με τανκς. Από τότε αποφάσισαν πως χρειάζονται ακόμη τανκς, αλλά δεν θέλουν να πληρώνουν για αυτά. Έτσι εκτίμησαν ότι το να έχουν ένα τάγμα τεθωρακισμένων υπό γερμανική διοίκηση είναι καλύτερο από το να μην έχουν καθόλου τανκς. Το γερμανικό θαλάσσιο τάγμα είναι υπό ολλανδική διοίκηση, συνεπώς αυτή η συνεργασία περιλαμβάνει και τις δύο χώρες, αν και οι Γερμανοί έχουν το πάνω χέρι.
Σημειωτέον ότι γερμανικά στρατεύματα που ελέγχονται από τους Ολλανδούς δεν έχουν το δικαίωμα να αναπτυχθούν χωρίς έγκριση από το γερμανικό κοινοβούλιο. Το συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας έχει αποφασίσει ότι ο γερμανικός στρατός μπορεί να κινητοποιηθεί μόνο μετά από απόφαση της Μπούντεσταγκ και αυτό ισχύει ακόμη και για τις μονάδες που βρίσκονται υπό άλλες δυνάμεις.
Η γερμανική εφημερίδα Sachsische Zeitung αναφέρει ότι «σε όλες τις προηγούμενες συνεργασίες είχε συμφωνηθεί πως όλες οι στρατιωτικές ενέργειες θα υπόκεινται σε ελέγχους από τους εθνικούς θεσμούς. Για παράδειγμα το Θαλάσσιο Τάγμα του γερμανικού ναυτικού θα μπορούσε να εμπλακεί μόνο μετά από έγκριση της γερμανικής βουλής».
Μόνο η αρχή
Το Βερολίνο, πάντως, δεν φαίνεται διατεθειμένο να σταματήσει στη συνεργασία με την Ολλανδία. Ξεκίνησε ήδη ενέργειες για αντίστοιχες συμφωνίες με την Πολωνία, ενώ η Τσεχία έχει ζητήσει αρκετές φορές από τη Γερμανία μια αντίστοιχη συμφωνία, ενώ ζητά μια από τις τεθωρακισμένες ταξιαρχίες της να απορροφηθεί στον γερμανικό σταθμό.
Η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λέιντεν, δηλώνει ότι θέλει να δημιουργήσει έναν ευρωπαϊκό σταθμό με αυτόν τον τρόπο. Τον Φεβρουάριο ανακοίνωσε ότι «την επόμενη χρονιά θα δημιουργήσουμε μια πολυεθνική μηχανοκίνητη μεραρχία».
«Η μονάδα θα μπορούσε να έχει έως και 20.000 στρατιώτες και θα μπορεί να τεθεί σε λειτουργία το 2021 και θα είναι ο πυρήνας ενός ευρωπαϊκού στρατού» σημειώνει η Die Welt.
Τον Φεβρουάριο η ντερ Λέιντεν αποκάλεσε τη συνεργασία ένα «χαρακτηριστικό παράδειγμα δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής αμυντικής ένωσης». Τον περασμένο μήνα ο αντιστράτηγος Ντίτερ Βάρνεκε έδωσε μια ομιλία στην οποία χαρακτήρισε την γερμανο-ολλανδική συνεργασία ως ένα μοντέλο για περαιτέρω ενοποίηση όλων των ευρωπαϊκών στρατών.
Ο Γερμανικός Τύπος βλέπει ακριβώς το ίδιο. «Εργαστήριο για έναν ευρωπαϊκό στρατό» ήταν ο τίτλος σε ένα άρθρο της Die Welt. Σε ένα άλλο άρθρο υπήρχε ο τίτλος «Πως η φον ντερ Λέιντεν δημιουργεί τον Ευρωπαϊκό Στρατό».
Ο συντάκτης έγραφε χαρακτηριστικά «η φον ντερ Λέιντεν και η Τζανίν Χένις - Πλάσχαρτ (υπουργός Άμυνας της Ολλανδίας) παίζουν τον ρόλο των πρωτεργατών στο δρόμο προς ένα στρατό της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ευρωπαϊκός στρατός υπό γερμανική διοίκηση;
Από την αρχή η Γερμανία δεν έχει κρύψει πως βασικός στόχος αυτής της διμερούς συνεργασίας είναι ο δρόμος προς τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού. Άλλωστε, οι προσπάθειες για έναν ευρωπαϊκό στρατό έχουν αποτύχει συστηματικά.
Οι γερμανικές επιδιώξεις, πάντως, δείχνουν μια σαφή κατεύθυνση προς την ύπαρξη ενός στρατού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά υπό γερμανική διοίκηση και εποπτεία με τα επίσημα όργανα της ΕΕ να έχουν, μάλλον το ρόλο του παρατηρητή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου