Χαρτογιακάδες ποιους κοροϊδεύετε;
Στην αριθμ.3167/5-3-2013 αναφορά του ο Βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος προς τη Βουλή με θέμα :«Γιατί πρέπει οι Εθελοντές Μακράς Θητείας(ΕΜΘ) να προάγονται ιεραρχικά σε βαθμούς αξιωματικών;»με επίκληση Συνταγματικών Επιταγών και Γενικών Αρχών του Κοινοτικού Δικαίου που επιτάσσουν σχετική νομοθετική ρύθμιση ίσης μεταχείρισης στην ιεραρχική εξέλιξη των Εθελοντών Μακράς Θητείας με τις Εθελόντριες υπαξκούς του Νόμου705/1977 και τους Εθελοντές Υπαξκούς άρθρου45 του Ν.Δ. 445/74, έλαβε την ακόλουθη απάντηση από τους αρμόδιους χαρτογιακάδες προς δικαιολόγηση της αδικαιολόγητης δυσμενούς διακριτικής μεταχείρισης των ΕΜΘ.
«Το γυναικείο στρατιωτικό προσωπικό, που κατατάχθηκε στις τάξεις των ΕΔ σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 705/1977 (ΦΕΚ Α' 279),προάγεται στους δικαιούμενους βαθμούς αξιωματικού, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 του Ν. 3257/2004 (ΦΕΚ Α' 143) και τις αντίστοιχες του Ν. 3883/2010 (ΦΕΚ Α' 167).
Οι οπλίτες με πενταετή υποχρέωση κατατάχθηκαν στις τάξεις των ΕΔ με άλλο νομοθετικό πλαίσιο και ειδικότερα με τις διατάξεις του Ν. 1513/1985. Με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 13 του Ν. 1848/89,μετά τη λήξη της πενταετούς υποχρέωσης τους, οι ΕΠΥ που επιθυμούν να παραμείνουν στις ΕΔ, εντάσσονται στο θεσμό των ΕΜΘ,μέχρι τη συμπλήρωση 35 ετών συντάξιμης υπηρεσίας και εξελίσσονται βαθμολογικά μέχρι το βαθμό του Ανθυπασπιστή.
Από τα προαναφερόμενα, προκύπτει σαφώς ότι το γυναικείο στρατιωτικό προσωπικό του Ν. 705/1977 και οι ΕΜΘ έχουν προσληφθεί με διαφορετικές διατάξεις νόμων και ακολουθούν αντίστοιχα διαφορετική βαθμολογική εξέλιξη, σύμφωνα με τις ειδικότερες διατάξεις νόμων που τους αφορούν».
Ποιουςκοροϊδεύετε μωρέ ανευθυνοϋπεύθυνοι κάνοντας γαργάρα ότι οι εθελόντριες με τον θεσμικό τους Νόμο 705/1977 είχαν καταληκτικό βαθμό Αρχιλοχίου –Αρχισμηνίου – Αρχικελευστού, ακολούθως με την παρ. 5 άρθρου 13 του Ν. 1848/89τις εντάξατε στον θεσμό των ΕΜΘ προκειμένου να αποκτήσουν καταληκτικό βαθμό ανθστού όπως οι ΕΜΘ και ακολούθως, με κραυγαλέα παραβίαση των παρ. 1 και 2 άρθρου 4 του Συντάγματος για ίση μεταχείριση, αφού προηγήθηκαν άλλες ευνοϊκές διατάξεις(άρθρο22 Ν. 2109/1992 και 2938/2001),με «σάλτο μορτάλε» που ήταν η παρ. 1 άρθρου 13 του Νόμου 3257/2004 οι νεότερες των ΕΜΘ εθελόντριες εντάχθηκαν στο σώμα των αξκών προαγόμενες σε καταληκτικό βαθμό Ταγματάρχη –Επισμηναγού – Πλωτάρχη;
Ποιουςκοροϊδεύετε μωρέ ενδεείς των στρατιωτικών θεμάτων, λιπαίνοντας σκόπιμα τη σύγχυση,δικαιολογούντες τη Συνταγματική εκτροπή με το ότι δήθεν οι εθελόντριες και οι ΕΜΘ προσλήφθηκαν με διαφορετικές διατάξεις και ακολουθούν διαφορετική βαθμολογική εξέλιξη ή ότι ανήκουν σε άλλη κατηγορία, αφού γνωρίζετε καλά ότι προσλήφθηκαν με τα ίδια τυπικά προσόντα,ασκούσαν τα ίδια υπηρεσιακά καθήκοντα κάτω από τις ίδιες νομικές και πραγματικές συνθήκες και οι εθελόντριες είχαν μάλιστα μικρότερη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη από τους ΕΜΘ;
Ποιουςκοροϊδεύετε, ξεπερνώνταςς τα όρια ανοχής, με βάναυση κατακρεούργηση της Συνταγματικής Επιταγής για Ίση Μεταχείριση των διοικούμενων και των Κανόνων Χρηστής Διοίκησης με την αιτιολογία που πλουτίζει την φαιδρολογία, ότι ο μεγάλος χρόνος παραμονής των ΕΜΘ για προαγωγή είναι αναγκαίος για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού του νομοθέτη που είναι η κάλυψη των αναγκών των ΕΔ με κατώτερα στελέχη, διότι εύλογο το ερώτημα: Οι εθελόντριες και οι εθελοντές υπαξκοί δεν αποτελούσαν κατώτερα στελέχη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού του νομοθέτη;Δύο μέτρα και δύο σταθμά αναιτιολόγητα που δημιουργούν εύλογη αγανάκτηση και πικρία στους εθελοντές Μακράς Θητείας.
Οι αρχές του κράτους δικαίου, της νομιμότητας στην δράση της διοίκησης, αλλά και οι κανόνες της χρηστής Διοίκησης δεν ανέχονται να διατηρούνται σε ισχύ νομικές ή πραγματικές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν με κατάφορη παραβίαση του δικαίου.
Διοικητικές πράξεις, οι οποίες θεωρήθηκαν αντίθετες προς το Σύνταγμα και επομένως ανίσχυρες,επιβάλουν δέσμια υποχρέωση στην διοίκηση,σύμφωνα με την αρχή της νομιμότητας της δράσης της διοίκησης, για την ανάκληση τους.
Από την έννοια της πολιτείας απορρέουν οι αρχές της ισότητας, της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και της αναλογικότητας,μη υφισταμένης παραγραφής των δικαιωμάτων που προστατεύονται από τις αρχές αυτές,όταν η παρανομία του κράτους είναι διαρκής.
Οι αντισυνταγματικοί νόμοι και οι εν γένει αντισυνταγματικές ενέργειες των οργάνων του κράτους συνιστούν ανομία και η Δημοκρατική Κοινωνία και Πολιτεία απαιτεί το απαράγραπτο κάθε πράξης αντίθετης προς το Σύνταγμα και γενικά την αποκατάσταση των αδικηθέντων από αντισυνταγματικές διατάξεις.
Τυγχάνει αυτονόητο και πατροπαράδοτο το καθήκον του Έλληνα να σέβεται και να υπερασπίζεται το Σύνταγμα του που θεσπίζεται με το άρθρο 120 παρ. 2 και 4 του ισχύοντος Συντάγματος, η απευκταία δε παραβίαση του θεμελιώδους Νόμου από Βουλευτή,Υπουργό, Πρωθυπουργό, Πρόεδρο Δημοκρατίας ή άλλο δημόσιο αξιωματούχο, καταλείπει τούτον επίορκον και αυτεκθετον από τη συνταγματική νομιμότητα και την άσκηση της εξουσίας του αυταρχική .
Θεματοφύλακας των Συνταγματικών δικαιωμάτων των ένστολων, είναι πρώτα απ΄ όλους οι ίδιες οι Ένοπλες Δυνάμεις, οι ηγεσίες των οποίων πρέπει να προβούν σε πρόταση σχετικής νομοθετικής ρύθμισής βαθμολογικής εξέλιξης των Εθελοντών Μακράς Θητείας,αντίστοιχης των Εθελοντριών και Εθελοντών του Ν.Δ. 445/74.
Γιώργος Εμμανουηλίδης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου