Ο έλληνας αξκος και Υπαξκος δεν είναι δούλος.ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ σεβασμός και αναγνώριση της προσπάθειάς του.

Μαύρη ημέρα σήμερα.

Κανονικά θα έπρεπε να είναι για όλο το στράτευμα αλλά ίσως κάποιοι δεν δίνουν την πρέπουσα σημασία.

Δεν μπόρεσα να κρατηθώ με αυτά που διαβάζω από χτες.

Συγκλόνησε η απόπειρα και συγκλονίζει ο άδικος θάνατος τελικά του υπαξιωματικού από τη Σάμο. Τους λόγους  δεν τους γνωρίζω αλλά ούτε και φαντάζομαι θα τους μάθουμε ποτέ.

Θα πω μόνο απλά και κυνικά ότι το περίμενα. Και το ΓΕΣ το περίμενε. Είναι η φυσική εξέλιξη της συνεχούς εξαθλίωσης, της συνεχούς πίεσης στα Στελέχη “να βγει η δουλειά με οποιοδήποτε κόστος”, της συνεχούς έλλειψης ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.

Το φωνάζω χρόνια τώρα και έχω γίνει γραφικός. Είμαστε ίσως ο μοναδικός στρατός παγκοσμίως που δεν ενδιαφέρεται για το προσωπικό του. Και το πιστεύω. Πόσο καιρό έχετε να δείτε έγγραφο-διαταγή που να αφορά μέριμνα προσωπικού; Η τελευταία ήταν με την απαλλαγή μετά από 24ωρη υπηρεσία (πολλοί δκτες ακόμα αντιτίθενται σε αυτό και κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους να μην την δώσουν) και η άδεια ανατροφής εφόσον η σύζυγος εργάζεται.

Και κάπου πρόσφατα διάβασα ότι διαμαρτύρονται “οι Στρατηγοί” για την απαλλλαγή, γιατί έχουν αδειάσει τα στρατόπεδα. Λες και όλα τα προβλήματα λύνονται με αυτές τις δύο διαταγές ή μόνα τους. Μάλλον η υπηρεσία θεωρεί ότι έχει να κάνει με ρομποτ ή δούλους που δουλεύουν σκύβοντας το κεφάλι και δεν έχουν κανένα δικαίωμα.

 

Έχουμε στο επιτελείο δύο διευθύνσεις. Την ΔΜΠ και την ΔΙΜΣΠΡΟ. Τι κάνουν;

Προς θεού όχι ότι φταίνε ταστελέχη. Ότι τους λένε κάνουν.

Βλέπουν αναφορές και ανοίγουν τους κανονισμούς. Αυτή είναι η δουλειά τους.

Ναι αλλά αυτό το κάνω και εγώ!!!! Ξέρω τι λέει ο κανονισμός και τι όχι.

Φυσιολογικά θα περίμενε κανείς ότι εξετάζουν την κάθε αναφορά ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!!!
Και όμως ΟΧΙ αγαπητοί συνάδελφοι. Ανοίγουν τους κανονισμούς και σου λένε τι προβλέπεται και τι όχι!
Αυτό είναι το νόημα της ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ; Τις ειδικές περιπτώσεις ποιος θα τις εξετάσει; Ποιος επιλέγει και ποιος αναλαμβάνει να εξετάσει και να δώσει λύση σε προβλήματα έξω από τα συνηθισμένα;

Και το ξαναλέω, δεν φταίνε τα στελέχη που επανδρώνουν αυτές τις δύο διευθύνσεις.

Φταίει η νοοτροπία. Και κανένα στέλεχος δεν θα αναλάβει την ευθύνη και δεν θα παίξει το κεφάλι του λαμβάνοντας μια απόφαση έξω από τα συνηθισμένα. Θα σου απαντήσουν ένα ξερό “Δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο να σας καλύπτει, άρα δεν προβλέπεται, άρα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα”.

Και σε φέρνουν σε απόγνωση. Αυτή είναι η ΜΕΡΙΜΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ που έχει ο στρατός μας αυτή τη στιγμή.

 

Και επανέρχομαι. Τους λόγους της αυτοχειρίας του υπαξιωματικού δεν θα τους μάθουμε ποτέ. Και ούτε χρειάζεται. Γιατί ΤΟΥΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΗΔΗ. Πέρα από την οικονομική εξαθλίωση, αγκάθι παραμένει η επάνδρωση. Μονάδες συντηρούνται με το 20% του προσωπικού τους. Κόσμος δεν υπάρχει. Οι κυβερνήσεις μη θέλοντας να επωμιστούν το πολιτικό κόστος δεν ανεβάζουν την θητεία. Αλλά ούτε και προσλαμβάνουν επιπλέον άτομα. Δηλαδή περιμένουν η ίδια εργασία να γίνει με το 1/3 του προσωπικού αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Γιατί ο έλληνας υπαξιωματικός είναι ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΣ. Ξέρετε τι κοστίζει στο ελληνικό κράτος ο θάνατός του; Στην καλύτερη 500€ και μια σημαία. Και εάν έχει 2 ή 3 παιδιά θα πρέπει να ζήσουν με αυτά.

Αλλά τι τη νοιάζει την υπηρεσία; Θα προσλάβει άλλον ή θα βρει άλλον να κάνει τη δουλειά του.  Η οικογένειά του από εκεί και πέρα θα λάβει 2-3 κάρτες συλληπητηρίων τα πρώτα χρόνια και ξεμπερδέψαμε. Αυτή είναι και η ψυχρή αλήθεια.

Αλλά αγανακτώ. Αγανακτώ με την ειρωνία και την αχαριστία. Διαβάζοντας σήμερα στην ανακοίνωση τύπου του ΓΕΣ για την κατάληξη του άτυχου υπαξιωματικού την εξής φράση: “Το ΓΕΣ εκφράζει συλλυπητήρια στους οικείους του”

Ειρωνία ε; Αφού το κοίταξα για λίγο με έπιασε σπαστικό γέλιο. “Το ΓΕΣ εκφράζει συλλυπητήρια στους οικείους του”.

Για πείτε μου σοβαρά τώρα ΤΙ έχει κάνει αυτό το ΓΕΣ τα τελευταία χρόνια για τα στελέχη του. Και κυρίως τους υπερήφανους Υπαξιωματικούς. Πως τους έχει προστατέψει; Πως τους έχει φροντίσει;

Που με 40βαθμούς το καλοκαίρι το μόνο που έχει να πει είναι “σηκώστε τα μανίκια και μη φοράτε κράνος”;

Που ακόμα και σήμερα ισχύουν κανονισμοί και διαταγές του 1924!!!!! Ναι καλά διαβάζεται του 1924!!! Και εάν δεν με πιστεύεται ανοίξτε τον 20-1 και πηγαίνετε στο Αρθρο 32 παράγραφος 3: “Ν. 3486/28 και Ν. 3102/24”

 

Καμμία αναθεώρηση και καμμία προσαρμογή στα σύγχρονα δεδομένα. Λες και οι συνθήκες είναι οι ίδιες όπως πριν 10-20-30-40 χρόνια. Τίποτε δεν έχει αλλάξει.

Και το ότι δεν έχουμε θρηνήσει ακόμα περισσότερα θύματα είναι θαύμα.

Συνοψίζοντας θα πω τα εξής:

Κύριοι των επιτελείων.

Ο έλληνας αξκος και Υπαξκος δεν είναι δούλος.

Και ΔΕΝ κάνει μια τυπική δουλειά. ΔΕΝ είναι δημόσιος υπάλληλος. Κάνει λειτούργημα. Δε θα πω χρειάζεται, θα πω ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ειδική μεταχείρηση.

ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ μια καλύτερη ζωή για τον ίδιο και την οικογένειά του.

ΤΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ καλύτερες συνθήκες εργασίας.
ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ σεβασμός και αναγνώριση της προσπάθειάς του.

ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ μία μέριμνα προσαρμοσμένη στις συνθήκες διαβίωσης του ΕΣ.
ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ να είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και όχι δούλος και να αντιμετωπίζεται σωστά από τους ανωτέρους του.

 

Σκύψτε πάνω από τα προβλήματα των Υπαξκων.
Ακούστε τους.
Αυτοί σας βγάζουν ασπρόπρόσωπους κάθε μέρα.

Σε αυτούς στηρίζεστε.
Αυτούς έχετε.

Ξεχνάτε οτι ο στρατός και η Μονάδα ειναι οι άνθρωποι και όχι τα υλικά.
Και εαν χάσεις τους ανθρώπους τέλος.

 

 

Σ.τ.Σ. Θα επανέλθω με τα υπόλοιπα φλέγοντα θέματα προσωπικού το συντομότερο δυνατόν.

Να έχετε Υγεία και Μακροημέρευση.

 

Υπερήφανο Στέλεχος

Share on Google Plus

About Newsroom

Δημοσιογράφος Αρκαδίας με πολυετή εμπειρία στο χώρο των ΜΜΕ. Είναι Υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων σε γνωστά πρόσωπα και επιχειρήσεις στην Ελλάδα.Έχει κάνει μετεκπαιδευση στο Λονδίνο.Καθηγήτρια Δημοσιογραφίας.Μέλος Κιβωτού Ολιστικής Παιδείας Ενόπλων Δυνάμεων, μέλος Συλλόγου Εφέδρων Πελοποννήσου- Μέλος Δημοσιογραφικών Ενώσεων. Διευθύντρια Δημοσίων σχέσεων UNESCO Πειραιώς και Νήσων και της International Action Art, Παρουσιάστρια τηλεοπτικής εκπομπής ¨Μαζί στην Πρώτη Γραμμή. Μεταπτυχιακό στην Διαδικτυακή Δημοσιογραφία