Άναψε τα αίματα η ανακοίνωση του Συλλόγου Χρυσοβιτσιωτών για την φύλαξη του Μαινάλου που έλεγε το εξης:
«Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη», λέει η λαϊκή ρήση.
Διαχρονικά τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων διατίθεντο και συνεχίζουν να διατίθενται για εργασίες (στις φωτιές, στους σεισμούς, στις πλημμύρες, στην καθαριότητα, στον εμβολιασμό, στην Αττική Οδό, στον e-ΕΦΚΑ, σε χολιγουντιανές ταινίες, σε θεατρικές παραστάσεις κλπ) πέραν της αποστολής και του σκοπού τους, γιατί «έτσι ήθελαν και θέλουν οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας». Γιατί ήταν και εξακολουθεί να παραμένει ένα δωρεάν εργατικό δυναμικό, που όλοι προσέτρεχαν και προστρέχουν να το έχουν στη «δούλεψή» τους. Γιατί μπορούν να μπαλώσουν όλα τα κενά από υπαλλήλους και μέσα δημόσιων φορέων και οργανισμών. Άραγε κενά σε προσωπικό οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν υπάρχουν; Παραιτήσεις δεν υπάρχουν;
Το προηγούμενο διάστημα μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης άναψε, για μια ακόμη φορά, το πράσινο φως στη διάθεση στρατιωτικών σε εργασία πέραν της αποστολής τους. Στη χρησιμοποίησή τους ως οδηγών (ανεκπαίδευτων για το αντικείμενο της διάθεσης) ως πληρώματα στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ. Τα σχόλια και οι επικρίσεις από στρατιωτικούς πολλά, αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Έπιασε το καλοκαίρι. Ο κίνδυνος για πυρκαγιές ξανά στο προσκήνιο. Οι στρατιωτικοί μάλλον, έχοντας ως γνώση το παρελθόν, θα χρησιμοποιηθούν σε δασοπερίπολα ως αυτοδύναμα τμήματα. Θα είναι παράλληλα με τη βάρδιά τους στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ; Πριν από αυτήν; Μετά από αυτήν; Οι πυροσβέστες δεν επαρκούν, κάποιοι άλλωστε θα είναι οδηγοί στα ασθενοφόρα. Τι έμεινε; Το δωρεάν εργατικό δυναμικό. Ο Στρατός.
Ήδη οι φορείς ξεκίνησαν. Ακόμη και σύλλογοι μπαίνουν στην αγορά της δωρεάν παροχής. Γιατί να μην το κάνουν άλλωστε; Δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Δεν είναι κόστος για αυτούς. Ένα έγγραφο, ένα αίτημα, και όλα θα γίνουν. Ο Πολτιστικός Σύλλογος Χρυσοβιτσιωτών, όπως αναρτήθηκε και σε ιστοχώρους στρατιωτικού ενδιαφέροντος, ζητά, μεταξύ άλλων, την ύπαρξη και διάθεση στρατιωτικών περιπόλων κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά κυρίως της νύκτας στο Μαίναλο (όρος), προκειμένου να προληφθεί και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς σε αυτό (προφανώς στις δασικές του εκτάσεις).
Το Διοικητικό μας Συμβούλιο, όπως και οι συνάδελφοι που επικοινώνησαν μαζί μας, δεν κατηγορούν το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Χρυσοβιτσιωτών για αυτό τους το αίτημα. Έτσι έμαθαν, έτσι πράττουν. Θέλουν να διασφαλίσουν το δάσος στο Μαίναλο. Πιθανό, να θεωρούν ότι η ευθύνη της πυρασφάλειας και πυροπροστασίας των δασών μας περιλαμβάνεται στην αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων. Κατηγορούν, όμως, την Πολιτεία, που όλα αυτά τα χρόνια, με τη διαρκώς αυξανόμενη εμπλοκή των ΕΔ σε θέματα πυρασφάλειας και πυροπροστασίας, έχει καθιερώσει στις συνειδήσεις των συμπολιτών μας ότι ο Στρατός είναι αυτός που προστατεύει τα δάση μας από τις φωτιές και όχι το Πυροσβεστικό Σώμα που παραμένει υποστελεχωμένο!
Από τη μεριά μας τονίζουμε ότι, η πυροπροστασία και πυρασφάλεια των δασών μας, ουδεμία σχέση έχουν με την αποστολή και τον ρόλο των ΕΔ και ως εκ τούτου, η συνδρομή προσωπικού των ΕΔ σε αυτές τις δράσεις αποτελεί πάρεργο και λύση στην κατεύθυνση της δωρεάν εκμετάλλευσης προσωπικού.
Με το παρόν μεταφέρουμε, αφενός την έντονη αγανάκτηση των συναδέλφων μας για την εμπλοκή τους σε θέματα πυρασφάλειας και πυροπροστασίας και αφετέρου διαμηνύουμε ότι, η υπομονή μας ξεπερνά τα όρια του φιλότιμού μας.
Το πρόβλημα θα λυθεί με προσλήψεις προσωπικού για την πλήρωση των κενών των δημόσιων οργανισμών και φορέων και όχι η αφαίμαξη των στρατιωτικών και η χρήση τους ως «παιδιά για όλες τις δουλειές».
Σήμερα ο Σύλλογος επανήλθε με απάντηση προς τους στρατιωτικούς της Ξάνθης:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου