Πρόσφατα είχαμε μια συζήτηση με έναν στρατιωτικό ελαφράς υπηρεσίας. Μιλήσαμε για πολλά...
Για το πως έφτασε να γίνει ελαφράς, για το πως τον βλέπουν οι συνάδελφοι του, για την βοήθεια που θα έπρεπε να έχει από την ίδια την υπηρεσία του.
Μας εξομολογήθηκε ότι ήταν ένας πολύ υγιής άνθρωπος που μάλιστα ασχολούνταν και με τον αθλητισμό που του άρεσε η υγιεινή ζωή και φυσικά χαιρόταν κάθε στιγμή.
Ακόμα και στην δουλειά , του άρεσε η ειδικότητα του παρόλο που ήταν δύσκολη αφού είχε να κάνει με συντήρηση αρμάτων.
Μια πολύ δημιουργική ειδικότητα που στις δύσκολες εποχές που ζούμε το να κάνεις κάτι να δουλεύει και να είσαι έτοιμος για όλα είναι πολύ σημαντικό πράγμα, μας είπε.
Ξαφνικά μια μέρα συνέβη το ατύχημα.. Βρέθηκε στο νοσοκομείο, στο χειρουργείο και τότε ξεκινάει η άλλη ζωή... γεμάτη καθημερινό πόνο και ιατρικών εξετάσεων.
Μετά από πολύ ¨τρέξιμο¨ κρίθηκε ΕΥ... δεν το ήθελε αφού αγαπούσε την ειδικότητά του αλλά δεν είχε άλλη επιλογή. Η υπηρεσία τον κράτησε, αυτό έχει σημασία, δεν τον πέταξε ως ¨άχρηστο¨
Άκουσε όμως από πολλούς που έλεγαν πίσω από την πλάτη του , ότι οι ΕΥ είναι άχρηστοι. Ότι δεν μπορούν να προσφέρουν. ¨Γιατί είναι υγιής αυτοί που τα λένε και δεν ξέρουν το αύριο τι τους ξημερώνει.¨, μας είπε.
Βέβαια να μην ξεχνάμε ότι γερασμένες ΕΔ σημαίνουν προβλήματα υγείας και ας μην είναι ελαφράς υπηρεσίας.
Αυτό που μας τόνισε τέλος ήταν ότι οι νόμοι για τους ΕΥ σίγουρα θέλουν αλλαγές γιατί τα προβλήματα είναι πολλά σε όλους τους τομείς από το να είσαι εε μέχρι και να βγεις στην σύνταξη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου