Κάτι παραπάνω από οκτώ μήνες προσπαθειών και εντατικών εργασιών χρειάστηκαν για την ανακατασκευή του περιβάλλοντος χώρου στο Πανελλήνιο Ηρώο Αγωνιστών του ΄21 και οι εργασίες συντήρησης του μοναδικού πανελλήνιου Ηρώου.
Οι εργασίες ξεκίνησαν τέλη Οκτωβρίου 2020 με χρηματοδότηση και ανάθεση του έργου, από τον μεγάλο ευεργέτη, εφοπλιστή κ. Αθανάσιο Μαρτίνο (κοντά στο 1 εκατ. ευρώ η δαπάνη), μετά από συνεννόηση και συνεργασία με τον Δήμαρχο κο Αθανάσιο Παπαδόπουλο. Σήμερα Παρασκευή 16 Ιουλίου 2021, έφυγαν οι σκαλωσιές και αποκαλύφθηκε το μοναδικό μνημείο του Έθνους πλήρως συντηρημένο στην παραμικρή του λεπτομέρεια και πλέον είναι, όπως κατασκευάσθηκε πριν από 50 χρόνια.
Ο περιβάλλοντας χώρος έχει πλήρως ανακατασκευαστεί και το μόνο που απομένει, μία εβδομάδα πριν την μεγάλη συναυλία για τα 200 χρόνια, είναι η τοποθέτηση των φωτιστικών.
Το μεγάλο άγχος, όσο πλησίαζε η μέρα της συναυλίας (23 Ιουλίου), τόσο από την δημοτική αρχή όσο και από τους κατασκευαστές, ήταν η απάντηση στο ερώτημα, αν θα έχει ολοκληρωθεί για το μεγάλο αυτό γεγονός. Μέχρι πριν λίγες εβδομάδες όλα έδειχναν ρευστά και η αγωνία όλων για την έγκαιρη ολοκλήρωση των εργασιών μεγάλη.
Η έκδηλη αυτή αγωνία και ανησυχία, μεταφραζόταν σε συνεχείς επισκέψεις του Δημάρχου στο χώρο των εργασιών για να δει, να ενημερωθεί και να πιέσει όσο μπορούσε.
Η σημερινή επίσκεψη ήταν διαφορετική, αφού πλέον μπήκαμε στην τελική ευθεία. Το Μνημείο αποκαλύφθηκε και πάλι μετά από πολλούς μήνες, άρτια συντηρημένο και ο περιβάλλον χώρος, καινούργιος και με εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα.
Η ιστορία του Πανελλήνιου Ηρώου Αγωνιστών του ΄21
Στο δεσπόζοντα λόφο βόρεια της Μονής της Αγίας Λαύρας υψώνεται το λαμπρότερο μνημείο του Έθνους. Είναι το Ηρώο των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, που θυσιάστηκαν για την ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους από τον Τουρκικό Ζυγό.
Οι προσπάθειες για την ανέγερση του μνημείου είχαν ξεκινήσει από τον Σύλλογο Καλαβρυτινών στο γύρισμα του 19ου προς τον 20ο αιώνα.
Το 1904 και 1908 η Πολιτεία σχημάτισε δυο διαδοχικές Ερανικές Επιτροπές με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων για την ανέγερση του Μνημείου. Το 1911 καλείται από το Παρίσι ο γλύπτης Κ. Θ. Δημητριάδης για να επιλέξει την τοποθεσία όπου θα ανεγερθεί το μνημείο και μαζί με το συνεργάτη του Αν. Μεταξά υποβάλλουν τις πρώτες προτάσεις τον Ιανουάριο του 1912. Το Μάρτιο του 1927, όταν πλέον είχε συγκεντρωθεί το ποσό των 100.000 δρχ., αποφασίστηκε να ξανακληθεί ο Κ. Δημητριάδης και να αρχίσει τις προκαταρκτικές εργασίες.
Η οριστική ανάθεση του έργου στον γλύπτη έγινε τον Οκτώβριο του 1928 και το πρόπλασμα, σε κλίμακα ¼, παραδόθηκε τον Απρίλιο του 1930. Στις 24 Ιουλίου 1932 κατατέθηκε ο θεμέλιος λίθος του ηρώου και αναμενόταν ότι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι η δαπάνη του έργου θα έφτανε τα 7 εκατομμύρια δρχ. γεγονός που απαγορευτικέ από την Ερανική Επιτροπή.
Το 1938 ανατέθηκε στον Κ. Δοξιάδη η μελέτη και η εκτέλεση των λοιπών αρχιτεκτονικών έργων, όπως του σταθμού, των προπυλαίων και της κύριας κλίμακας πρόσβασης. Παρά τις μεγάλες πιέσεις που άσκησε η Επιτροπή στον Κ. Δοξιάδη δεν κατόρθωσε να παραδώσει ποτέ τα γλυπτά του Ηρώου καθότι η έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και ο θάνατος του καλλιτέχνη, κατά τη διάρκεια της κατοχής, το άφησαν ημιτελές.
Η Επιτροπή ανασυγκροτήθηκε το 1966 και τις οικοδομικές εργασίες ανάλαβε ο εργολάβος Κ. Πανυπέρης. Στις 25 Μαρτίου 1971, κατά τον εορτασμό των 150 χρόνων από την έναρξη της επανάστασης και της χιλιετίας της Αγίας Λαύρας έγιναν τα αποκαλυπτήρια του Ηρώου, το οποίο χρειάστηκε 75 περίπου χρόνια για να παραδοθεί στο Έθνος.
Στην σημερινή του μορφή, το Ηρώο Πεσόντων Αγωνιστών, αποτελείται από σύνθεση τριών ανδριάντων που παριστάνουν τη συμμετοχή του κλήρου και των αγωνιστών στην Επανάσταση του 1821 και την Ελευθερία του Ελληνικού Έθνους από τον Τούρκο Κατακτητή.
Στο δεσπόζοντα λόφο βόρεια της Μονής της Αγίας Λαύρας υψώνεται το λαμπρότερο μνημείο του Έθνους. Είναι το Ηρώο των αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, που θυσιάστηκαν για την ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους από τον Τουρκικό Ζυγό.
Οι προσπάθειες για την ανέγερση του μνημείου είχαν ξεκινήσει από τον Σύλλογο Καλαβρυτινών στο γύρισμα του 19ου προς τον 20ο αιώνα.
Το 1904 και 1908 η Πολιτεία σχημάτισε δυο διαδοχικές Ερανικές Επιτροπές με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων για την ανέγερση του Μνημείου. Το 1911 καλείται από το Παρίσι ο γλύπτης Κ. Θ. Δημητριάδης για να επιλέξει την τοποθεσία όπου θα ανεγερθεί το μνημείο και μαζί με το συνεργάτη του Αν. Μεταξά υποβάλλουν τις πρώτες προτάσεις τον Ιανουάριο του 1912. Το Μάρτιο του 1927, όταν πλέον είχε συγκεντρωθεί το ποσό των 100.000 δρχ., αποφασίστηκε να ξανακληθεί ο Κ. Δημητριάδης και να αρχίσει τις προκαταρκτικές εργασίες.
Η οριστική ανάθεση του έργου στον γλύπτη έγινε τον Οκτώβριο του 1928 και το πρόπλασμα, σε κλίμακα ¼, παραδόθηκε τον Απρίλιο του 1930. Στις 24 Ιουλίου 1932 κατατέθηκε ο θεμέλιος λίθος του ηρώου και αναμενόταν ότι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι η δαπάνη του έργου θα έφτανε τα 7 εκατομμύρια δρχ. γεγονός που απαγορευτικέ από την Ερανική Επιτροπή.
Το 1938 ανατέθηκε στον Κ. Δοξιάδη η μελέτη και η εκτέλεση των λοιπών αρχιτεκτονικών έργων, όπως του σταθμού, των προπυλαίων και της κύριας κλίμακας πρόσβασης. Παρά τις μεγάλες πιέσεις που άσκησε η Επιτροπή στον Κ. Δοξιάδη δεν κατόρθωσε να παραδώσει ποτέ τα γλυπτά του Ηρώου καθότι η έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και ο θάνατος του καλλιτέχνη, κατά τη διάρκεια της κατοχής, το άφησαν ημιτελές.
Η Επιτροπή ανασυγκροτήθηκε το 1966 και τις οικοδομικές εργασίες ανάλαβε ο εργολάβος Κ. Πανυπέρης. Στις 25 Μαρτίου 1971, κατά τον εορτασμό των 150 χρόνων από την έναρξη της επανάστασης και της χιλιετίας της Αγίας Λαύρας έγιναν τα αποκαλυπτήρια του Ηρώου, το οποίο χρειάστηκε 75 περίπου χρόνια για να παραδοθεί στο Έθνος.
Στην σημερινή του μορφή, το Ηρώο Πεσόντων Αγωνιστών, αποτελείται από σύνθεση τριών ανδριάντων που παριστάνουν τη συμμετοχή του κλήρου και των αγωνιστών στην Επανάσταση του 1821 και την Ελευθερία του Ελληνικού Έθνους από τον Τούρκο Κατακτητή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου