Η άμυνα του Αιγαίου μας έχει απασχολήσει πολλάκις. Έχουμε θέσει μέσα από τη παρούσα ιστοσελίδα πλειάδα προβληματισμών και θέσεων. Εκτίμηση μας, δεδομένων των τελευταίων μας αναλύσεων για την μετεγκατάσταση της 32 Ταξιαρχίας Πεζοναυτών ή της αναδιάταξης των ελικοπτέρων της ΑΣ, είναι να θέσουμε άλλον ένα προβληματισμό.
Αυτόν της δημιουργίας αμφιβίων ταγμάτων πεζικού με αντικειμενικό σκοπό να μπορεί το επιτελείο της ΑΣΔΕΝ να επεμβαίνει αποφασιστικά σε τόπο και χρόνο μετακινώντας δυνάμεις όπου και όποτε υπάρχει ανάγκη από τις κύριες νήσους στις μικρότερες. Τυπικά αυτό συμβαίνει με τη Δύναμη Αμέσου Επεμβάσεως των ΑΔΤΕ όπου αποτελείται από πλωτά σκάφη των αμφιβίων καταδρομών της 13ης Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων και πλωτών του Μηχανικού όπου επιβαίνει προσωπικό του Πεζικού.
Εδώ όμως παρουσιάζεται η διαχρονική αδυναμία έλλειψης κατάλληλων και σύγχρονων πλωτών μέσων ικανά να παρέχουν ασφαλή μετακίνηση στο προσωπικό άρα να διαθέτουν προστασία καθώς και να παρέχουν πυρά υποστήριξης όχι με παρωχημένα όπλα όπως τα πολυβόλα των 12,7 χιλιοστών στα Magna 960 RIB αλλά με τηλεχειριζόμενους σταθμούς οπλισμού ή ακόμα και ελαφρά κατευθυνόμενα βλήματα.
Η τακτική προσέγγιση του παραπάνω ζητήματος είναι η έγκαιρη και ασφαλή μεταφορά δυνάμεων από τις κύριες νήσους στις δευτερεύουσες δεδομένου πως το κύριο νησί που στέλνει δυνάμεις δεν απειλείται. Με γνώμονα πως η ΑΣΔΕΝ διαθέτει μια τεράστια περιοχή ευθύνης με μεγάλο κατακερματισμό νησιών και βράχων τότε πρέπει να έχουμε κατά νου πως είναι αδύνατον να επιτηρείται και να προστατεύεται με φρουρές το σύνολο των μικρών νησιών καθώς και βραχονησίδων.
Η συγκρότηση κοινών δυνάμεων αμφιβίων καταδρομών των τοπικών Μοιρών Αμφιβίων Καταδρομών (ή αλλιώς ΕΤΕΘ) καθώς και του πεζικού συνετέλεσε προς τη σωστή κατεύθυνση. Άλλωστε είναι γνωστό πως με εξαίρεση τους Καταδρομείς ή το Μηχανικό, το Πεζικό δεν έχει καλή σχέση με το υγρό στοιχείο.
Αυτό που λείπει από την ΑΣΔΕΝ είναι ένα σύγχρονο ΤΟΜΠ της θάλασσας. Και αυτό το ΤΟΜΠ της θάλασσας είναι τα σύγχρονα πλωτά σκάφη. Τα πλωτά σκάφη διασφαλίζουν αλληλοϋποστήριξη και αλληλοεπικάλυψη των νησιών της ΑΣΔΕΝ.
Η ανάγκη για την απόκτηση τέτοιων σκαφών δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρείται αποκλειστικό προνόμιο των Ειδικών Δυνάμεων. Οι Ειδικές Δυνάμεις και συγκεκριμένα οι αμφίβιοι καταδρομείς συχνά καλούνται να δράσουν ως επίλεκτο πεζικό επειδή το πεζικό δεν εκπαιδεύεται όσο θα έπρεπε στην εξοικείωση με το υγρό στοιχείο. Η προικοδότηση ενός τυπικού μηχανοκίνητου τάγματος μιας κύριας νήσου της ΑΣΔΕΝ με ταχύπλοα σκάφη θα προσέδιδε ευκινησία και τακτική ευελιξία δίνοντας τη δυνατότητα να επεμβαίνει δια θαλάσσης μεταφέροντας προσωπικό και υλικό όπου απαιτείται δίχως να καταργεί την ανάληψη άλλων αποστολών που ήδη καλείται να φέρει σε πέρας. Στην ουσία η απόκτηση σύγχρονων ταχυπλόων για το πεζικό της ΑΣΔΕΝ θα τους προσέφερε ένα επιπλέον μέσο κίνησης και μεταφοράς δυνάμεων.
Είναι κοινός τόπος πως η οποιαδήποτε τουρκική ενέργεια λάβει χώρα θα είναι κατά βάση εναντίον μικρής, ενδιάμεσης νήσου ή βραχονησίδας. Η κατάληψη κύριας νήσου είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και συνάμα δεν εξυπηρετεί τους πολιτικούς στόχους της Άγκυρας.
Διαχρονικά, λόγω της γεωγραφίας του Αιγαίου πελάγους είναι μειονέκτημα η αδυναμία υποστήριξης με πεζικό του ενός νησιού στο άλλο αφού κάθε νησί αμύνεται μόνο του. Το Πυροβολικό Μάχης είναι αυτό που αλλάζει τα δεδομένα και αποτελεί την επέμβαση του εκάστοτε διοικητή στη μάχη με πυρά από μια κύρια νήσο προς μια άλλη. Απαραίτητη προϋπόθεση η εγγύτητα και ο παράγων απόσταση και βεληνεκές.
Θεωρούμε πως ενίσχυση των Δυνάμεων Άμεσης Επέμβασης (ΔΑΕ) μπορεί να επεκταθεί και βελτιωθεί δραματικά αξιοποιώντας σύγχρονα ταχύπλοα σκάφη. Και κυρίως απαιτείται εκπαίδευση, συνεργασία και διακλαδικότητα μεταξύ ΕΣ και ΠΝ. Οδηγός για τις παραπάνω στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να αποτελέσει το σουηδικό και φιλανδικό δόγμα προσαρμοσμένο στις ελληνικές ανάγκες.
Η απόκτηση ανάλογων ικανοτήτων και δυνατοτήτων δεν απαιτεί τεράστια οικονομικά κονδύλια. Απαιτεί νέο τρόπο σκέψης και απαγκίστρωση από νοοτροπίες του παρελθόντος που πηγάζουν από παρωχημένες στρατιωτικές αντιλήψεις. Η σχεδίαση ενός τέτοιου ταχυπλόου είναι μέσα στις ελληνικές ναυπηγικές δυνατότητες. Λύσεις ασφαλώς υπάρχουν και από ξένους ναυπηγικούς οίκους και τις έχουμε αναφέρει σε πλειάδα αναλύσεων μας.
Ένα τέτοιο ταχύπλοο είναι αναγκαίο να μπορεί να μεταφέρει με επαρκή προστασία σε κλειστού τύπου καμπίνα τουλάχιστον 20 στρατιώτες με πλήρη φόρτο μάχης αποβιβάζοντας το προσωπικό από τη πλώρη και να διαθέτει ταυτοχρόνως οπλικά συστήματα παροχής πυρών υποστήριξης όπως τηλεχειριζόμενα πυροβόλα ή κατευθυνόμενα βλήματα.
Όσο άμεση και επιτακτική είναι η ανάγκη για την αντικατάσταση των παρωχημένων ΤΟΜΠ Μ113 άλλο τόσο αναγκαία είναι η απόκτηση σκαφών στρατιωτικών προδιαγραφών και όχι σχεδιάσεων πολιτικού τύπου (φουσκωτά σκάφη).
Η δαπάνη για ένα τέτοιο εξοπλιστικό πρόγραμμα δεν είναι μεγάλη. Συνάμα, μπορεί να συντελέσει λειτουργώντας ως μοχλός ανάκαμψης και υγιούς ανάτασης της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας και κυρίως της αμυντικής μας βιομηχανίας αφού υπάρχουν πολλές αξιόλογες ελληνικές εταιρείες που θα μπορούσαν να ναυπηγήσουν ένα τέτοιο σχέδιο και πολλές άλλες που θα κάλυπταν επιμέρους ανάγκες (ηλεκτροπτικά, θωράκιση, επικοινωνίες, συστήματα διοίκησης και ελέγχου).
Είναι ευκαιρία ένα τέτοιο πρόγραμμα να προσελκύσει το ενδιαφέρον της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας ώστε αφενός οι Ένοπλες Δυνάμεις και ο ΕΣ να διαθέτουν σύγχρονα μέσα μεταφοράς στην ΑΣΔΕΝ και αφετέρου να αναπτυχθεί ένα εγχώριο προϊόν. Η χρονική συγκυρία είναι ιδανική. Αναμένεται το ειλικρινές ενδιαφέρον πολιτικής και φυσικής ηγεσίας.
defencereview
About Newsroom
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου