Ομιλία του Υποπτέραρχου (Ι)
ε.α. Ανδρέα Στραβοπόδη
Κύριε
Υπουργέ, κ.κ. εκπρόσωποι της Βουλής των Ελλήνων, κ. Αρχηγέ και λοιποί
προσκεκλημένοι.
Κοιτάζοντας πίσω, στα χρόνια που πέρασαν, ξεπροβάλουν
γεγονότα και στιγμές της Π.Α που δεν ξεχνιούνται, δεν ξεθωριάζουν. Είναι τα
ορόσημα μιας πορείας που συνεχίζεται.
Η λήθη του χρόνου δεν τα διαγράφει.
Μένουν εκεί για να βλέπουν οι επερχόμενοι, να παραδειγματίζονται και ψυχικά να
προετοιμάζονται για νέες – αν απαιτηθεί θυσίες. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, λόγω
της προκλητικής στάσης των γειτόνων μας η ανάμνηση και παρουσίαση διαφόρων
γεγονότων είναι αναγκαία και ωφελεί πολλαπλά.
΄Ένα τέτοιο ορόσημο είναι και η
επιχείρηση που πήρε την κωδική ονομασία
«ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΝΙΚΗ». Το BBC και άλλα διεθνή
Μ.Μ.Ε την κατονόμασαν ως «ΠΤΗΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ των NORATLAS.
Γνώστες
της ιστορίας την κατέγραψαν ως την μεγαλύτερη μαζική πολεμική αποστολή της Π.Α.
στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, που έγινε, για την υπεράσπιση του
Ελληνισμού.
Το σημαντικό αυτό γεγονός παρέμεινε
ερμητικά κλεισμένο στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας για μια και πλέον εικοσαετία.
Γύρω στο 1993-1994 δειλά-δειλά ήλθε στη δημοσιότητα με όλα τα επακόλουθα. Το
επίσημο κράτος σιγούσε ως το 1998. Τότε που θεσπίστηκε το «Αναμνηστικό
συμμετοχής στις επιχειρήσεις Κύπρου». Κανένας από τους συμμετάσχοντες δεν το
παρέλαβε. Αργότερα ανακλήθηκε και η χορήγησή του.
Στις μέρες μας – 43 χρόνια μετά –
γίνονται σωστά βήματα που στηρίζουν την παράδοση, και αναγνωρίζουν την προσφορά
των τότε εμπλεκομένων. Η σημερινή ηγεσία της Π.Α. και κατ’ επέκταση του ΥΕΘΑ με
αποφασιστικότητα ξεπέρασε όσα εμπόδιζαν του προηγηθέντες και έθεσε τα πράγματα
σε σωστή κατεύθυνση.
Οι ηθικές αμοιβές, οποιουδήποτε επιπέδου,
από το απλό ΜΠΡΑΒΟ ενός Δ/τη ως τις ανώτατες διακρίσεις της Πολιτείας έχουν
αξία και αποδίδουν Αναγνώριση και Τιμή. Δεν επιζητούνται, ούτε επιδιώκονται.
Μόνον γίνονται αποδεκτές. Όταν δίδονται έγκαιρα έχουν ιδιαίτερη σημασία, αλλά
και η εκ των υστέρων Αναγνώριση, εξ’ ίσου ωφελεί. Δίνει την ευκαιρία οι
νεώτερες γενιές μαχητών – και στην προκειμένη περίπτωση νέων Ικάρων να
παρίστανται και να μαθαίνουν στα δε παιδιά να θαυμάζουν κατορθώματα των
πατεράδων και παππούδων τους.
Για την όλη Επιχείρηση επιγραμματικά
καταθέτω τα ακόλουθα:
Ανεξάρτητα
από τα αίτια και τις επιδιώξεις η «κρίση» ήταν γεγονός. Ο Ελληνισμός ήταν με
την θηλειά στο λαιμό. Η πατρίδα κινδύνευε. Οι τότε κρατούντες μετά από συνεχή
δικά τους αλλά και διαχρονικά σφάλματα – κατάλαβαν ότι, «κάτι πρέπει να γίνει».
Δεν ήταν δυνατό να μείνει η Κύπρος αβοήθητη επειδή τα τότε και τα παλαιότερα
«ΣΧΕΔΙΑ» δεν το προέβλεπαν. Έστω και αν οι γνωστοί λόγοι, είχαν βάση και αιτία.
Η απόφασή τους ήταν αναγκαία, αλλά
κατέληξε μοιραία. Αν έμεναν παντελώς άπραγοι, θα ήταν πέρα των άλλων και
υπόλογοι γιατί άφησαν αβοήθητους Έλληνες που κινδύνευαν με εξολόθρευση και
αφανισμό από εισβάλοντα κατακτητή.
Σε αυτό το πλαίσιο έστειλαν για βοήθεια
μια ενισχυμένη Μοίρα Καταδρομών (τα μέλη του σημερινού Πολεμικού Συλλόγου
ΚΟΜΑΝΤΟΣ 74 που πολέμησαν και απέτρεψαν τους εισβολείς να καταλάβουν το Α/Δ
Λευκωσίας).
Η μεταφορά δύσκολη λόγω μέσων και πίεσης
χρόνου. Την ανέλαβε η Π.Α και την ανέθεσε στην 354 MTM που την υλοποίησε επιτυχώς.
Τα διατιθέμενα τότε μέσα ήσαν τα
αεροσκάφη NORATLAS (τεχνολογίας Β’
Π.Π.). Είχαν σωρεία προβλημάτων λόγω παλαιότητας, αλλά και άλλων παραμέτρων και
καμιά φορά πολύ παράξενων συμπτώσεων, όπως η αποκόλληση κινητήρος εν πτήση και
η βύθιση στο λιμάνι του Περάματος του φορτηγού «BULGARIA» που μετέφερε το σύνολο των ανταλλακτικών τους.
Όσον αφορά το προσωπικό εδώ είμαστε μας
βλέπετε. Η Π.Α. μας γνωρίζει. Είμεθα αυτοί που τότε συνέπεσε να πετούν με
αεροσκάφη NORATLAS. Αν δεν είμεθα
εμείς, κάποιοι άλλοι συνάδελφοι θα ήσαν και θα τα κατάφερναν καλύτερα από εμάς.
Η εκπαίδευση και πίστη στην εκτέλεση του καθήκοντος ήταν και είναι δεδομένη για
όλους τους συναδέλφους. Τι απέμεινε; Απλά κοιταζόμαστε στα μάτια,
καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, δεν μιλάμε για το τότε, νοιώθουμε υπερήφανοι
και έχουμε αλληλοσεβασμό και αγάπη. Πολλές φορές ακούμε καλά λόγια από παλαιούς
συναδέλφους και αυτό μας ευχαριστεί.
Κύριε Υπουργέ,
Θα ξεφύγω από την περιγραφή της Αποστολής και θα καταθέσω χωρίς να επεκταθώ, λίγες
σκέψεις πάνω στα τότε γεγονότα.
Στις πολεμικές επιχειρήσεις, το βάρος
δίδεται στα μαχητικά αεροσκάφη. Εκεί κρίνονται τα πάντα. Εκεί γίνονται μάχες.
Εκεί κρίνεται η ΝΙΚΗ. Αυτοί υπερασπίζονται τους ουρανούς μας. Αυτό γίνεται και
τώρα, αυτό θα γίνεται και στο μέλλον. Εκείνη την εποχή όλοι έβλεπαν την
επερχόμενη σύγκρουση με το ίδιο πνεύμα.
Στα τότε μαχητικά αεροσκάφη είχαν όλοι
στρέψει την προσοχή τους.
Τα μεταφορικά αεροσκάφη εκ φύσεως δρουν
στα μετόπισθεν, υποστηρίζοντας τους μαχόμενους. Είναι Άοπλα και προστατεύονται
από την ομπρέλα Αεράμυνας της χώρας.
Όλως ξαφνικά εκείνη την νύχτα τα πράγματα
αντεστράφησαν. Η 354Μ μπήκε στην καρδιά των γεγονότων. Άφησε τα ασφαλή
μετόπισθεν και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή. Ήταν ο σημαιοφόρος μιας προσπάθειας
που στόχο είχε να βοηθήσει τον Ελληνισμό.
Εκείνες τις δύσκολες και τραγικές
στιγμές, από τους Επαϊοντες, τους Γνωρίζοντες και τους δυναμένους να έχουν
γνώμη, οι πολλοί αγωνιούσαν, μερικοί αμφέβαλαν για την επιτυχία του
εγχειρήματος. Άλλοι ήσαν διστακτικοί.
Και όμως τα πληρώματα Αέρα της Μοίρας, με μπροστάρηδες τους
κυβερνήτες, υπακούοντας ως ΩΦΕΙΛΑΝ στο κάλεσμα της Πατρίδας ξεκίνησαν. Δεν
υπολόγισαν ότι θα πετούσαν κάτω από τα νύχια μιας πανίσχυρης εχθρικής
Αεροπορίας που είχε τη δυνατότητα νυχτερινής προσβολής στόχων. Πίστευαν στη
βοήθεια του Θεού, στις δυνάμεις τους και σε όσα είχαν διδαχθεί και πέτυχαν.
Και τότε γράφτηκε ΙΣΤΟΡΙΑ.
-
Η Ιστορία αυτή ήταν απαίτηση της πατρίδας
-
Η Π.Α. έδωσε την εντολή.
-
Η 354 ΜΤΜ με όλο της το προσωπικό ανέλαβε στην ευθύνη.
-
13 Πληρώματα Αέρος την έγραψαν.
-
13 Κυβερνήτες την υπέγραψαν.
-
Το πλήρωμα του ΝΙΚΗ 4 αγκάλιασε τον τόμο της Ιστορίας και
έμεινε να τον φυλάσσει στο Λόφο της Μακεδονίτισσας, στη ΛΕΥΚΩΣΙΑ.
-
Το μνημείο που στήθηκε αργότερα εκεί, θυμίζει στους
ελεύθερους ανθρώπους πώς η Λευτεριά κερδίζεται με αίμα.
Απευθυνόμενος
ως διατελέσας Δ/της στα πληρώματα της σημερινής 354Μ, έχω να πω ότι είστε
θεματοφύλακες και συνεχιστές μιας παράδοσης για την οποία πρέπει να αισθάνεστε
περήφανοι.
Μην ξεχνάτε ότι, εκεί στην Κύπρο είναι
ένα κομμάτι της Μοίρας μας και καμιά φορά, αν βρεθείτε εκεί ζητήστε άδεια και
κάντε έναν αεροπορικό χαιρετισμό, μια χαμηλή διέλευση, θα είναι βάλσαμο στην
ψυχή των πεσόντων των συνάδελφών μας.
Μην ξεχνάτε ακόμα ότι, από τα τιμηθέντα
σήμερα πληρώματα ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ και για ΚΑΝΕΝΑ λόγο δεν ζήτησε από ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ.
Πάντοτε πίστευαν ότι έκαμαν απλά το καθήκον τους. Τούτο είναι βίωμα όλων των
Αεροπόρων. Ικανοποίησή μας ήταν η πρόσφατη Επιστροφή στην Πατρίδα των Ιερών
οστών των ΠΕΣΟΝΤΩΝ. Επιθυμία μας η απονομή ΜΟΝΟΝ σ’ αυτούς της υψίστης
πολιτειακής διάκρισης.
Το Γενικό αποτέλεσμα είναι γνωστό,
κρατήθηκε ελεύθερο το αεροδρόμιο και απεφεύχθη κύκλωση της Λευκωσίας. Αν οι
εισβολείς πετύχαιναν, η εξέλιξη σήμερα θα ήταν πολύ δυσμενέστερη. Ο κύριος
τακτικός τους ΑΝΣΚ δεν επετεύχθη.
Όλα τα τακτικά λάθη των υπευθύνων
συνοψίζονται σ’ ένα απλό: Ανυπαρξία συνεννόησης, αλληλοενημέρωσης και
προνοητικότητας. Αν υπάρχουν και άλλα, χρήζουν έρευνας από την πολιτεία.
Δεν είναι δυνατόν να στέλνεται στην πρώτη
γραμμή των Επιχειρήσεων μια επίλεκτη στρατιωτική Μονάδα, 400 περίπου
καταδρομείς, να διατίθεται το 65% της Μεταφορικής ικανότητας της Π.Α. και να
μην διατάσσεται δέσμευση των Α/Α μέσων στην περιοχή προορισμού. Είναι
εγκληματική πράξη χωρίς δόλο, όχι αμέλεια.
Ο
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Όσον αφορά την Αποστολή παρατίθενται τα
ακόλουθα:
-
Στο Α/Δ Σούδας συγκεντρώθηκαν 30 μεταφορικά αεροσκάφη (20
NORATLAS και 10 DACOTA)
-
Τα DACOTA αποσύρθηκαν λόγω
διαφοράς ταχύτητας.
-
Φορτώθηκαν 20 NORATLAS
-
15 απογειώθηκαν
-
Τα 5 τελευταία που
μετέφεραν κυρίως υλικά, Διατάχθηκαν να ματαιώσουν λόγω παρέλευσης χρόνου.
-
Από τα απογειωθέντα, τα 13 έφθασαν στον προορισμό τους.
(ποσοστό επιτυχίας 87,5%)
-
Δύο (2) επέστρεψαν άπραγα, λόγω προβλημάτων κυρίως στα
όργανα ναυτιλίας.
-
4 Παρέμεναν στη Λευκωσία από τα οποία:
-
Το ΝΙΚΗ 4 καταρρίφθηκε προσεγγίζοντας για π/γ από Α/Α πυρά.
-
Το ΝΙΚΗ 6 χτυπήθηκε καίρια στα όρια αεροδρομίου, αλλά
κατάφερε το πλήρωμα του να το προσγειώσει.
-
Το ΝΙΚΗ 3 παρουσίασε σοβαρή βλάβη στον έναν κινητήρα και
ήταν αδύνατη η εκ νέου απογείωσή του.
-
Το ΝΙΚΗ 12 χτυπήθηκε στη Δεξαμενή ελαίου και
ακινητοποιήθηκε.
-
Όλα τα αεροσκάφη επέστρεψαν χτυπημένα σε μη καίρια
σημεία.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ
ΑΠΩΛΕΙΕΣ
Το 4μελές πλήρωμα του ΝΙΚΗ 4 και για την
Ιστορία ήταν οι οι Ήρωες:
Επισμηναγός
Παναγόπουλος, Κυβερνήτης
Επισμηναγός
Συμεωνίδης, Συγκυβερνήτης
Ανθ/στης
Δάβαρης, Ιπτ. Μηχανικός
Επισμηνίας
Άνθιμος, Ραδιοναυτίλος
(ΕΝΩ
ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ) 29 πεσόντες καταδρομείς
8 Βαριά
τραυματισμένοι καταδρομείς.
ΓΕΝΙΚΕΣ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
-
Η Διοίκηση και το προσωπικό Α/Δ Σούδας και ο υπεύθυνος
Συντονιστής της Επιχείρησης κατέβαλαν προσπάθειες για τις έγκαιρες και ασφαλείς
Α/Γ των α/φων και όχι μόνο.
-
Ενημέρωση πληρωμάτων φτωχή. Εφόδια για διάσωση, χάρτες
Ναυτιλίας και λοιπά βοηθήματα ανύπαρκτα.
-
Μικρή βοήθεια, στον εφοδιασμό των α/φών με καύσιμο, μας
δόθηκε από το Αμερικανικό Κλιμάκιο της Σούδας
-
Κατά την μετάβαση δεν παρατηρήθηκε καμία σοβαρή εχθρική
αντίδραση. Κατά την επιστροφή από το RADAR ΖΗΡΟΥ παρατηρήθηκε κινητικότητα τουρκικών αεροσκαφών στο
Α/Δ ΑΝΤΑΛΥΑΣ. Τις ομιλίες των τούρκων πιλότων άκουγαν και τα επιστρέφοντα
πληρώματα.
-
Υπήρχε μεγάλη παρουσία Αμερικανικών Αεροναυτικών Δυνάμεων
στην Ανατολική Μεσόγειο, φάνηκε όμως κυρίως στην επιστροφή χωρίς καμία εμφανή
αντίδραση.
-
Δεν υπήρξε Αγγλική αντίδραση ή παρενόχληση παρά το ότι,
πολλά αεροσκάφη πέταξαν σχεδόν πάνω από την Αγγλική Βάση.
-
Κατά την επιστροφή η παρουσία Ελληνικών Αεροσκαφών
Αναχαίτισης έγινε αντιληπτή από την συνεργασία τους με τον σταθμό RADAR ΖΗΡΟΥ που έβλεπε και αγωνιούσε. Αυτό έδωσε θάρρος στα
πληρώματα.
-
Η καλυφθείσα Απόσταση ήταν περίπου1100 ΝΜ. Έγινε σε πολύ
χαμηλό ύψος και διήρκησε 7,5 και πλέον ώρες με ταχύτητα 150 ΝΜ.
-
Η εντολή που δόθηκε στα πληρώματα ήταν Απλή και σαφής:
«Απογειωθείτε για το Α/Δ Λευκωσίας. Πρέπει να φθάσετε». Αυτή ήταν η απαίτηση
της πατρίδας. Αυτή ηχεί ακόμα στα αυτιά μας. Για την εκτέλεση της είμεθα
υπερήφανοι. Αυτό το νόημα μεταφέρουμε τώρα στους Νέους Αεροπόρους.
-
Η κατάσταση στο Α/Δ Λευκωσίας δεν περιγράφεται. Σαν
εικόνα περνά μπροστά μας. Μία φλεγόμενη σφαίρα. Ένας ορυμαγδός από κροταλίζοντα
Α/Α πυρά. Περιορισμοί για την Π/Γ πολλοί. Α/Δ χωρίς τον απαιτούμενο φωτισμό,
αλλά και εντολή για την μη χρήση των φώτων Π/Γ εκτός από απόλυτη ανάγκη.
-
Βομβαρδισμένος και κομμένος στη μέση ο κύριος διάδρομος
Π/Γ. Αναγκαστική χρήση του στενού τροχοδρόμου. Αναμενόμενος νέος βομβαρδισμός,
με το επερχόμενο πρώτο φως της Ημέρας. Όλα
τα παραπάνω τέθηκαν ξαφνικά και απροειδοποίητα.
Η απόφαση για Π/Γ ή επιστροφή, πάρθηκε
από τους Κυβερνήτες σε πλήρη συμφωνία με τα πληρώματα τους, αφού συνυπολόγισαν
το πολύτιμο φορτίο και ψυχές που μετέφεραν. Δεν υπήρξε ρίσκο με την έννοια
ΚΟΡΩΝΑ/ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Υπήρξε Απόφαση με Πρωτοβουλία. Κοιτάξαμε ΟΛΟΙ μπροστά.
Υπακούσαμε στις εντολές και στην συνείδησή μας.
Η
πατρίδα περίμενε, ΕΙΧΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ και έπρεπε να εκπληρωθούν.
Μπήκαμε στη φωτιά και είχαμε τα
αναφερθέντα αποτελέσματα. Γι’ αυτό είμαστε τώρα εδώ μπροστά σας, δεχόμενοι την
διάκριση της Πολιτείας και μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια εσάς και τον Ελληνικό
Λαό. Απλά σκεπτόμαστε ότι κάναμε το καθήκον μας.
Στην όλη κατάσταση φάνηκε και η θεϊκή
παρουσία. Λες και κάποιος έβαλε το χέρι του και έπαθε εμπλοκή το 4/δυμο που
ήταν στο πλέον καίριο σημείο. Διαφορετικά εκείνο το βράδυ ο ουρανός της
Λευκωσίας θα εφωτίζετο από τα καταρριπτόμενα αεροσκάφη και πολλοί από εμάς δεν
θα ήταν τώρα εδώ.
-
Μετά γυρίσαμε στο σπίτι μας στην 112 Π.Μ. Μα μη νομισθεί
ότι, όλα είχαν τελειώσει. Την επομένη διατάχθηκε να προγραμματισθεί η επανάληψη
της επιχείρησης με αυξημένες απαιτήσεις
για ρίψεις Αλεξιπτωτιστών και Εφοδίων σε περιοχές της ΚΥΠΡΟΥ. Παρά τα
προηγηθέντα η Μοίρα παρουσιάστηκε έτοιμη και προγραμμάτισε 18 αεροσκάφη (10 για
Αλεξιπτωτιστές και 6 με ανοικτές ουρές για φορτία και ακόμα 2 για
Αεροδιακομιδή).
-
Ο πονοκέφαλος Μοιράρχου και Αξ/κου Επιχ/σεων – αειμνήστων
σήμερα – ήταν ο προγραμματισμός, αφού ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι υπηρετούντες στην
Μοίρα απαιτούσαν να λάβουν μέρος. Τελικά αφού πέρασαν 2-3 ημέρες αναμονής η
επανάληψη ματαιώθηκε.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Με το πέρασμα του χρόνου, τώρα που ένας –
ένας από εμάς απογειώνεται με προορισμό και προσγείωση στην ουράνια πίστα (ήδη
έχουν φθάσει εκεί πολλοί από τους συμμετάσχοντες) πιστεύουμε ότι, μια επίσκεψη μας εκεί θα προσφέρει. Αν
οργανωθεί από το ΓΕΑ και γίνει με τα νέα αεροσκάφη της 354 ΜΤΜ θα είναι
καλύτερα.
Το Υπουργείο, αν υπάρχει δυνατότητα, δεν
πρέπει να φεισθή εξόδων, όπως το αποδεικνύει και σ’ άλλες σχετικές περιπτώσεις.
Με αυτόν τον τρόπο θα μας δοθεί η ευκαιρία να προσκυνήσουμε ομαδικά τα άγια
χώματα, να αποτίσουμε επί τόπου, φόρο τιμής στους πεσόντες συμπολεμιστές μας.
Να αντικρύσουμε το Α/Δ το οποίο εμείς τελευταίοι το αποχαιρετήσαμε, αφού έκτοτε
παραμένει κλειστό. Είναι επιθυμία πολλών.
- Κλείνοντας έχω να προσθέσω λίγα λόγια.
Είναι για τους αφανείς, γι’ αυτούς που δεν ήλθαν στο προσκήνιο. Οπωσδήποτε
υπάρχουν κάποιοι, συνάδελφοι, σμηνίτες, επίστρατοι, που συνεισέφεραν χωρίς να
τους γνωρίζουμε. Το ευχαριστώ τους το λέμε με την καρδιά μας. Σε αυτούς
περιλαμβάνονται οι μανάδες και οι γυναίκες μας. Μερικές είναι παρούσες για να
παραλάβουν την διάκριση μιας και οι άνθρωποί τους έχουν φύγει. Άλλες είναι εδώ
νοιώθοντας υπερηφάνεια. Όλες τους τότε καρτερούσαν, όλες πίστευαν στους
ανθρώπους τους, όλες αντιλαμβανόντουσαν τί σημαίνει να υπηρετείς την πατρίδα,
τους αξίζει το εύγε.
Προσωπικά νοιώθω ευγνωμοσύνη στη δική μου
γυναίκα και της αφιερώνω την διάκριση
που μου απένειμε η πατρίδα και μιας και δεν βρίσκεται κοντά μας – αφού σχετικά
πρόσφατα έφυγε – θα το παραδώσω στα παρευρισκόμενα εγγόνια της και ιδιαίτερα
στον μικρότερο ακροατή αυτής της αίθουσας, την δύο μηνών εγγονή της.
Σας ευχαριστώ
…………………………………………………………………………………..
α.
Η παράλειψη του ομιλητή στην πολεμική και λοιπή προσφορά των Αξιωματικών και Καταδρομέων της Α΄
Μοίρας Καταδρομών στην Κυπριακή Δημοκρατία, σημερινών μελών του ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΚΟΜΑΝΤΟΣ 74», που γνώριζε και η οποία περιληπτικά έχει,
Με την επιχείρηση «ΝΙΚΗ» αερομεταφοράς προσωπικού:
-ενισχύθηκαν οι ελληνοκυπριακές δυνάμεις με
μία Ελληνική Μονάδα Καταδρομών, (δυστυχώς μοναδική ενίσχυση από την Ελλάδα προς τους Ελληνοκυπρίους ), της Α
Μοίρας Καταδρομών, οι αξιωματικοί και οι καταδρομείς της οποίας πολέμησαν Ηρωικά τον εισβολέα και έγραψαν χρυσές σελίδας δόξας στο βιβλίο της
ιστορίας της Α Μοίρας Καταδρομών και των
Καταδρομών με δύο νικηφόρες μάχες εναντίον των τουρκικών
δυνάμεων εισβολής αυτές:
-του αεροδρομίου
της Λευκωσίας στις 23 Ιουλίου
-και της Σχολής
Γρηγορίου (Ύψωμα Κολοκασίδη) 16-17 Αυγούστου,
με αποτέλεσμα την αποτροπή της κατάληψης του αεροδρομίου
της Λευκωσίας αποκοπής- απομόνωσης της
Λευκωσίας από την υπόλοιπη ελεύθερη Κύπρο και την προσάρτηση της μισής στην
Τουρκία
Επίσης έφεραν σε πέρας με επιτυχία τις αποστολές, που τους
ανατέθηκαν, η παρουσία τους για οκτώ μήνες στην Κύπρο αποθάρρυνε την Τουρκία
για περαιτέρω επιθέσεις και αναπτέρωσε το ηθικό των αδελφών Κυπρίων και τέλος η
ισάριθμος αντικατάστασή τους ενισχύει μέχρι σήμερα, τις δυνάμεις της Νήσου με
μία μονάδα καταδρομών, αμιγώς Ελληνική.
μειώνει το συνολικό ιστορικό κύρος της Επιχείρησης «ΝΙΚΗ», αφού
αφήνει να εννοηθεί στον αναγνώστη -
ακροατή, ότι αυτή πραγματοποιήθηκε με μοναδικό σκοπό και αποτέλεσμα την κατάληψη του αεροδρομίου της
Λευκωσίας από τους Λοκατζήδες της Α΄ Μοίρας Καταδρομών. Δηλαδή «παραποίηση
ιστορίας». Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο διαχωρισμός της Επιχείρησης
και η «μισοτιμή» (μόνο των Αεροπόρων) αυτής για δεύτερη χρονιά, κατά τη
γνώμη μας ή δεν έπρεπε να γίνει ή να
μη γίνει αποδεχτή μονόπλευρα. Εμείς θα φύγουμε αλλά η ιστορία μας θα
μείνει και πρέπει να μείνει σωστά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου