Κύριε Δίευθυντά,
Το άρθρο 88, παράγραφος 2 του Συντάγματος ορίζει ότι «Οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών είναι ανάλογες με το λειτούργημά τους». Σε ένα ευνομούμενο κράτος αυτό πρέπει να ισχύει αυτονόητα για όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο, θα ήταν λάθος να θεωρηθεί ότι επειδή το άρθρο 23, παράγραφος 2 του Συντάγματος απαγορεύει ρητά οιασδήποτε μορφής απεργία μόνο στους δικαστικούς και στα Σώματα Ασφαλείας, αυτό δεν ισχύει προφανέστατα και για… τους στρατιωτικούς. Με το Ζ Ψήφισμα του 1964, που έχει συνταγματική ισχύ, έχουν εξισωθεί οι αποδοχές δικαστικών και βουλευτών.
Σήμερα οι στρατιωτικοί έχουν τις χαμηλότερες αποδοχές στο Δημόσιο. Ακόμη και ο Α/ΓΕΕΘΑ, που έχει τις μεγαλύτερες αποδοχές μεταξύ των μονίμων στελεχών των ΕΔ, παίρνει λιγότερα από τον πρωτόδικη, που βρίσκεται στην πρώτη βαθμίδα της μισθολογικής κλίμακας των δικαστικών. Οι δε καθαρές ετήσιες συντάξιμες αποδοχές των αποστράτων των ΕΔ έχουν ήδη μειωθεί κατά 65%. Με αφορμή την κυβερνητική εξαγγελία για κατάρτιση και εφαρμογή καινούργιων μισθολογίων στο Δημόσιο, επιβάλλεται να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα, που αφορούν τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων μας Δυνάμεων:
► Δεν έχουν κανονικό ωράριο εργασίας και είναι αναγκασμένα να απασχολούνται όσο διάστημα χρειάζεται για να φέρουν σε πέρας τις υπηρεσιακές τους αποστολές, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Η αριθμητική στενότητα του υπηρετούντος προσωπικού αναγκάζει τους περισσότερους να εργάζονται εντατικότερα και πέραν του κανονικού ωραρίου αλλά και να αναλαμβάνουν περισσότερες υποχρεώσεις και ευθύνες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Προσφέρουν τις υπηρεσίες τους Σάββατα, Κυριακές, αργίες και νυχτερινές ώρες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Μετέχουν συχνά σε πολυήμερες και επίπονες ασκήσεις, πορείες, πλόες κ.λπ., συνήθως μακριά από τις μόνιμες κατοικίες τους, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Μετατίθενται κατά συχνά διαστήματα (τουλάχιστον κάθε δύο χρόνια) και πηγαίνουν αδιαμαρτύρητα οπουδήποτε τους στέλνει η Υπηρεσία, μακριά συνήθως από τις μόνιμες κατοικίες τους. Δεν ισχύουν για τους στρατιωτικούς τα πριμ που προσφέρονται στους μετατιθέμενους δημοσίους υπαλλήλους.
► Είναι υποχρεωμένοι να παραμένουν διαρκώς σε ετοιμότητα, για να καλύπτουν αμέσως, εν ανάγκη και εις βάρος της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής, κάθε απρόβλεπτη υπηρεσιακή απαίτηση, καθώς επίσης και κάθε έκτακτη ανάγκη της χώρας, όπως, π.χ., σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές κ.λπ., χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Αποστρατεύονται όποτε το θελήσει η Υπηρεσία, χωρίς απαραιτήτως να έχουν συμπληρώσει πλήρη συντάξιμο χρόνο.
► Υπηρετούν και ζουν ακόμη και εκτός υπηρεσίας κάτω από τον αυστηρότατο Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα, που περιορίζει πολύ σημαντικά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία απολαμβάνουν χωρίς κανέναν περιορισμό όλες οι άλλες τάξεις. Ενδεικτικά σημειώνεται ότι ακόμη και για τροχαία παράβαση στέλνονται στο Στρατοδικείο.
► Δεν τους επιτρέπεται να συνδικαλίζονται και να απεργούν για να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, όπως οι άλλες κοινωνικές ομάδες.
► Δεν έχουν εν γένει δικαίωμα να ασκούν άλλο βιοποριστικό επάγγελμα παράλληλα προς τη στρατιωτική τους υπηρεσία για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους.
► Δεν μπορούν συνήθως ούτε οι γυναίκες τους να έχουν μόνιμη απασχόληση, για να συμβάλλουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό, λόγω των συχνών μεταθέσεων, οι οποίες επιδρούν δυσμενώς στην οικογενειακή τους ζωή και συνοχή.
Ιωάννης Μπουλούκος
Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
Εφημερίδα ΠΑΡΟΝ
http://espekm.gr/home/?p=1481
Το άρθρο 88, παράγραφος 2 του Συντάγματος ορίζει ότι «Οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών είναι ανάλογες με το λειτούργημά τους». Σε ένα ευνομούμενο κράτος αυτό πρέπει να ισχύει αυτονόητα για όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο, θα ήταν λάθος να θεωρηθεί ότι επειδή το άρθρο 23, παράγραφος 2 του Συντάγματος απαγορεύει ρητά οιασδήποτε μορφής απεργία μόνο στους δικαστικούς και στα Σώματα Ασφαλείας, αυτό δεν ισχύει προφανέστατα και για… τους στρατιωτικούς. Με το Ζ Ψήφισμα του 1964, που έχει συνταγματική ισχύ, έχουν εξισωθεί οι αποδοχές δικαστικών και βουλευτών.
Σήμερα οι στρατιωτικοί έχουν τις χαμηλότερες αποδοχές στο Δημόσιο. Ακόμη και ο Α/ΓΕΕΘΑ, που έχει τις μεγαλύτερες αποδοχές μεταξύ των μονίμων στελεχών των ΕΔ, παίρνει λιγότερα από τον πρωτόδικη, που βρίσκεται στην πρώτη βαθμίδα της μισθολογικής κλίμακας των δικαστικών. Οι δε καθαρές ετήσιες συντάξιμες αποδοχές των αποστράτων των ΕΔ έχουν ήδη μειωθεί κατά 65%. Με αφορμή την κυβερνητική εξαγγελία για κατάρτιση και εφαρμογή καινούργιων μισθολογίων στο Δημόσιο, επιβάλλεται να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα, που αφορούν τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων μας Δυνάμεων:
► Δεν έχουν κανονικό ωράριο εργασίας και είναι αναγκασμένα να απασχολούνται όσο διάστημα χρειάζεται για να φέρουν σε πέρας τις υπηρεσιακές τους αποστολές, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Η αριθμητική στενότητα του υπηρετούντος προσωπικού αναγκάζει τους περισσότερους να εργάζονται εντατικότερα και πέραν του κανονικού ωραρίου αλλά και να αναλαμβάνουν περισσότερες υποχρεώσεις και ευθύνες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Προσφέρουν τις υπηρεσίες τους Σάββατα, Κυριακές, αργίες και νυχτερινές ώρες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Μετέχουν συχνά σε πολυήμερες και επίπονες ασκήσεις, πορείες, πλόες κ.λπ., συνήθως μακριά από τις μόνιμες κατοικίες τους, χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Μετατίθενται κατά συχνά διαστήματα (τουλάχιστον κάθε δύο χρόνια) και πηγαίνουν αδιαμαρτύρητα οπουδήποτε τους στέλνει η Υπηρεσία, μακριά συνήθως από τις μόνιμες κατοικίες τους. Δεν ισχύουν για τους στρατιωτικούς τα πριμ που προσφέρονται στους μετατιθέμενους δημοσίους υπαλλήλους.
► Είναι υποχρεωμένοι να παραμένουν διαρκώς σε ετοιμότητα, για να καλύπτουν αμέσως, εν ανάγκη και εις βάρος της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής, κάθε απρόβλεπτη υπηρεσιακή απαίτηση, καθώς επίσης και κάθε έκτακτη ανάγκη της χώρας, όπως, π.χ., σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές κ.λπ., χωρίς πρόσθετη αμοιβή.
► Αποστρατεύονται όποτε το θελήσει η Υπηρεσία, χωρίς απαραιτήτως να έχουν συμπληρώσει πλήρη συντάξιμο χρόνο.
► Υπηρετούν και ζουν ακόμη και εκτός υπηρεσίας κάτω από τον αυστηρότατο Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα, που περιορίζει πολύ σημαντικά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία απολαμβάνουν χωρίς κανέναν περιορισμό όλες οι άλλες τάξεις. Ενδεικτικά σημειώνεται ότι ακόμη και για τροχαία παράβαση στέλνονται στο Στρατοδικείο.
► Δεν τους επιτρέπεται να συνδικαλίζονται και να απεργούν για να διεκδικούν τα δικαιώματά τους, όπως οι άλλες κοινωνικές ομάδες.
► Δεν έχουν εν γένει δικαίωμα να ασκούν άλλο βιοποριστικό επάγγελμα παράλληλα προς τη στρατιωτική τους υπηρεσία για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους.
► Δεν μπορούν συνήθως ούτε οι γυναίκες τους να έχουν μόνιμη απασχόληση, για να συμβάλλουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό, λόγω των συχνών μεταθέσεων, οι οποίες επιδρούν δυσμενώς στην οικογενειακή τους ζωή και συνοχή.
Ιωάννης Μπουλούκος
Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
Εφημερίδα ΠΑΡΟΝ
http://espekm.gr/home/?p=1481
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου