Aρχιμ. Αλεξίου Ιστρατόγλου Ανχη (ΣΙ)
Στρατιωτικού Ιερέως Αρχηγείου Στόλου – Ναυστάθμου Σαλαμίνας
Διανύοντας τις πρώτες ημέρες της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, η Εκκλησία μας, στις 21 Νοεμβρίου, εορτάζει την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, την είσοδο της Παναγίας μας στα Άγια των Αγίων. Προβάλλεται η μορφή Της ως βρέφος, συνοδευομένη από τους Αγίους γονείς Της, τον Ιωακείμ και την Άννα, οι οποίοι την παραδίδουν στα χέρια των Ιερέων και εκεί δεχόμενη όλα τα χρόνια της παραμονής Της στον Ναό την ευλογία του Θεού, στη συνέχεια θα δεχθεί το μήνυμα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και αποδεχόμενη την βουλή του Θεού, θα προσφέρει τον εαυτό της στο σχέδιο της Θείας ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου, με σκοπό τη σωτηρία του ανθρώπου.
Αυτό το γεγονός της εισόδου της Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων που εορτάζουμε, καταγράφτηκε στη συνείδηση της Εκκλησίας και εορτάζεται με πανηγυρικό τρόπο, αφού προβάλλεται το Θεομητορικό πρόσωπο. Οι Πατέρες εμπνεύστηκαν από όλη αυτή την προσφορά και την αποδοχή και συνέγραψαν σπουδαίους και μοναδικούς λόγους. Οι αγιογράφοι εμπνεύστηκαν και απεικόνισαν με πάρα πολύ χαρακτηριστικό τρόπο, όλο το σκηνικό της εισόδου της Θεοτόκου στο Ναό, τονίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και συναισθήματα του κάθε προσώπου ξεχωριστά και όλων μαζί. Οι υμνογράφοι συνέγραψαν σπουδαίους ύμνους, τους οποίους μελοποίησαν και η μελωδία αυτών μας μεταφέρει νοερά σε εκείνη τη στιγμή, τοποθετώντας τον εαυτό μας, μαζί με τα πρόσωπα εκείνα που συνόδεψαν την Παναγία μας, στην κατοικία Της, στον πιο αγιασμένο και μοναδικό χώρο.
Η Παναγία δεν έμεινε σε έναν συνηθισμένο και κοινότυπο χώρο του Ναού. Έμεινε στον πιο ιερό και αγιασμένο χώρο, όπου φυλάσσονταν τα πιο ιερά αντικείμενα του Ισραήλ, όπως η κιβωτός της Διαθήκης, η στάμνα με το μάνα, η ράβδος του Ααρών. Σε αυτόν τον χώρο, δεν είχαν δικαίωμα να μπαίνουν οι Ιερείς, αλλά και ούτε και ο Αρχιερέας καθημερινά. Σε έναν τέτοιο χώρο απομονωμένο από τους ανθρώπους, αλλά με έντονη την παρουσία του Θεού, η Κυρία Θεοτόκος, δεχόταν καθημερινά την επίσκεψη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, ο οποίος της έφερνε ψωμί και με αυτό τρεφόταν. Αυτός ο άρτος που έφερνε ο Αρχάγγελος στην Παναγία μας, τονίζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, δεν ήταν ένα υλικό ψωμί, αλλά μία διαφορετική τροφή, που ενδυνάμωνε το σώμα της Μαρίας, για να μπορεί στη συνέχεια να δεχθεί το μήνυμα του Θεού και να καταστεί έτσι άξιο δοχείο της χάριτος του Θεού.
Σε αυτήν την λαμπρή ημέρα της χριστιανοσύνης, παράλληλα εορτάζουν και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, που θέτουν το έργο, την αποστολή και την επιτυχία τους, σε ότι κάνουν, κάτω από τη σκέπη της Υπερμάχου Στρατηγού. Στο πρόσωπο της Παναγίας, εναποτίθεται η ευγνωμοσύνη και οι ευχαριστίες , για ότι έχει επιτευχθεί μέσα στο διάβα των αιώνων, μέσα από την πολύτιμη παρουσία Της σε κάθε έκφραση και έκφανση των Ενόπλων Δυνάμεων, εντός και εκτός της χώρας μας. Κάτω από τη σκέπη και την καθοδήγησή Της, οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, έγραψαν λαμπρές σελίδες ελληνικής ιστορίας και δόξας, υπερασπίζοντας τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας, αποκαλύπτοντας το θάρρος και την ανδρεία που κρύβει η ελληνική ορθόδοξη ψυχή, που δεν κάμπτεται και δεν υποστέλλει την σημαία της πίστεως και της πατρίδας, για κανέναν λόγο.
Η σκέψη μας αυτή την ημέρα ιδιαιτέρα, με ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, στρέφεται στους υπερασπιστές των ιδανικών της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, που έπεσαν στα πεδία των μαχών και υψώνονται μπροστά στα μάτια όλων, ως σύμβολα γνήσιου πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Σκύβουμε ευλαβικά το γόνυ της ψυχής και του σώματος, μπροστά στους αθανάτους νεκρούς μας, που πότισαν με το αίμα, τα δάκρυα και τον ιδρώτα τους, κάθε σπιθαμή αυτής της χώρας, που και αν σκλαβώθηκε προσωρινά, πάντοτε έμεινε ελεύθερη στο πνεύμα, για να διδάσκει, ότι το πνεύμα δεν σκλαβώνεται, δεν περιορίζεται, δεν φυλακίζεται και δεν πεθαίνει. Καλούμαστε αυτή την λαμπρή ημέρα, να αποτίσουμε φόρο τιμής, σε όλους εκείνους που κράτησαν με τον αγώνα και την πίστη τους, ελεύθερη αυτή τη γη που σήμερα εμείς πατούμε, αυτή τη χώρα που μπορεί να είναι μικρή σε έκταση, αλλά μεγάλη σε δωρεές από το Θεό και έχει ένα μυστικό, να μπορεί να βγάζει σοφούς, αγίους και ήρωες.
Αυτή η προσφορά των προγόνων μας, που ήταν ταυτόχρονα σοφοί, άγιοι και ήρωες, αποτελούν πρότυπο μοναδικό και ανεπανάληπτο, για να τους μιμηθούμε και εμείς στη δική μας εποχή και εάν χρειαστεί στο μέλλον, να πράξουμε κάτι ανάλογο με το έργο και την αποστολή τους, κάτω από τη χάρη της Θεομήτορος, που για μια ακόμα φορά, θα μας οδηγήσει σε νέες νίκες, επιτυχίες και δόξες, για να μπορούμε να υμνούμε το όνομα του Υιού Της και Θεού μας. Διδασκόμενοι από την ιστορία, που δεν θέλουμε να την ξεχάσουμε για να μην ξεχαστούμε και αφανιστούμε, οι Ένοπλες Δυνάμεις, ως κατεξοχήν θεματοφύλακας και προασπιστής των αξιών και των παραδόσεων μας, στέκεται ακοίμητος φρουρός, σε όποιον προσπαθεί να επιβουλευτεί τα σύνορά μας, την ειρήνη, την ευημερία, την ασφάλεια, την αξιοπρέπεια και την δημοκρατία, που όλα αυτά γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, ανατράφηκαν και μεγαλούργησαν στην μήτρα της μητέρας Ελλάδας και από εδώ διοχετεύτηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο, για να μπορεί αυτός ο κόσμος σήμερα να κομπάζει, ότι έχει πολιτισμό, παρόν και μέλλον, χωρίς όμως να παρουσιάζει το παρελθόν του, αφού δεν έχει και ότι έχει είναι δανεισμένο ή κλεμμένο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις στη χώρα μας, παρουσιάζουν αυτή την ενότητα του παρόντος, του παρελθόντος και του μέλλοντος, χωρίς να σπάνε αυτή την αλυσίδα και έτσι και με την αξιοπιστία, την εμμονή και την συνέπεια στο καθήκον και στην αποστολή τους, έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού.
Όπως τότε η Παναγία στεκόταν αρωγός και βοηθός στους προγόνους μας και πρόφτανε να εκπληρώσει τα αιτήματα και τις προσευχές των, να σκουπίζει τα δάκρυα από τα μάτια τους και τον ιδρώτα από το πρόσωπό τους, μέσα στην καθημερινή πάλη και τον άνισο πολλές φορές αγώνα που έδιναν, έτσι και σήμερα και κάθε ημέρα, η Παναγία Θεοτόκος, βρίσκεται δίπλα στους σύγχρονους ήρωες μας, εμπνέοντάς τους δυναμισμό, αυτοπεποίθηση, τόλμη, ανδρεία, πίστη, υπακοή, καρτερία, θάρρος, αντοχή και ότι άλλο χρειαστεί και απαιτηθεί, προκειμένου αυτά τα στοιχεία να χαλυβδώνουν την ψυχή του Έλληνα εκείνου, που φορά τη στολή και ξέρει να την τιμά και να την σέβεται, γιατί ξέρει να σέβεται και να τιμά, όλα εκείνα που σεβάστηκαν και διατήρησαν οι αιώνες και παρέμειναν άθικτα, για να μπορούμε και εμείς να γευόμαστε των καρπών εκείνων, που γεμίζουν την ψυχή μας και μας κάνουν να είμαστε πραγματικά άνθρωποι του πνεύματος και όχι πνευματώδεις.
Η Παναγία ευλογεί και στηρίζει, ξεκουράζει και γαληνεύει τον στρατιώτη, που φυλάει σκοπιά στην απομακρυσμένη βραχονησίδα, ή στο βορειότερο φυλάκιο της χώρας μας, δίνοντας το παρόν και τη μαρτυρία της φύλαξης των ορίων και των συνόρων της πατρίδας μας, σ’ αυτούς που τα επιβουλεύονται. Διώχνει τα κύματα των ταραγμένων σκέψεων και την σύγχυση των λογισμών και τον οδηγεί σε γαλήνιες θάλασσες, τον κυβερνήτη, αλλά και τον τελευταίο ναυτοδίοπο, στη Φρεγάτα, στην Κανονιοφόρο, στην Τορπιλάκατο, στο Υποβρύχιο, που περιπολεί το Αιγαίο, λέγοντας «δόξα τω Θεώ» και ευχαριστώντας τον Άγιο Νικόλαο τον προστάτη των θαλασσών. Σκεπάζει και προστατεύει τους χειριστές των
μαχητικών αεροσκαφών, που περιμένουν σε ετοιμότητα στη Μοίρα Αναχαίτισης, για να σχίσουν τον ουρανό και να πουν ότι ο Ελληνικός ήλιος και το γαλάζιο του ουρανού, δεν προσφέρονται για παιχνίδια και διαπραγματεύσεις, ούτε για ψευτοεντυπώσεις και ψευτοηρωισμούς .
Η Παναγία με τη γλυκύτατη φωνή Της, μέσα από αυτή την εορτή, μας καλεί να παραμείνουμε Έλληνες για πάντα, για τους Έλληνες και για την Ελλάδα. Οδηγός μας σε αυτή την πορεία είναι η πίστη μας στο Θεό, η γνώση της ιστορίας και η εμμονή μας στις αξίες και στις παραδόσεις του τόπου μας. Δεν φοβόμαστε, δεν χάνουμε το θάρρος μας. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος μας, την αγάπη και το ενδιαφέρον μας, αλλά και το αίμα μας εάν χρειαστεί, για αυτόν τον πονεμένο, αγιασμένο και ευλογημένο τόπο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, δεν χάνουν το θάρρος, την πίστη, την αποφασιστικότητα και ετοιμότητά τους, μπροστά στα προβλήματα και τις δυσκολίες που αναφύονται. Στα δύσκολα, φανερώνουν με το έργο τους, ότι η βαριά κληρονομία που έχουν κληρονομήσει, δεν τους αφήνει περιθώρια για ολιγωρία και καθυστερήσεις, πολύ περισσότερο για αναβολές, στην εκτέλεση της αποστολής των.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι καιροί είναι περίεργοι. Οι κίνδυνοι, αντί να εκλείψουν, πολλαπλασιάζονται, τα προβλήματα και στη χώρα μας, όπως και σε όλο τον κόσμο δεν τελειώνουν. Δεν κατοικούμε σε γειτονιά αγγέλων. Όλοι γύρω μας έχουν επίβουλες βλέψεις. Για αυτό οι Ένοπλες Δυνάμεις προς κάθε κατεύθυνση φανερώνουν ότι τα οποιαδήποτε προβλήματα, ακόμα και τα οικονομικά, δεν μπορούν να αλλοιώσουν το φρόνημα μας. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην εποχή μας, αλλά και σε αυτό το σημείο που αναφερόμαστε, είναι επίκαιρη η απάντηση που έδωσε ο Δημάρατος στον Ξέρξη, όταν ο δεύτερος τον ρώτησε, αν οι (φτωχοί) Έλληνες, θα είχαν το κουράγιο και το σθένος ή θα δείλιαζαν, να αντιπαρατεθούν στο μεγαλύτερο στράτευμα που είχε γνωρίσει μέχρι τότε ο κόσμος. Αφοπλιστική η απάντηση του Δημάρατου :«τη Ελλάδι, πενίη αιεί ποτε σύντροφος εστί», δηλαδή : «Αυτή η φτώχεια είναι παντοτινή σύντροφος της Ελλάδος».
Ας ευχηθούμε η Παναγία μητέρα, του Θεού και των ανθρώπων, να μας οδηγεί όλους στο φως και στην κατάκτηση του πνεύματος. Να οδηγεί τις Ένοπλες Δυνάμεις στον καιρό της ειρήνης, που ευχόμαστε πάντοτε να επικρατεί σε ολόκληρο τον κόσμο, στη μετάδοση της αλήθειας, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη που βρίσκεται, μέσα από την προσεγμένη και ουσιαστική παρουσία και προσφορά της. Καλούνται οι σύγχρονοι εκφραστές της ειρήνης και υπερασπιστές των «βωμών και εστιών μας», εμπνεόμενοι από την προσφορά των μαρτύρων μας, από τα δάκρυα των ασκητών, από την προσευχή των Πατέρων, μα πάνω από όλα, από την αγάπη, την στοργή και κάτω από το άγρυπνο μάτι της προστάτιδας μας Θεοτόκου, να πορεύονται μέσα στα ειρηνικά πεδία των μαχών, σε νίκες, που θα αποδεικνύουν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας είναι αξιόμαχες και αξιόπιστες, όχι μόνο στο επιχειρησιακό κομμάτι, αλλά και στο κομμάτι του πνεύματος, με σημαία το Σταυρό του Χριστού. Χρόνια πολλά και ευλογημένα με την ευχή της Κυρίας Θεοτόκου.
Poimin
Στρατιωτικού Ιερέως Αρχηγείου Στόλου – Ναυστάθμου Σαλαμίνας
Αυτό το γεγονός της εισόδου της Θεοτόκου στα Άγια των Αγίων που εορτάζουμε, καταγράφτηκε στη συνείδηση της Εκκλησίας και εορτάζεται με πανηγυρικό τρόπο, αφού προβάλλεται το Θεομητορικό πρόσωπο. Οι Πατέρες εμπνεύστηκαν από όλη αυτή την προσφορά και την αποδοχή και συνέγραψαν σπουδαίους και μοναδικούς λόγους. Οι αγιογράφοι εμπνεύστηκαν και απεικόνισαν με πάρα πολύ χαρακτηριστικό τρόπο, όλο το σκηνικό της εισόδου της Θεοτόκου στο Ναό, τονίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και συναισθήματα του κάθε προσώπου ξεχωριστά και όλων μαζί. Οι υμνογράφοι συνέγραψαν σπουδαίους ύμνους, τους οποίους μελοποίησαν και η μελωδία αυτών μας μεταφέρει νοερά σε εκείνη τη στιγμή, τοποθετώντας τον εαυτό μας, μαζί με τα πρόσωπα εκείνα που συνόδεψαν την Παναγία μας, στην κατοικία Της, στον πιο αγιασμένο και μοναδικό χώρο.Η Παναγία ευλογεί και στηρίζει, ξεκουράζει και γαληνεύει τον στρατιώτη, που φυλάει σκοπιά στην απομακρυσμένη βραχονησίδα, ή στο βορειότερο φυλάκιο της χώρας μας, δίνοντας το παρόν και τη μαρτυρία της φύλαξης των ορίων και των συνόρων της πατρίδας μας, σ’ αυτούς που τα επιβουλεύονται. Διώχνει τα κύματα των ταραγμένων σκέψεων και την σύγχυση των λογισμών και τον οδηγεί σε γαλήνιες θάλασσες, τον κυβερνήτη, αλλά και τον τελευταίο ναυτοδίοπο, στη Φρεγάτα, στην Κανονιοφόρο, στην Τορπιλάκατο, στο Υποβρύχιο, που περιπολεί το Αιγαίο, λέγοντας «δόξα τω Θεώ» και ευχαριστώντας τον Άγιο Νικόλαο τον προστάτη των θαλασσών. Σκεπάζει και προστατεύει τους χειριστές τωνPoimin
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου