Είμαι φαντάρος στο στρατόπεδο της Σαμοθράκης στην 172 ΠΕΑ/ΑΠ εδώ και μήνες. Κάνω υπομονή όλο αυτό τον καιρό αλλά αυτή την στιγμή έχω φτάσει στα όρια μου, όπως και τα άλλα 8 παιδιά που είμαστε εδώ μέσα.
Καταρχήν θέλω να αναφερθώ στο ζήτημα των υπηρεσιών μας γιατί ο δικός μας διοικητής δεν λέει κανένα όχι.
Έχει άτομα που βαράνε διπλές υπηρεσίες.
Σε όλες τις σκοπιές που είμαστε καθόμαστε μέσα στον ήλιο γιατί δεν έχει πουθενά σκιά.
Το άλλο που θέλω να πω είναι ότι δε μας δίνουν τις άδειες που δικαιούμαστε με τη δικαιολογία ότι δεν έχουμε άτομα για υπηρεσίες.
Για την ποιότητα του φαγητού δε χρειάζεται να πω τίποτε… Καταλαβαίνετε…
Το θέμα είναι ότι ενώ μας βλέπουν ότι δεν μπορούμε άλλο, σωματικά και ψυχολογικά, κανένας τους δεν κάνει τίποτε.
Πραγματικά φοβάμαι μην μας βρει κανένα κακό και θρηνούμε την απώλεια κανενός νέου παιδιού!
Η ελπίδα και η απαίτηση μας είναι να παρέμβει κάποιος από την ιεραρχία και να κάνει κάτι το ΓΕΣ για να βελτιωθούν τα πράγματα.
Εύχομαι στους υπόλοιπους συναδέλφους φαντάρους που είναι μακριά από τα σπίτια τους να περνούν καλύτερα από εμάς.
diktiospartakos.blogspot.com
Δεν συμμερίζομαι τίποτα από τα παραπάνω (μόνο για το φαγητό μπορώ να σε καταλάβω). Δηλαδή τι θες, να υπηρετήσεις στο Χίλτον; Επιπλέον ποιός σου είπε ότι έχεις το δικαίωμα να "καρφώσεις" την υπηρεσία σου διαδικτυακά; Με άδεια τίνος;
ΑπάντησηΔιαγραφή